ج
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- [جیم]
حرف
[ویرایش]- یکی از حروف صامت، ششمین حرف از الفبای فارسی است که در حساب ابجد برابر عدد ۳ می‌باشد. گاهی به «ز» و گاهی به «گ» تبدیل می‌شود.
- جُ :(jo) در گویش گنابادی بسته به موقعیت بکارگیری به معنای جوی آب یا جو ( (نام علمی: Hordeum vulgare یکی از غلات) استعمال میگردد.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین