بَندوی(تلفظ بُندوی هم استفاده می‌شود) یا وندوی یا بَندویه، برادر گستهم (بسطام، بیستام، ویستاهم) و دایی خسرو پرویز بود.
بندوی از سرداران ایرانی در دوران ساسانیان بود که بعد از هزیمت خسرو پرویز به آذربایجان، توسط هرمز چهارم پدر خسرو، به بند کشیده شد اما پس از طغیان بهرام چوبین از زندان گریخت و با یاری برادرش گستهم در تیسفون شورشی برانگیخت که در آن کاخ هرمز چهارم را به آتش کشیدند و شاه را از تخت فرود آوردند و کور ساختند و چندی بعد هلاکش کردند. اما دیری نگذشت که خسرو بر بندوی خشم گرفت و به فرمان او در مستی، دست و پایش را بریدند و هلاک شد.[۱]
گستهم برادر بندوی بعد از کشتن برادرش علیه خسرو پرویز شورید و در نهایت کشته شد.[۲]
