پرش به محتوا

ش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حرف ش
الفبای ابجد
ش
ش
ש
ش
ܫ
ش‍، ش


نمایش آوانگاریʃ / s
موقعیت در الفبا۲۱
ارزش عددی۳۰۰
مشتقات الفبایی فنیقی
Σ S С Ш



الفبای فارسی
الف ب پ ت ث ج
چ ح خ د ذ ر
ز ژ س ش ص ض
ط ظ ع غ ف ق
ک گ ل م ن و
ه ی
حروف دیگر
ء آ اً هٔ ة
شكل حرف
جدا آغازی میانی پایانی
ش ش‍ ‍ش‍ ‍ش

ش، حرف شانزدهم در الفبای فارسی، حرف سیزدهم در الفبای عربی و بیست‌ویکمین حرف از حروف الفبای عبری (شین ש) است. نام این حرف، «شین» است.

  • در الفبای ایرانیک: ш[۱]در کتاب فرهنگ واژه‌های اوستا این حرف یعنی ش جزو واژه‌های اوستای است. [۲]

منابع

[ویرایش]
الفبای عربی
ألِف باء تاء ثاء جيم حاء خاء دال ذال راء زاي سين شين صاد ضاد طاء ظاء عين غين فاء قاف كاف لام ميم نون هاء واو ياء
سایر شکل‌های حروف سين و شين در عربی
ښ ڛ ڜ ۺ

۲.https://archive.org/details/1_20221023_20221023_1515

  1. «الفبای طبیعی ایرانیک یادگار اصلاحات استاد ذبیح بهروز و دکتر رضا هازلی». kaaa.info.