کوههای تیتیوانگسا
ظاهر
کوههای تیتیوانگسا | |
---|---|
Banjaran Titiwangsa/Besar (زبان مالایی) ทิวเขาสันกาลาคีรี (زبان تایلندی) | |
مرتفعترین نقطه | |
قله | گونونگ کوربو |
ارتفاع | ۲٬۱۸۳ متر (۷٬۱۶۲ فوت) |
ابعاد | |
طول | ۴۸۰ کیلومتر (۳۰۰ مایل) شمال غربی/جنوب شرقی |
عرض | ۱۲۰ کیلومتر (۷۵ مایل) شمال شرقی/جنوب غربی |
جغرافیا | |
کشورها | تایلند و مالزی |
استان/ایالت | استان سونگکلا، استان یالا، استان ناراتیوات، پراک، کلانتان، پاهانگ، سلانگور و نگری سمبیلان |
مختصات رشتهکوه | ۵°۵۸′۱۲″شمالی ۱۰۱°۱۹′۳۷″شرقی / ۵٫۹۶۹۹°شمالی ۱۰۱٫۳۲۶۹°شرقی |
رشتهکوه مادر | تناسریم هیلز |
زمینشناسی | |
سن صخره | پرمین و تریاس |
نوع صخره | گرانیت و سنگ آهک |
کوههای تیتیوانگسا (تایلندی: ทิวเขาสันกาลาคีรี) (مالایی: Banjaran Titiwangsa) که در نزد مردم محلی با نام بانجاران بسار (به معنی رشته کوه اصلی) معروف است، رشته کوههایی است که شاکله شبهجزیره مالایی را شکل دادهاست. بخش شمالی این رشته کوه در تایلند جنوبی است.
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Titiwangsa Mountains». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۴ ژوئن ۲۰۲۳.
پیوند به بیرون
[ویرایش]در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ کوههای تیتیوانگسا موجود است.