از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
صوبه (اردو:صوبه) واژه‌ای بود که در دوران سلطنت گورکانیان به کار می‌رفت و معنی آن استان بود. این واژه ریشهٔ عربی دارد. به استان دار هم صوبه‌دار گفته می‌شده است.[۱]
- ↑ George Clifford Whitworth. Subah. An Anglo-Indian Dictionary: A Glossary of Indian Terms Used in English, and of Such English Or Other Non-Indian Terms as Have Obtained Special Meanings in India. London: Kegan Paul, Trench & Co. 1885. p. 301.
|
غیر انگلیسی یا وام‌واژه‌ها |
|---|
| کنونی | |
|---|
| تاریخی | |
|---|
|
|---|
| درجهٔ نخست | |
|---|
| درجهٔ دوم / سوم | |
|---|
| بخش‌بندی شهرها | |
|---|
در ترجمهٔ فارسی کاربرد نام در فارسی را درنظر گرفته است. |
|
|---|
| تقسیمات منطقه‌ای | |
|---|
| تقسیمات محلی | |
|---|
| اماکن مسکونی | |
|---|
- Historical subdivisions in italics.
|
|
|---|
| ملی، فدرال | |
|---|
| منطقه‌ای، کلان‌شهری | |
|---|
| شهری، روستایی | |
|---|
- تقسیمات کشوری تاریخی به‌صورت ایتالیک نمایش داده شده‌است.
|
|
|
|
۱ Used by ten or more countries or having derived terms. Historical derivations in italics.
|
