Saltar ao contido

Manuel Martínez Sueiro

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaManuel Martínez Sueiro

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento21 de maio de 1873 Editar o valor en Wikidata
Cadós, España Editar o valor en Wikidata
Morte2 de outubro de 1920 Editar o valor en Wikidata (47 anos)
Salamanca, España Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritor, xurista Editar o valor en Wikidata
Membro de

BNE: XX1022894 BUSC: martinez-sueiro-manuel-1873-1920

Manuel Martínez Sueiro, nado en Cadós (Bande) o 21 de maio de 1873 e finado en Salamanca o 2 de outubro de 1920, foi un xurista e escritor galego.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Estudou no seminario de Ourense e licenciouse en Dereito na Universidade de Santiago de Compostela (1895). Traballou como avogado en Ourense e exerceu de xuíz municipal ata que gañou as oposicións a xudicatura. Foi xuíz de Instrución en Riaño, Gandesa, Corcubión, O Carballiño e Monforte de Lemos. Logo foi fiscal da Audiencia en Ourense e Salamanca.

Alternou a súa profesión co xornalismo e a investigación histórica e arqueolóxica. Colaborou no Boletín de la Comisión de Monumentos Históricos y Artísticos de Orense con artigos como “Vocablos gallegos del dialecto salmantino” e “El Autor del Pórtico del Paraíso” e no Boletín del Círculo Católico de Obreros de Orense. Foi membro da Real Academia de Bellas Artes de San Fernando, da Real Academia de la Historia e membro correspondente da Real Academia Galega.

  • Estudios sociales. Memoria sobre los medios más prácticos y eficaces de mejorar la aptitud técnica y la condición moral y material del obrero en Galicia, 1901.
  • La Cuestión agraria en Galicia. Redención de foros y subforos: una solución equitativa, 1912.
  • Fueros municipales de Orense, 1912.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Barbosa Lorenzo, Carmen (1999). "Manuel Martínez Sueiro entre la historia y la sociología". Minius (7): 115–126.