پرش به محتوا

شبکه انتقال عمومی تلفن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شبکه انتقال عمومی تلفن

شبکهٔ انتقال عمومی تلفن (به انگلیسی: Public Switched Telephone Network) یا پی‌‌اس‌تی‌ان (به انگلیسی: PSTN)،٫ به شبکه زیرساختی گفته می‌شود که توسط اپراتورهای محلی، کشوری و جهانی، خدماتی را برای ارتباطات عمومی فراهم می‌نمایند.[۱] این شبکه شامل خطوط سیمی، بیسیم، تار نوری، ریزموجی، ماهواره ای و زیردریایی می‌شود.[۲][۳][۴] این تجهیزات توسط مراکز سوئیچینگ به یکدیگر متصل می‌شوند و در نتیجه این امکان ایجاد می‌شود که از یک نقطه دنیا با نقطه‌ای دیگر، ارتباطات تلفنی برقرار شوند. [۵][۶]

منابع

[ویرایش]
  1. Werbach, Kevin D. (2013). "No Dialtone: The End of the Public Switched Telephone Network". SSRN Electronic Journal. doi:10.2139/ssrn.2241658. ISSN 1556-5068.
  2. Information sheets and timelines. Privatisation
  3. British Telecom Privatisation
  4. Moon, Jeremy; Richardson, J.J.; Smart, Paul (1986). "The privatisation of British Telecom: A case study of the extended process of legislation". European Journal of Political Research. 14 (3): 339–355. doi:10.1111/j.1475-6765.1986.tb00839.x.
  5. تلفن صنعتی سریر ویپ. «تلفن صنعتی».
  6. Kushnick, Bruce (7 January 2013). "What Are the Public Switched Telephone Networks, 'PSTN' and Why You Should Care?" (به انگلیسی). HuffPost. Archived from the original on 13 December 2019. Retrieved 4 July 2020.