rexeitar
Aparencia
Galego
- Etimoloxía: do latín medieval reiectare, de re-, "de regreso", + iactus, participio pasivo de iacere, "lanzar, arroxar".
- Pronuncia: /reʃejˈtaɾ/ (AFI)
rexeitar
- Non aceptar.
- Desaprobar, invalidar ou non admitir unha conduta, acción, idea, proposta, afirmación, solicitude, invitación, orde, etc.
- Resistir ou repeler unha forza contraria.
- Impedir que algo ou alguén chegue ou entre nun lugar.
- Obrigar a alguén afastarse.
- (Medicina) Non admitir un corpo un transplante.
Traducións
- Castelán: rechazar (es).
- Francés: , (1,3) refuser (fr), (2) désapprouver, repousser (fr), (6) rejeter (fr).
- Inglés: deprecate (en), reject (en).
- Italiano: respingere (it), rifiutare (en).
- Portugués: rejeitar (pt).
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | rexeitar |
Xerundio | rexeitando |
Participio | rexeitado, rexeitada, rexeitados, rexeitadas |
1 Vostede(s) |