پرش به محتوا

خوددلسوزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خوددلسوزی (به انگلیسی: Self-compassion) تعمیم احساس دلسوزی به خود فرد در مواقع شکست، احساس نالایق بودن یا به‌طور کلی در رنج و سختی است. داشتن رفتار مهربانانه نسبت به خود در مواجهه با مشکلات شخصی، سلامت روانی را ارتقا می‌دهد. برای مثال، خودشفقتی بیشتر به سطح پایین‌تر افسردگی و اضطراب نسبت داده می‌شود خوددلسوزی یا خودشفقتی با حالات مثبت روان‌شناختی نظیر خوشبختی، خوش‌بینی، خردورزی، کنجکاوی و اکتشاف، ابتکار شخصی و هوش هیجانی ارتباط مستقیم دارند.[۱] شفقت به خود به معنای پذیرش و حمایت از خود در زمان‌های دشوار است که می‌تواند به تقویت تاب آوری کمک کند. افرادی که شفقت بیشتری به خود دارند، معمولاً بهتر می‌توانند با چالش‌ها و ناکامی‌ها مواجه شوند و این امر موجب افزایش عزت نفس آن‌ها می‌شود. تاب آوری به افراد این امکان را می‌دهد که از تجربیات منفی یاد بگیرند و به رشد شخصی ادامه دهند، که در نهایت منجر به تقویت عزت نفس و حس ارزشمندی می‌شود.

کریستین نف خوددلسوزی را متشکل از سه مؤلفه اصلی می‌داند: مهربانی به خود، انسانیت مشترک و ذهن‌آگاهی.[۲]

  • مهربانی با خود: خوددلسوزی مستلزم محبت نسبت به خود در هنگام مواجهه با درد و کاستی به جای نادیده گرفتن آن یا ناراحت کردن خویش با انتقاد از خود است.
  • انسانیت مشترک: خوددلسوزی همچنین شامل پذیرش این موضوع است که درد و رنج و شکست بخشی از تجربه مشترک انسانی است.
  • ذهن‌آگاهی: خوددلسوزی نیازمند در نظر گرفتن یک رویکرد متعادل به احساسات منفی است به طوری که احساسات نه سرکوب و نه بزرگنمایی شوند. افکار منفی و احساسات بدون هیچ مانعی توسط تفکر آگاه درک می‌شوند. ذهن آگاهی یا حضور در لحظه، یک حالت ذهنی پذیرا بدون جانبداری یا قضاوت است که در آن فرد، افکار و احساسات خود را همان‌گونه که هست، بدون سرکوب یا انکار آن درک می‌کند.[۳] به عبارت دیگر، ذهن‌آگاهی نیازمند آن است که فرد هویت خود را بیش از اندازه در گروی یک پدیده ذهنی یا عاطفی نبیند و خود را با واکنش‌های مقابله جویانه نرنجاند.[۴] این نوع از پاسخ، مستلزم تمرکز دقیق و بازبینی احساسات منفی است.[۵]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Behnegarsoft.com (۲۰۲۲-۰۲-۰۵). «میگنا - خود شفقتی چیست / محمدرضا مقدسی». میگنا: پایگاه خبری روان‌شناسی و سلامت. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۰۴.
  2. Neff, K. D. (2003a). "The development and validation of a scale to measure self-compassion". Self and Identity. 2 (3): 223–250. doi:10.1080/15298860309027.
  3. Brown, K. W.; Ryan, R. M. (2003). "The benefits of being present: Mindfulness and its role in psychological well-being". Journal of Personality and Social Psychology. 84 (4): 822–848. doi:10.1037/0022-3514.84.4.822. PMID 12703651.
  4. Bishop, S. R.; Lau, M.; Shapiro, S.; Carlson, L.; Anderson, N. D.; Carmody, J.; Segal, Z. V. Abbey; Speca, M.; Velting, D. Devins; et al. (2004). "Mindfulness: A Proposed Operational Definition". Clinical Psychology Science and Practice. 11: 191–206.
  5. Nolen-Hoeksema, S. (1991). "Responses to depression and their effects on the duration of depressive episodes". Journal of Abnormal Psychology. 100 (4): 569–582. doi:10.1037/0021-843X.100.4.569. PMID 1757671.