لش

• نیاهندوایرانی

• [لَش]

لش

1. بیکار، تنبل، بی‌عار.
2. لَشَ :(lasha) در گویش گنابادی یعنی بدن مرده ، لاشه.

1. گل و لای تیره که در بن حوض و ته تالاب باشد، لجن.
2. لاشه، جیفه.

• فرهنگ لغت معین