Albert Bandura

Albert Bandura

(2005)
Biografía
Nacemento	4 de decembro de 1925 Mundare, Canadá (pt)
Morte	26 de xullo de 2021 (95 anos) Stanford, Estados Unidos de América
Causa da morte	insuficiencia cardíaca
Presidente da Asociación Americana de Psicoloxía
1974 – 1974
Datos persoais
Educación	Universidade de Iowa - mestría en artes (–1951) Universidade da Columbia Británica - grao en Artes (–1949)
Director de tese	Arthur Lester Benton (pt)
Q89547790	teoría da aprendizaxe social
Actividade
Campo de traballo	Psicoloxía, psicoloxía cognitiva e Condutismo
Ocupación	psicoloxía
Empregador	Universidade Stanford (1953–2021)
Membro de	Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos American Psychological Association
Obra
Doutorando	Daniel Bullock (en)
Familia
Cónxuxe	Virxinia Varns
Premios
(26 de novembro de 2019)  Q126728033 (2014)  Medalla Nacional de Ciencia (2014)  Oficial da Orde do Canadá (2008)  Grawemeyer Award (pt) (2004)  APA Award for Outstanding Lifetime Contributions to Psychology (en) (2003)  James McKeen Cattell Fellow Award (en) (1999)  Career Achievement Award for Distinguished Psychological Contributions to Education (en) (1995)  doutor honoris causa pola Universidade de Leiden (1991)  doutor honoris causa pola Universidade de Salamanca (1989)  William James Fellow Award (en) (1980)  APA Award for Distinguished Scientific Contributions to Psychology (en)  Honorary doctor of the Free University of Berlin (en)  doutor honoris causa pola Universidade de Otava  Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias  Bolsa de estudos Guggenheim
Descrito pola fonte	Obálky knih, Biographical Dictionary of Modern American Educators (en) Pedagogos e psicólogos do mundo,

Albert Bandura, nado en Mundare o 4 de decembro de 1925 e finado en Stanford, California, o 26 de xullo de 2021,^[1] foi un psicólogo ucraíno-canadense de tendencia condutual-cognitiva, profesor da Universidade Stanford, recoñecido polas súas achegas á teoría da aprendizaxe social e a súa evolución ao sociocognitivismo, así como por postular a categoría de autoeficacia.

Ao longo da súa carreira foi responsable de grandes contribucións en campos moi diferentes da psicoloxía, incluíndo a teoría social-cognitiva, terapia e psicoloxía da personalidade. Tamén tivo unha influencia decisiva na transición entre o condutismo e a psicoloxía cognitiva. É responsable do experimento do boneco Bobo sobre o comportamento agresivo na infancia.

Recibiu o título de Doutor Honoris Causa en universidades como La Sapienza, Indiana, Leiden, Berlín ou Salamanca.^[2]

Bandura foi nomeado presidente da American Psychological Association en 1974, e en 1980 da Western Psychological Association (WPA), e en 1999 presidente honorario da Asociación Psicolóxica Canadense.

• Adolescent Aggression (1959, xunto con R. H. Walters). Ronald Press: Nova York.
• Social Learning through Imitation. University of Nebraska Press: Lincoln, NE.
• Principles of behavior modification (1969). Nova York: Holt, Rinehart and Winston.
• Psychological modeling: conflicting theories (1971). Chicago: Aldine·Atherton.
• Aggression: a social learning analysis (1973). Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall.
• Social Learning & Personality Development (1975). Holt, Rinehart & Winston, INC: NJ.
• Analysis of Delinquency and Aggression (1976, xunto con Emilio Ribes-Inesta). Lawrence Erlbaum Associates, INC: New Jersey
• Social Learning Theory (1977). Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
• Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory (1986). Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall.
• Self-efficacy: the exercise of control (1997). Nova York: W.H. Freeman.

• Curriculum de Albert Bandura (en inglés).