شنبلیله
شنبلیله | |
---|---|
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
(طبقهبندینشده): | رزیدها |
راسته: | باقلاسانان |
تیره: | باقلاییان |
سرده: | شنبلیلهها |
گونه: | شنبلیله |
نام دوبخشی | |
Trigonella foenum-graecum |
شَنبَلیله یا به فارسی دری شینبل (نام علمی: Trigonella foenum-graecum) گیاهی است از تیره باقلائیان (Fabaceae) و به همین دلیل توانایی همزیستی با باکتریهای تثبیتکننده ازت را داشته و میتواند بخش زیادی از از نیتروژن مورد استفاده خود را تولید کند.
گیاهی است علفی به ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر با گلهایی منفرد و به رنگ روشن که رنگ میوههای آن زرد تا قهوهای است.
این گیاه بومی ایران بوده و در بیشتر نواحی ایران از جمله آذربایجان، اصفهان، فارس، خراسان، سمنان و دامغان میروید و به عنوان سبزی خوراکی کاشته شده و مصرف میشود.
شنبلیله در کنار راهها نیز میروید و به این خاطر در قدیم به آن گل راهرو هم میگفتند.[۱]
کاربردهای خوراکی
[ویرایش]شنبلیله به عنوان یکی از سبزیها در تهیه خوراکهای ایرانی مثل قرمه سبزی و کوفته برنجی همینطور اشکنه و دلمه استفاده میشود. از خواص شنبلیله میتوان به تولید شیر مادر، افزایش سطح تستوسترون و کنترل قند خون اشاره کرد. [۲]
کاربرد در قورمه سبزی
[ویرایش]قورمه سبزی غذایی ایرانی و اصیل می باشد که با نکات پخت بسیار بسیار زیادی پخت خواهد داشت و یکی از این نکات استفاده از شنبلیله در این غذا می باشد که نکته استفاده از آن تفت دادن جداگانه این سبزی با لیموترش می باشد.
-
شکوفه سورنجان که شنبلید نامیده میشود
منابع
[ویرایش]- ↑ دهخدا: شنبلید.
- ↑ «همه چیز درباره شنبلیله + نظر ابوعلی سینا و طبع شنبلیله». naarmoshk.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۷-۳۱.
- ماهنامه ترویجی سبزینه - شماره هفتم
- آشپزی عراقی
- آشپزی یمنی
- آشپزی یهودی
- ادویهها
- ادویههای هند
- باقلائیان
- پزشکی سنتی در هند
- حبوبات خوراکی
- سبزیجات برگی
- سبزیهای سبزی خوردن
- سبزیهای سبزیپلو
- سبزیهای قرمهسبزی
- آرایه (زیستشناسی) نامگذاریشده توسط کارل لینه
- گیاهان توصیفشده در ۱۷۵۳ (میلادی)
- گیاهان دارویی
- گیاهان علفی
- گیاهان بهکاررفته در طب سنتی چین
- علوفهها