Al-Qal'a de Beni Hammad

Al-Qal'a de Beni Hammad

(ar) قلعة بني حماد
Tipo	xacemento arqueolóxico
Localización
División administrativa	Provincia de M'Sila, Alxeria
35°48′50″N 4°47′36″L / 35.8139, 4.7933
Características
Superficie	Patrimonio da Humanidade: 150 ha
Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio cultural  → Mundo árabe
Data	1980 (4ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (iii)
Identificador	102
Historia
Data de creación ou fundación	1007
Data de disolución, retirada ou demolición	1090

Este artigo amosa letras árabes. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Qal'at Bani Hammad (árabe: قلعة بني حماد),^[1][2][3][4] tamén coñecido como Qal'a Bani Hammad ou Qal'at do Beni Hammad (entre outras variantes),^[5][6] é unha cidade palatina fortificada en Alxeria. Agora en ruínas, no século XI, serviu como primeira capital da dinastía Hammadid. Atópase nas Montañas Hodna ao nordeste de M'Sila, a unha altitude de 1418 m., e recibe abundante auga das montañas circundantes. O sitio está preto da cidade de Maadid (tamén coñecido como Maadhid), a uns 225 km. ao sueste de Alxer, no Magreb.

En 1980, foi inscrito como Patrimonio da Humanidade pola UNESCO co nome de Al Qal'a de Beni Hammad, e descrito como "unha imaxe auténtica dunha cidade musulmá fortificada".^[7]

A cidade inclúe unha longa liña de murallas de 7 km.. No interior dos muros hai catro complexos residenciais, e a mesquita máis grande construída en Alxeria despois da de Mansurah. Ten un deseño similar á Gran Mesquita de Kairouan, cun alto minarete de 20 m..

As escavacións sacaron á luz numerosas terracotas, xoias, moedas e cerámicas que testemuñan o alto nivel de civilización baixo a dinastía Hammadid. Tamén entre os artefactos descubertos hai varias fontes decorativas que usan o león como motivo. Os restos do palacio do emir, coñecido como Dal al-Bahr, inclúen tres residencias separadas por xardíns e pavillóns.

A fortaleza construíuse en 1007 por Hammad ibn Buluggin, fillo de Buluggin ibn Ziri, e fundador de Alxer. A cidade converteuse na capital dos bérberes Hammadid, e sufriu o asedio dos Zirid en 1017. En 1090 abandonouse baixo a ameaza dos Banu Hilal, e foi parcialmente destruído polos almohades en 1152.^{[Cómpre referencia]}

O Qalaa describíuse por Al-Bakri no século XI como un forte e poderoso bastión militar e un centro de comercio que atraía caravanas de todo o Magreb, Iraq, Siria, Exipto e o Hejaz.^[8] Ibn Khaldun tamén observou que a abundancia de viaxeiros se debía á riqueza de recursos ofrecidos aos interesados nas ciencias, o comercio e as artes. O Qala atraeu poetas, sabios e teólogos. A arquitectura dos hamadís mesmo influíu na dos normandos.^[9]

As escavacións comezaron en 1908, retomáronse entre 1952 e 1956 e continúan ata hoxe, xa que a maior parte do xacemento segue sen explorar e os aspectos dos pazos agardan máis estudos.^[10]

Os emires de Hammadid construíron cinco palacios, a maioría dos cales agora están destruídos. A torre do Palacio do Fanal (Qasr al-Manar) sobrevive.^[11] O palacio superior^{[Cómpre clarificar]} consta de tres edificios dispostos arredor dun patio de forma irregular: un apartamento privado, un salón abovedado e unha á de entrada.^[12]

Outros pazos, como o Qasr al-Kawab e o Qasr al-Salam, foron construídos polos hamadís. O Qasr al-Salam probablemente serviu como residencia da familia dos gobernantes e esta estrutura resume moitos aspectos da arquitectura típica dos Hammadid. O Qasr al-Manar é outro palacio, a súa disposición ten semellanza co palacio superior e Qasr al-Salam xa que os seus elementos principais están compostos por un patio con sala de audiencias e un apartamento privado, ambos rodeados de pórticos con alicerces en forma de T.<ref. nome="Arnold2"/>

O Dar al-Bahar, situado preto da mesquita congregacional, probablemente usouse para audiencias públicas e/ou para o palacio do Emir. O patio oriental ocupado por un gran estanque de auga inspirou o nome do pazo. Situado entre dous patios está a sala de recepción principal e un salón abovedado está situado ao norte do estanque de auga. Os muros exteriores consisten en contrafortes de diferentes deseños. En canto ao patio de augas o patio ten 71 metros de longo e 51 de ancho mentres que o estanque ten 68 metros de longo, 48 metros de ancho e 1,3 metros de profundidade. O patio estaba rodeado por todos os lados por pórticos con alicerces en forma de T.^[12]

O palacio de Dar al-Bahr recibiu o nome do seu estanque rectangular, que medía 67x47 m..^{[Cómpre referencia]} Utilizouse unha rampla nun extremo do estanque para botar lanchas. As referencias a exhibicións náuticas nesta piscina aparecen nos relatos dos visitantes contemporáneos. O estanque estaba rodeada por un pórtico, e accedíase por unha entrada monumental polo lado leste. Ao oeste da piscina había unha terraza elevada e un patio con xardíns. Fóra dos muros do complexo do palacio, os xardíns estendéronse de leste a oeste pola cidade e ata unha profundidade de case 100 m.. Os xardíns aínda non foron explorados polos arqueólogos, aínda que se descubriron fontes ornamentais.^{[Cómpre referencia]}

Dise que a mesquita Hammadid foi a mesquita máis grande construída no norte de África antes do século XX e presenta o típico minarete cadrado de estilo magrebí.^[13] En Qalaat Beni Hammad, o minarete, 25 m de altura, é a única parte que queda da Gran Mesquita en ruínas, a estrutura ten certo parecido coa Giralda de Sevilla.^[11]

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Al-Qal'a de Beni Hammad

• UNESCO Site for Al Qal'a of Beni Hammad
• Site plan
• Images of Qal'at Bani Hammad (Kalaa Beni Hammad) in Manar al-Athar digital heritage photo archive