Galego

• Etimoloxía: do latín parallēlus, e este do grego antigo παράλληλος parállēlos.

• Pronuncia: /pa.ɾa.'lɛ.lo̯/ (AFI)

paralelo (ms: paralelo; mpl: paralelos; fs: paralela; fpl: paralelas)

1. (Xeometría) Dise das liñas ou dos planos que gardan sempre a mesma distancia entre si, polo que nunca chegan a encontrarse con outra ou outro por moito que se prolonguen.
   • Exemplo: Dúas liñas paralelas nunca se cortan.
     
     
2. Que é correspondente, semellante ou análogo a algo.
   • Exemplo: A súa evolución intelectual foi paralela á experimentada polo seu pai.
     
     
3. Que sucede ao mesmo tempo.
   • Exemplo: A novela narra dúas vidas paralelas.
     
     
4. Que se corresponde en maior ou menor medida co oficial, legal, etc., pero que está á marxe.
   • {{exemplo|Contabilidade paralela.
5. (Figurado) Que segue a mesma dirección, que mantén a mesma liña, que ten o mesmo obxectivo ou que tende ao mesmo resultado.
   • Exemplo: Ambos os científicos realizaron experiencias paralelas.
     
     

paralelo (sg: paralelo; pl: paralelos)

1. (Xeografía) Cada un dos círculos da esfera terrestre paralelos ao Ecuador.
   • Exemplo: Os paralelos forman circunferencias que teñen todos os puntos á mesma latitude.
     
     
2. Comparación que se fai entre dúas persoas ou cousas.
   • Exemplo: Son moi distintos, non podes establecer un paralelo entre os dous irmáns.
     
     

paralelo (sg: paralela; pl: paralelas)

1. (Xeometría) Recta paralela.
   • Exemplo: Debuxade no caderno dúas paralelas.
     
     

paralelas

1. (Deportes) Aparato ximnástico constituído por dúas barras paralelas.
   • Exemplo: A atleta realizaba exercicios nas paralelas.
     
     

barras paralelas.

barras paralelas, en paralelo, torno paralelo.