Aethelstan de Kent

Aethelstan de Kent

Nome orixinal	(ang) Æthelstan
Biografía
Morte	década de 850
Rei de Kent
Actividade
Ocupación	monarca
Familia
Familia	Casa de Wessex
Fillos	Ethelweard (?)
Pais	Aethelwulf de Wessex (probabelmente) Ecgberht de Wessex (posiblemente)   e Osburga (probabelmente) Redburga (posiblemente)
Irmáns	Etelsvita Aethelbald de Wessex Aethelberht de Wessex Aethelred I de Wessex Alfredo o Grande

Aethelstan, finado en 852, o fillo máis vello do rei Aethelwulf de Wessex, era rei de Kent en 839, so a autoridade de seu pai que o nomeou.^[1]

As últimas versións da Crónica Anglosaxoa describen a Aethelstan como irmán de Aethelwulf, pero as versións A, B e C, e a Crónica de Etelveardo, afirman que era fillo de Aethelwulf.^[2] Algúns historiadores argumentan que é máis probábel que fose un irmán, incluíndo Eric John, en 1966,^[3] e Ann Williams, en 1978.^[4] No entanto, en 1991, Ann Williams describiuno como fillo de Aethelwulf,^[5] e isto é agora xeralmente aceptado polos historiadores, inclusive Frank Stenton,^[2] Barbara Yorke,^[6] e D.P. Kirby.^[7]

Cando Aethelwulf se tornou rei dos saxóns occidentais en 839 coa morte de seu pai, Egberto de Wessex, nomeou a Aethelstan para gobernar Kent, Essex, Surrey e Sussex. É denominado rei na Crónica anglosaxoa e a crónica de Aethelweard chámao "Rei dos Moradores en Kent, dos saxóns do leste, dos saxóns do Sur e de Surrey". Atestou unha serie de cartas de seu pai como rei os anos de 840.

En 851, Aethelstan e o mordomo Ealhhere derrotaron unha frota e un exército viquingos en Sandwich, Kent, descrito por Frank Stenton como "a primeira batalla naval rexistrada da historia inglesa".^[8] Aethelstan non é mencionado despois de 851 e probabelmente morreu antes de Aethelwulf ir para Roma en 855, xa que non foi incluído no réxime de goberno do reino durante a ausencia de seu pai.^[9] En 853, Ealhhere morreu nunha grave derrota dos homes de Kent e Surrey fronte aos viquingos e, como Aethelstan non é mencionado como participante na batalla, seguramente, xa estaba morto daquela.^[10]

Durante unhas escavacións en Old Minster, Winchester, apareceu soterrado o corpo dun mozo de entre 25 e 35 anos de mediados do século IX. Polo tocado e a localización na nave especulouse sobre a súa condición real e se barallou como posibilidade que fose Aethelstan.^[11]

• John, Eric (1966). Orbis Britanniae. Leicester University Press. 
• Keynes, Simon; Lapidge, Michael, eds. (1983). Alfred the Great: Asser's Life of King Alfred & Other Contemporary Sources. Penguin Classics. ISBN 978-0-14-044409-4. 
• Kirby, D.P. (2000). The Earliest English Kings (Revised ed.). Routledge. ISBN 0-415-24211-8. 
• Nelson, Janet L. (2004). "Æthelwulf (d. 858), king of the West Saxons". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/39264. Consultado o 23 October 2012.  require subscrición
• Stenton, Frank (1971). Anglo-Saxon England (3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-280139-5. 
• Williams, Ann (1979). Brown, R. Allen, ed. "Some notes and considerations on problems connected with the English royal succession 860-1066". Proceedings of the Battle Conference on Anglo-Norman Studies (The Boydell Press). ISBN 0-85115-107-8. 
• Williams, Ann (1991). "Athelstan king of Kent d. c. 852". En Williams, Ann; Smyth, Alfred P.; Kirby, D. P. A Biographical Dictionary of Dark Age Britain. Seaby. ISBN 1-85264-047-2. 
• Yorke, Barbara (1990). Kings and Kingdoms in Early Anglo-Saxon England. Seaby. ISBN 1-85264-027-8.