Ranger 2

Ranger 2
Ranger 2 antes do lanzamento.
Tipo	Tecnolóxico/científico
Organización	NASA
Contratistas principais	JPL
Destino actual	Reentrado na atmosfera terrestre.[1]
Data de lanzamento	18 de novembro de 1961, 8:12 GMT[1][2][3]
Foguete portador	Atlas-Agena B[2][4]
Sitio de lanzamento	Centro Espacial de Cabo Cañaveral, rampla LC-12[2][5]
Obxectivo da misión	Probas tecnolóxicas dos sistemas necesarios para unha misión non tripulada á Lúa.[2][5]
Decaemento	20 de novembro de 1961[1]
NSSDC ID	1961-032A
Masa	304 kg[2]
Dimensións	Cono cunha base hexagonal de 1,5 m de diámetro e unha altura de 4 m.[4]
v c e

Ranger 2 foi a segunda sonda do Bloque I do programa Ranger da NASA pensado para enviar sondas non tripuladas á Lúa e fotografar a súa superficie antes de impactar nela. Foi lanzada mediante un Atlas-Agena B o 18 de novembro de 1961 desde a plataforma LC-12 do Centro Espacial de Cabo Cañaveral.^[2][4][5]

Ao igual que Ranger 1, a misión principal de Ranger 2 foi probar os sistemas e técnicas que permitirían a sucesivas naves ser lanzadas directamente contra a Lúa e fotografala durante o camiño. O obxectivo secundario era estudar as partículas e campos presentes no espazo interplanetario, así como unha posible cola de hidróxeno da Terra.^[2][4][5]

A sonda estaba formada por unha base hexagonal de 1,5 m de diámetro sobre a cal se atopaba unha estrutura cónica de aluminio de 4 m de alto. A enerxía eléctrica era proporcionada por dous paneis solares que lle daban á nave unha envergadura de 5,2 m; a enerxía almacenábase nunha batería de prata-cinc de 53,5 kg de peso, mentres que baterías máis pequenas alimentaban a certos instrumentos. Acaroada á base atopábase unha antena parabólica de alta ganancia, mentres que o resto de instrumentos repartíanse entre a base e o cono. A bordo atopábase tamén unha antena omnidireccional de media ganancia. As comunicacións corrían a cargo de dous transmisores: un funcionando a 960,1 MHz e 0,25 W de potencia, outro a 960,05 MHz e 3 W. O control de actitude era proporcionado por un controlador de estado sólido, por sensores solares e terrestres e por varios por chorros de control. O control térmico era pasivo, mediante recubrimentos dourados, pintura branca e superficies de aluminio puído.^[2][4][5]

Ranger 2 levaba a bordo varios insrumentos:^[2][4][5]

• Un telescopio Lyman-alfa.
• Un magnetómetro de vapor de rubidio.
• Analizadores electrostáticos.
• Detectores de partículas de media e alta enerxía.
• Dous telescopios de coincidencia tripla.
• Unha cámara de ionización para raios cósmicos.
• Detectores de po cósmico.

Ranger 2 debía ser lanzada a unha órbita de aparcamento arredor da Terra para posteriormente ser lanzada a unha traxectoria de espazo profundo co fin de probar os seus sistemas e técnicas de navegación para as posteriores misións Ranger. A nave chegou á súa órbita de aparcamento, pero o foguete que logo debía enviala a unha órbita superior, unha etapa Agena B, fallou, reentrando na atmosfera terrestre o 20 de novembro de 196.^[2][4][5]

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Ranger 2