Saltar ao contido

Ácido carbámico

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Revisión feita o 21 de outubro de 2016 ás 11:32 por Chairego apc (conversa | contribucións) (engado control de autoridades)
(dif) ← Revisión máis antiga | Revisión actual (dif) | Revisión máis nova → (dif)
Ácido carbámico
Identificadores
Número CAS 463-77-4
PubChem 277
ChemSpider 271
DrugBank DB04261
KEGG C01563
MeSH Carbamic+acid
ChEBI CHEBI:28616
ChEMBL CHEMBL125278
Imaxes 3D Jmol Image 1
Propiedades
Fórmula molecular CH3NO2
Masa molecular 61,040 g/mol
Compostos relacionados
Compostos relacionados Formamida
Ditiocarbamato
Ácido carbónico
Urea
Etil carbamato

Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

O ácido carbámico está formado por un grupo carboxilo unido directamente polo seu carbono ao nitróxeno dun grupo amino [1][2][3] (NH2COOH), pero é un composto inestable que non pode existir por separado en condicións normais e só pode formar parte doutros compostos máis grandes. Sería tecnicamente o aminoácido máis simple, pero como é un composto inestable en circunstancias normais (e tamén pola natureza especial do seu enlace directo carboxilo-nitróxeno) é a glicina o que en realidade se considera o aminoácido máis simple. A súa importancia débese máis á súa relevancia na identificación dos nomes de compostos grandes.[4] O ácido carbámico como tal non foi nunca sintetizado ou caracterizado por ningunha técnica experimental.[5]. Derivados do ácido carbámico si puideron ser illados [6].

O radical deste composto chámase "carbamoíl". As "carbamoiltransferases" son encimas transferases clasificadas co número EC 2.1.3.

Os ácidos carbámicos son intermediatos na descomposición dos grupos protectores carbamato; a hidrólise do enlace éster nestes compostos rende unha amina non protexida.

Carbamatos

[editar | editar a fonte]
Artigo principal: Carbamato.

Un carbamato é un éster do ácido carbámico. O metil carbamato é o éster máis simple do ácido carbámico.

Algúns destes ésteres utiízanse como relaxantes musculares,[7] e outros utilízanse como insecticidas, por exemplo aldicarb.[8]

  1. PubChem compound Carbamic acid
  2. ChemSpider Carbamic acid
  3. CHEBI Carbamic acid
  4. Thomas L. Lemke. (2003). Lippincott Williams & Wilkins, ed. Review of organic functional groups : introduction to medicinal organic chemistry. Philadelphia, Pa. p. 63. ISBN 978-0-7817-4381-5. 
  5. R.K. Khanna, M.H. Moore. (1998). "A 55". En Elsevier. Carbamic acid: molecular structure and IR spectra (pii: S1386-1425(98)00228-5) (PDF). Greenbelt, MD. pp. 961–967. 
  6. Michele Aresta , Danielle Ballivet-Tkatchenko , Daniela Belli Dell’Amico , Michel C. Bonnet , Daniele Boschi , Fausto Calderazzo , René Faure , Luca Labella and Fabio Marchetti. Isolation and structural determination of two derivatives of the elusive carbamic acid Chem. Commun. (2000), 1099-1100 DOI 10.1039/B002479L
  7. ed. by John H. Block, John M. Beale. (2004). "Central Nervous System Depressant". En Lippincott Williams & Wilkins. Wilson and Gisvold's textbook of organic medicinal and pharmaceutical chemistry. Philadelphia, Pa. p. 495. ISBN 978-0-7817-3481-3. 
  8. Risher, JF; Mink, FL; Stara, JF (1987). "The toxicologic effects of the carbamate insecticide aldicarb in mammals: a review". Environmental health perspectives 72: 267–81. JSTOR 3430304. PMC 1474664. PMID 3304999. doi:10.2307/3430304. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]