Alexandre Herculano

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xaneiro de 2019.)

Alexandre Herculano

Biografía
Nacemento	28 de marzo de 1810 Lisboa, Portugal
Morte	13 de setembro de 1877 (67 anos) Santarém, Portugal
Lugar de sepultura	Mosteiro dos Xerónimos
Actividade
Ocupación	xornalista, escritor, historiador, poeta, político
Membro de	Accademia delle Scienze di Torino (1849–)
Movemento	Romanticismo
Obra
Obras destacables História de Portugal de Alexandre Herculano (pt) (1844) Eurico, o Presbítero (pt)
Sinatura
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok Obálky knih, Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Alexandre Herculano de Carvalho e Araújo, nado en Lisboa o 28 de marzo de 1810 e finado en Vale de Lobos (Santarém) o 13 de setembro de 1877, foi un escritor romántico e historiador portugués. Escritor da xeración romántica, desenvolveu os temas da incompatibilidade do home co medio social, e afirmou a responsabilidade ética do escritor.

Naceu no seo dunha familia de clase media, a cegueira do seu pai impídelle acudir á universidade e ten que ocupar o seu posto de funcionario. En desacordo co absolutismo monárquico participou en agosto de 1831 nunha revolta contra do absolutismo miguelista, e viuse obrigado a fuxir a Inglaterra para exiliarse en Francia, alí as lecturas de Augustin Thierry, François Guizot ou Victor Hugo marcaríano fondamente. En 1832 integrado na expedición de Pedro IV de Portugal volveu a Portugal e dirixe a biblioteca de Porto ata 1836, trasladouse a Lisboa e en 1837 asumiu a dirección do xornal Panorama e no xornal tamén publicou narracións históricas e algúns estudos.

En 1840 saíu elixido deputado polo Partido Cartista (conservador), en desacordo co golpe de estado de Costa Cabral deixou a política, accedeu ao posto de bibliotecario de Ajuda, dedicouse a estudar e escribir. En 1843 apareceu O Bobo, en 1844 publicou Eurico, o Presbítero e O Pároco da aldeia, como historiador publicou História de Portugal (1846-1850), a primeira escrita con rigor histórico, e História da Origem e Estabelecimento da Inquisição em Portugal (1853-1859).

En 1851 tralo golpe de estado da Regeneração, Herculano colaborou co novo goberno, pero o seu enfrontamento con Fernando Pereira de Melo, entón ministro de obras públicas, levouno á oposición e a concorrer ás eleccións municipais en Belém, do que saíu elixido alcalde e fundou en 1856 o Partido Progresista Histórico. En 1866 retirouse ao campo, preto de Santarém, onde morreu.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Alexandre Herculano

• Alexandre Herculando no Colégio São Francisco (Limeira, Brasil) (en portugués)