Reino de Wessex

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2022.)

Reino de Wessex

Ƿestseaxna rīċe (ang)
Localización
51°12′N 2°00′O / 51.2, -2
Capital	Winchester
Poboación
Lingua oficial	West Saxon (en)
Relixión	cristianismo
Xeografía
Parte de	Heptarquía anglosaxoa
Datos históricos
Precedido por	Reino de Sussex
Creación	c. 519
Disolución	927
Sucedido por	Reino de Inglaterra
Organización política
Forma de goberno	monarquía absoluta monarquía electiva
Moeda	Sceat

Wessex foi un dos sete reinos principais (Heptarquía anglosaxoa) que precederon ó reino de Inglaterra. O nome vén de West Saxons e está situado no sur/suroeste de Inglaterra. Existiu como reino dende o século VI ata a aparición do estado inglés no século IX e como condado entre 1016 e 1066. Wessex foi precisamente o reino que conseguiu unificar Inglaterra ó someter os demais reinos anglosaxóns baixo a súa soberanía. Non volveu ter unha existencia oficial dende entón, pero permanece como un termo familiar. Acostuma estar asociado coas novelas e poesías de Thomas Hardy e hai xente ^{[Cómpre referencia]} que defende que sexa restaurado como unha rexión de Inglaterra.

Segundo a Crónica Anglosaxoa, Wessex foi fundado por Cerdic e Cynric, aínda que os feitos relatados pola crónica son considerados dubidosos. Evidencias arqueolóxicas apuntan a que o reino se puido orixinar na rexión do alto Támese e na área de Cotswolds, e que o mito de creación do reino puido ser propaganda política creada con posterioridade para xustificar a invasión das provincias xutas do sur de Hampshire e a Illa de Wight.

O primeiro feito referente á historia de Wessex que pode ser considerado como histórico é o bautismo do rei Cynegils cara ao ano 640.

Wessex expandiu as súas fronteiras e chocou cos seus veciños, especialmente co reino celta de Dumnonia (situado nos actuais condados de Devon e Cornualla, ó que acabou sometendo. Outro inimigo de Wessex foi o reino anglosaxón de Mercia. Cando o rei Ecgberht derrotou a Mercia en 825 e Northumbria admitiu a supremacía de Wessex en 829, Ecgberht proclamouse primeiro rei de Inglaterra.

Wessex creou un sistema integrado de pobos fortificados ou burgos (chamados burhs) que foron establecidos durante o reinado de Alfredo o Grande. Estas fortificacións impediron que os invasores daneses conquistaran no 870 o sur de Inglaterra. As fortificacións estaban distribuídas de tal forma que ningún habitante do reino estaba a máis dun día de a cabalo dun lugar seguro.

As principais poboacións de Wessex era antigos asentamentos de orixe romana como Dorchester ou Winchester, que Alfredo converteu na súa capital en 871 e novos burgos fundados como Wallingford.

Hai algunhas evidencias de que a monarquía de Wessex non era estritamente hereditaria.

• The Case for Wessex (devolutionary movement)Arquivado 07 de marzo de 2017 en Wayback Machine. ^{[Ligazón morta]}
• The Burghal Hidage
• Thomas Hardy's WessexResearch site by Dr Birgit Plietzsch Arquivado 28 de febreiro de 2013 en Wayback Machine.