دانوپرویر
ظاهر
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای دیگر | ITMN-191, RG-7227 |
کد ATC |
|
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEMBL | |
NIAID ChemDB | |
لیگاند بانک داده پروتئین | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C35H46FN5O9S |
جرم مولی | ۷۳۱٫۸۴ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
|
دانوپرویر (انگلیسی: Danoprevir) (INN) یک مهارکننده[۱] پپتیدومیمتیک ماکروسیکلیک ۱۵ عضوی پروتئاز NS3/4A HCV است. حاوی آسیل سولفونامید، فلوروایزویندول و ترت بوتیل کاربامات است.[۲] دانوپرویر یک کاندیدای بالینی است که بر اساس نمایه قدرت مطلوبش در برابر چندین ژنوتیپ HCV 1-6 و جهش یافته های کلیدی (GT1b، IC50 = 0.2-0.4 نانومتر؛ replicon GT1b، EC50 = 1.6 نانومتر) است.[۳] دانوپرویر در یک کارآزمایی بالینی برچسب باز و تک بازویی در ترکیب با ریتوناویر برای درمان COVID-19 ارزیابی شده است[۴] و در کارآزمایی دوم با لوپیناویر/ریتوناویر به طور مطلوب مقایسه شده است.[۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ "International Nonproprietary Names for Pharmaceutical Substances (INN). Recommended International Nonproprietary Names: List 64" (PDF). World Health Organization. p. 265. Retrieved 25 February 2017.
- ↑ Deutsch M, Papatheodoridis GV (August 2010). "Danoprevir, a small-molecule NS3/4A protease inhibitor for the potential oral treatment of HCV infection". Current Opinion in Investigational Drugs. 11 (8): 951–63. PMID 20721837.
- ↑ Jiang Y, Andrews SW, Condroski KR, Buckman B, Serebryany V, Wenglowsky S, et al. (March 2014). "Discovery of danoprevir (ITMN-191/R7227), a highly selective and potent inhibitor of hepatitis C virus (HCV) NS3/4A protease". Journal of Medicinal Chemistry. 57 (5): 1753–69. doi:10.1021/jm400164c. PMID 23672640.
- ↑ Zhang Z, Wang S, Tu X, Peng X, Huang Y, Wang L; et al. (2020). "A comparative study on the time to achieve negative nucleic acid testing and hospital stays between danoprevir and lopinavir/ritonavir in the treatment of patients with COVID-19". J Med Virol. 92 (11): 2631–2636. doi:10.1002/jmv.26141. PMC 7300667. PMID 32501538.
{{cite journal}}
: نگهداری یادکرد:نامهای متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Levin, Jeremy, ed. (2015). "7.4.1 Danoprevir (ITMN-191)". Macrocycles in Drug Discovery. Drug Discovery. The Royal Society of Chemistry. doi:10.1039/9781782623113. ISBN 978-1-84973-701-2.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Danoprevir». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ فوریه ۲۰۲۲.