Begonija

Begonija

Dulowa begonija (Begonia × tuberhybrida)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
	Jadrowe eudikotyledony
	Rosidy Eurosidy I
rjad:	(Cucurbitales)
swójba:	Begonijowe rostliny (Begoniaceae)
ród:	Begonija[1][2]
wědomostne mjeno
Begonia
L.
Wikipedija:Projekt za botaniku
p • d • w

Begonija (Begonia) je ród ze swójby begonijowych rostlinow (Begoniaceae).

Rodowe mjeno Begonia bu hižo w lěće 1753 wot Carl von Linné w Species Plantarum, 2: 1056 wozjewjene.

Wo systemice begonijow hlej tam. Na družinach bohaty ród begonijow (Begonia) so do 66 sekcijow rjaduje. Eksistuje něhdźe 1400 hač 1500 Begonia-družinow.

Daloko rozšěrjenje jako pyšne rostliny su rozdźělne skupiny hybridow.

• Begonia-Semperflorens-hybridy,
• Elatior-begonije (Begonia ×hiemalis Fotsch, Syn.: Begonia ×elatior hort., Begonia-Elatior-hybridy)
• Dulowe begonije (Begonia-Tuberhybrida)
• Lorrainebegonije (Lorrainebegonien-hybridy), bu prjedy časćišo poskićene, dźensa so hodźa lědma namakać.
• Rex-begonije (Begonia-Rex-hybridy)

1. ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 38.
2. ↑ W internetowym słowniku: Begonie

• Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
• Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
• Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
• Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
• Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

 Commons: Begonia – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow