زبان ارمنی غربی
ظاهر
زبان ارمنی غربی | |
---|---|
արեւմտահայերէն arevmdahayerēn | |
زبان بومی در | سرزمین کوهستانی ارمنستان، لبنان، ترکیه، سوریه |
شمار گویشوران | ۱٫۴ میلیون (۲۰۰۱–۲۰۱۶)[۱] |
هندواروپایی
| |
الفبای ارمنی (virtually always in the Classical Armenian orthography) | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | hyw |
گلاتولوگ | homs1234 [۲] |
زبانشناسی | 57-AAA-aca to 57-AAA-act |
Map of the Armenian dialects in early 20th century: -gë dialects, corresponding to Western Armenian, are in yellow. | |
شاخه زبان ارمنی شرقی در جمهوری ارمنستان، جمهوری آرتساخ و ارمنیهای ایران و شاخه غربی زبان ارمنی مورد استفاده ارمنیهای ساکن در سایر نقاط جهان است.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ زبان ارمنی غربی در اتنولوگ (چاپ بیست و یکم، ۲۰۱۸)
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Western Armenian". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}
: Invalid|display-editors=4
(help)
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Western Armenian». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۸ فوریه ۲۰۲۰.
- روشندل، جلیل؛ قلی پور، رافیک (۱۳۷۷). ارمنستان. دفتر مطالعات سیاسی و بین الملی. ص. ۲۷. شابک ۹۶۴۵۵۷۲۰۸۸.