محمدصادق اسلامی

محمدصادق اسلامی
معاونت پارلمانی و هماهنگی وزارت بازرگانی
سرپرست وزارت بازرگانی عضو موسس حزب مؤتلفه اسلامی
اطلاعات شخصی
زاده	محمدصادق اسلامی گیلانی ۲ فروردین ۱۳۱۱ تهران، ایران
درگذشته	۷ تیر ۱۳۶۰ (۴۹ سال)[۱] دفتر حزب جمهوری اسلامی، تهران
آرامگاه	آرامگاه کشتگان هفتم تیر، قطعه ۲۴ بهشت زهرا، تهران
ملیت	ایران
حزب سیاسی	حزب جمهوری اسلامی
همسر(ان)	زهرا بادامچیان
پیشه	سیاستمدار

محمدصادق اسلامی گیلانی (۲ فروردین ۱۳۱۱ تهران – ۷ تیر ۱۳۶۰^[۲]) سیاستمدار و فعال سیاسی ایرانی، از مبارزین علیه حکومت پهلوی، از بنیان‌گذاران هیئت‌های موتلفه اسلامی، عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی و معاون پارلمانی و هماهنگی وزارت بازرگانی بود و در مقطعی نیز، سرپرستی وزارت بازرگانی را عهده دار بود .^[۳][۴]

اسلامی در سال ۱۳۱۱ در تهران در خانواده‌ای مذهبی با اصالت گیلانی به دنیا آمد. او از همان دوران کودکی ضمن تحصیل به کار در بازار پرداخت و شب‌ها نیز به فراگیری علوم اسلامی در مساجد همت گماشت.

اسلامی در سال ۱۳۲۹ ه‍.ش به استخدام شرکت تلفن درآمد و پس از مدتی به عنوان سرپرست بخش منصوب شد. با دولتی شدن شرکت تلفن، وی از آیت‌الله بروجردی برای ادامه همکاری استفتاء نمود و با دریافت پاسخ از ایشان از ادامه همکاری صرف‌نظر کرد. با تأسیس سازمان آب در آنجا مشغول شد. در سال ۱۳۴۰ به دلیل اتهام اختلاس به مدیرعامل سازمان آب از این سازمان اخراج شد. چندی بعد مدیرعامل شرکت پارس متال و مدتی نیز مدیرعامل شرکت قائمیان (لعاب قائم) و مدیرعامل شرکت مرغ دانه شد.^[۵]

وی به همراه محمدصادق امانی گروه شیعیان را برای مبارزه با حکومت پهلوی تأسیس کرد.

محمدصادق اسلامی عضو نهضت آزادی و همچنین از اعضای شورای مرکزی هیاتهای موتلفه اسلامی بود که پس از ترور حسنعلی منصور، دو سال زندانی شد.^[۶] او در سال ۵۰ تا ۵۴ با سازمان مجاهدین خلق همکاری داشته و سپس از سازمان از آن جدا شد.

او پس از آزادی در سال ۱۳۵۵ به همراه سید علی اندرزگو به تشکیل یک گروه مسلحانه علیه رژیم شاه دست زد و با کشته شدن اندرزگو دستگیر شد.^[۷]

وی اولین کسی بود که بعد از مرگ سید مصطفی خمینی و در صحن حرم عبدالعظیم حسنی طی یک سخنرانی از روح‌الله خمینی به عنوان امام خمینی یاد کرد. ^{[نیازمند منبع]}

اسلامی پس از پیروزی انقلاب با تأسیس حزب جمهوری اسلامی به عضویت در شورای مرکزی حزب درآمد و سپس معاون بهشتی در حزب شد. اساسنامه حزب جمهوری اسلامی در منزل وی تدوین گشت.^[۸] او در زمان نخست‌وزیری محمدعلی رجائی بعنوان سرپرست وزارت بازرگانی منصوب شد و رجایی قصد داشت تا اسلامی را به عنوان وزیر پیشنهادی بازرگانی به مجلس معرفی کند. هرچند به جهت اختلافات زیاد با بنی صدر و خودداری بنی صدر برای معرفی به عنوان وزیر، همچنان در سمت معاون هماهنگی و پارلمانی وزارت بازرگانی مشغول بود.^[۹]

او عضو مرکزی کمیته استقبال از خمینی بود و با پیروزی انقلاب اسلامی بلافاصله در دو حوزه مشغول شد. نخست عضویت در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی و ساماندهی واحد استان‌ها و شهرستان‌ها و پس از آن مسئول شاخه اصناف^[۱۰] و دیگری در شورای مرکزی کمیته انقلاب اسلامی با حکم آیت‌الله مهدوی کنی که تا دی ماه ۱۳۵۸ فعالیت داشت.^[۱۱] او با حکم شورای انقلاب مسئول نظارت بر اندوخته اسکناس بود و در نهایت بنا به پیشنهاد محمدعلی رجایی به عنوان وزیر بازرگانی معرفی شد که این انتخاب با مخالفت ابوالحسن بنی‌صدر مواجه شد و به ناچار، در کسوت معاونت هماهنگی پارلمانی وزارت بازرگانی، سرپرستی وزارت بازرگانی را برعهده داشت.^[۱۲] روزنامه انقلاب اسلامی به نقل قول از یکی از نمایندگان دوره اول مجلس شورای اسلامی نوشت:

«در وزارت بازرگانی آقای اسلامی به عنوان وزیر پیشنهاد شده که آقای رئیس‌جمهور (بنی صدر) نپذیرفت. بعد وی را به عنوان معاون آنجا گذاشتند. معاونی که حق حضور در جلسات هیئت دولت، طرح لوایح و تمام وظایفی که یک وزیر انجام می‌دهد را دارد.»^[۱۰]

او در ۷ تیر ۱۳۶۰ در جریان بمب‌گذاری در دفتر حزب جمهوری اسلامی به همراه سید محمد بهشتی و عده ای دیگر کشته شد.^[۱۳]