Saltar ao contido

Lingua rifeña

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Rifeño
Tmaziɣt
Falado en: Norte de África
Rexións: Melilla, Marrocos, Alxeria
Total de falantes: 4 240 000 (2016)[1]
Familia: Linguas afroasiáticas
 Bérber
  Norte
   Zenatí
    Rifeño
Escrita: Alfabeto latino
Status oficial
Lingua oficial de: Marrocos Marrocos
Códigos de lingua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: ---
ISO 639-3: rif
Mapa
Status

O rifeño está clasificado como "en estado seguro" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[2]

A lingua rifeña[3] ou bérber rifeño (nome nativo Tmaziɣt; nome externo: Tarifit) é unha lingua bérber do norte. É falado por uns 1,4 millóns de rifeños de Marrocos e Alxeria, principalmente nas provincias do Rif, en Al Hoceima, Nador, Driouch, Berkane e como lingua minoritaria en Tánxer, Oujda-Angad, Tetuán e Leɛrayec. Ademais, o rifeño é falado polas comunidades emigrantes noutros países.

  1. Ethnologue (ed.). "Tarifit" (en inglés). Consultado o 1 de xuño de 2018. 
  2. Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022. 
  3. Definición de rifeño, -a no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Biarnay, Samuel. 1911. Etude sur le dialecte des Bet't'ioua du Vieil-Arzeu. Alger: Carbonel.
  • Biarnay, Samuel. 1917. Etude sur les dialectes berbères du Rif. París: Leroux.
  • Cadi, Kaddour. 1987. Système verbal rifain. Forme et sens. París: Peeters.
  • Colin, Georges Séraphin. 1929. "Le parler berbère des Gmara." Hespéris 9: 43-58.
  • Kossmann, Maarten. 2000. Esquisse grammaticale du rifain oriental. París: Peeters.
  • Lafkioui, Mena. 2007. Atlas linguistique des variétés berbères du Rif. Köln: Rüdiger Köppe.
  • McClelland, Clive. The Interrelations of Syntax, Narrative Structure, and Prosody in a Berber Language (Studies in Linguistics and Semiotics, V. 8). Lewiston, NY: Edwin Mellen Press, 2000. (ISBN 0-7734-7740-3)
  • Renisio, A. 1932. Etude sur les dialectes berbères des Beni Iznassen, du Rif et des Senhaja de Sraïr. París: Leroux.