حسن شماعی‌زاده

حسن شماعی‌زاده
شماعی‌زاده در یک کنسرت، اوت ۲۰۲۲
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولد	حسن شماعی‌زاده
زاده	۱ آذر ۱۳۲۱ ۲۲ نوامبر ۱۹۴۲ ‏(۸۱ سال) اصفهان، ایران
ژانر	موسیقی پاپ ایرانی
ساز(ها)	پیانو، ساکسیفون، ابوا، فلوت، کلارینت
سال‌های فعالیت	۱۳۴۵–تاکنون
اعضای پیشین	بلک کتس
سازهای اصلی
پیانو، ساکسیفون، ابوا، فلوت، کلارینت

حسن شماعی‌زاده (زادهٔ ۱ آذر ۱۳۲۱ در اصفهان) آهنگساز، خواننده، و نوازندهٔ موسیقی پاپ ایرانی است.^[۱]

برخی از مهم‌ترین آهنگ‌های موسیقی پاپ ایرانی که توسط خوانندگانی چون گوگوش، شهره صولتی، داریوش، معین، حمیرا، هایده، مهستی، لیلا فروهر، عارف و… خوانده شده‌اند، از ساخته‌های او بوده است. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ به همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا هم به آهنگسازی و خوانندگی ادامه داد؛ آثار او بیشتر با تنظیم دیگر موزیسین‌های ایرانی منتشر شده است.^[۲]

حسن شماعی‌زاده از ۱۳ سالگی در ارکستر یکی از تئاترهای اصفهان، به عنوان نوازنده کار هنری‌اش را آغاز کرد. فارغ‌التحصیل دبیرستان ادب اصفهان، در سال ۱۳۴۱ پس از پایان دوران دبیرستان برای پیشرفت در موسیقی به تهران آمد، و پس از مدتی کار در تئاتر، در سال ۱۳۴۵ وارد رادیو شد. او هم‌زمان ارکسترهای جاز، پاپ، را برای جوانان �� مردم می‌نواخت و با چند ارکستر اسپانیایی همکاری می‌نمود و در رادیو و مراکز هنری تهران نیز به نوازندگی می‌پرداخت. او مدتی برای گروه معروف بلک کتس نیز ساکسیفون می‌زد.^[۳][۴][۵]

حسن شماعی‌زاده در سال ۱۳۵۱ آهنگسازی را آغاز کرد.^[۶] خود او دلیل اصلی روی آوردن به آهنگسازی را ناتوانی در ادامه نوازندگی می‌داند، که دلیل آن ابتلا به بیماری دیسک گردن در اثر فشار نوازندگی طولانی‌مدت سازهای سنگین برنجی (۱۵–۱۶ ساعت در روز) بود.^[۴] اولین کارهای شماعی‌زاده در آهنگسازی «گریه» با صدای امیر رسایی، «حالا خیلی دیره» با صدای عارف و «نمی‌آد» با صدای گوگوش بودند که همگی با هم منتشر شدند.

شماعی‌زاده پس از آغاز آهنگسازی توانست جایگاه ویژه‌ای میان آهنگسازان زمان خود پیدا کند و خوانندگان مشهوری مانند گوگوش، داریوش، ابی، ستار، فرهاد، عارف، مارتیک، رامش، نوش‌آفرین و معین کارهای موفقی با آهنگ‌های او عرضه کردند. از جملهٔ این کارها، می‌توان به مشهورترین آهنگ‌های گوگوش اشاره کرد. از دیگر ساخته‌های موفق شماعی‌زاده در این دوران می‌توان به ترانه «شکار» با صدای ابی اشاره کرد که توانست در سال ۱۳۵۴ در فستیوال موسیقی استانبول ترکیه مقام اول را در بین ۲۰۹ شرکت‌کننده کسب کند.^[۷]

حسن شماعی‌زاده خوانندگی را از سال ۱۳۵۲ آغاز کرد. این اتفاق در برنامهٔ شوی زندهٔ چشمک در آخرین جمعهٔ مرداد ماه ۱۳۵۲ و به گفتهٔ خود شماعی‌زاده به درخواست مردم افتاد. در آن برنامه که گوگوش، اردلان سرفراز و واروژان نیز حضور داشتند، شماعی‌زاده ترانهٔ «مرداب» را با شعر اردلان سرفراز و تنظیم واروژان اجرا کرد.^[۸] ترانه‌ای که تبدیل به یکی از پرطرفدارترین ترانه‌های زمان خود شد و حدود ۱۹۸ هزار صفحه از آن فروش رفت، که در نوع خود رکورد قابل توجهی بود.^[۹]

خوانندگی او توجه‌ها را به خود جلب کرد و پس از مرداب، شماعی‌زاده ترانه‌های پرمخاطب دیگری را نیز ساخت و اجرا کرد که «اقاقی» با ترانه‌ای از شهیار قنبری یکی از آنهاست که در سال ۱۳۵۴ منتشر شد. در سال ۱۳۵۴ شماعی‌زاده در یک نظرسنجی از سوی مجلهٔ زن روز به عنوان بهترین خواننده مرد سال شناخته شد و در همان نظرسنجی با حدود ۵۰ هزار رأی بهترین آهنگساز سال شناخته شد.^[۳]

یکی از گروه‌ها در موسیقی پاپ ایرانی مثلثی بود که در آن اردلان سرفراز ترانه می‌سرود، حسن شماعی‌زاده موسیقی برای ترانه خلق می‌کرد و گوگوش این ترانه‌ها را می‌خواند. بعضی از این ترانه‌ها را واروژان تنظیم می‌کرد. در مجموع این مثلث ۱۷ ترانه منتشر کرده‌اند. «کولی»، «جاده»، «کیه کیه»، «دوراهی»، «کوه»، «بمون تا بمونم»، «غریب آشنا»، «مرداب»، «کویر»، «دو پنجره»» و «من و گنجشک‌های خونه» برخی از کارهای مشهور این سه نفر است.

شماعی‌زاده و سرفراز بدون گوگوش نیز کارهای موفقی با صدای خوانندگان دیگر منتشر کردند، که از جملهٔ مشهورترین آن می‌توان به «چشم من» و «دستای تو» با صدای داریوش و «پنجره» با صدای معین اشاره کرد.

وقوع انقلاب ۱۳۵۷ به همکاری این سه تن پایان بخشید. گوگوش تا سال ۱۳۷۹ در ایران ماند و سرفراز و شماعی‌زاده هرکدام به یک کشور مهاجرت کردند. هرچند شماعی‌زاده مدعی است با وجود این که ترانه‌های این مثلث ظرف مدت ۵ سال (از ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷) منتشر شد، ولی همگی مربوط به یک دورهٔ همکاری کوتاه یک سال و هشت‌ماهه هستند.^[۹]

پس از انقلاب علی‌رغم این که چند اثر با موسیقی شماعی‌زاده روی ترانه‌های سرفراز منتشر شد، ولی همکاری این دو بعد از مدتی ادامه نیافت. به گفتهٔ سرفراز راه این دو پیش از انقلاب از هم جدا شده بود و با هم کار نمی‌کردند.^[۱۰] با این حال شماعی‌زاده از ریشهٔ اختلاف احتمالی بین خود و اردلان سرفراز سخنی نگفته است و در مصاحبه با بهنود مکری در برنامهٔ شباهنگ از این که سرفراز دیگر با او ارتباط ندارد اظهار تأسف و شگفتی کرده است.^[۹]

در پی پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ در ایران، و در روز چهارشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۵۷ عده‌ای به خانهٔ شماعی‌زاده حمله کردند. با اطلاع‌رسانی یکی از همسایگان، شماعی‌زاده در خانه سرگرد ولیعهد پنهان می‌شود و فردای آن روز از ایران خارج می‌شود. او چهار ماه بعد مجدداً به ایران بازمی‌گردد و پس از گذراندن پنج ماه در ایران برای همیشه ایران را ترک می‌کند.^[۸]

حسن شماعی‌زاده پس از رویدادهای انقلاب ۱۳۵۷ به آمریکا مهاجرت نمود و در شهر لس‌آنجلس ساکن شد. او در طی سال‌های دهه ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ یکی از پرکارترین هنرمندان موسیقی پاپ ایران بود و علاوه بر انتشار ۱۷ آلبوم به عنوان خواننده، برای خوانندگان ایرانی خارج‌نشین متعددی نیز آهنگسازی کرد و در معرفی برخی چهره‌های نسل دوم خوانندگان پاپ خارج از ایران نظیر منصور، امید، سوزان روشن و شیلا نقش ایفا کرد.

بیشترین همکاری وی بعد از گوگوش با شهره صولتی بوده که شامل ۱۴ آهنگ است. حسن شماعی زاده برخی از مهم‌ترین آهنگ‌های شهره را ساخته است، شاهکارهایی چون، «طلوع»، «کاغذ سفید»، «عروسی»، «کلید»، «احساس زن»، «دخترا و پسرا»، «بمیرم آی بمیرم»، «شنیدم»، «راه»، «به قربونت بگردم» و … از همکاری حسن شماعی زاده با شهره می‌باشد. آنها همچنین آهنگ «به قربونت بگردم» را، دوصدایی اجرا کردند. شهره به سبب اجرای آهنگ طلوع، به مشهور ترین و محبوب ترین خواننده زن پاپ در دهه ۶۰، تبدیل شد. آثاری که برای شهره ساخته است بیشتر سبک احساسی و اوج دار هستند ( طلوع، کاغذ سفید، کلید و...). این همکاری با ترانه های بیژن سمندر، مسعود فردمنش،همایون هشیار نژاد، هدا کرد باغ و ایرج رزمجو ، درخشان شده اند.

شماعی‌زاده در این دوران دیگر در یک سبک و فضا به ساختن و خواندن ترانه نپرداخت و سبک‌های گوناگون و گاه متضاد با سبک ساخته‌های قبل از انقلاب خود را آزمود. او بیش از گذشته به ساخت ترانه‌های شاد و ریتمیک پرداخت و در این حوزه ترانه‌هایی چون «بیشتر بیشتر»، «داماد»، «یه دختر دارم شاه نداره»، «تولد» و «عروسی» منتشر کرد. ترانه معروف «پریا» با صدای شهرام شب‌پره نیز در همین دوران ساخته شده است.

حسن شماعی‌زاده و بابک صحرایی در طی سال‌های دههٔ ۱۳۸۰ همکاری‌های بسیاری با هم داشته‌اند که اوج این همکاری به قطعهٔ «هیاهو» مربوط می‌شود، که در زمستان سال ۱۳۹۰ با صدای شماعی‌زاده منتشر شد. از دیگر آثار مشترک حسن شماعی‌زاده و بابک صحرایی می‌توان به ترانه‌های «صخره»، «ممنونم»، «مهتاب ناز من»، «از کجا میای»، «تو چشای من نگا کن» و «آوازه‌خوان نه آواز» با صدای شماعی‌زاده، «جشن آینه» با صدای پویا، «تو رو می‌خوام» با صدای شیلا، «عشق طوفانی» و «آتیش‌بازی» با صدای سوزان روشن و «دلهره» با صدای سروش اشاره کرد.
حسن شماعی‌زاده در برنامه Greatest Hits در شبکهٔ تلویزیونی من‌وتو گفت که همیشه تعداد زیادی از آهنگ‌هایش به خاطر عدم توانایی ترانه‌سراها برای نوشتن ترانه مناسب به رویشان، به اجرا نرسیده‌اند، اما از زمانی که با بابک صحرایی همکاری می‌کند این مشکل برطرف شده و این ترانه‌سرا به بهترین شکل ممکن روی آهنگ‌هایش ترانه می‌نویسد.^[۱]

شماعی‌زاده در سال ۲۰۰۶ اعلام کرد^[۸] که دیگر برای کسی آهنگ نمی‌سازد و آهنگ‌هایش را تنها خودش می‌خواند، زیرا احساس می‌کند در کار آهنگسازی مورد سوء استفاده قرار گرفته و حقوقش پایمال شده است و انگیزه‌ای برای آهنگسازی برای دیگران ندارد.^[۴] هرچند در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۲ با بهنود مکری در برنامه شباهنگ صدای آمریکا گفت: «ولی گوگوش فرق می‌کند».^[۸] او یک سال بعد هم در گفتگو با بهنود مکری اعلام کرد که در حال کار کردن با خواننده جوانی به نام «پریسا» است که به زودی قرار است ترانه‌هایی با آهنگسازی شماعی‌زاده از وی منتشر شود.^[۹]

گوگوش در مصاحبه با مجله جوانان آمریکا می‌گوید که بعد از شنیدن ترانهٔ هیاهو آنقدر تحت تأثیر قرار می‌گیرد که از شماعی‌زاده می‌خواهد که اجازه دهد او نیز این قطعه را اجرا کند. شماعی‌زاده نیز با روی باز می‌پذیرد^[۹] و گوگوش هیاهو را در استودیوی شماعی‌زاده می‌خواند. به این ترتیب بعد از ۳۴ سال دوباره حسن شماعی‌زاده و گوگوش در کنار همدیگر قرار می‌گیرند.^[۱۱]
به دنبال این همکاری گوگوش چند ترانه در اختیار شماعی‌زاده قرار می‌دهد تا به روی آن‌ها آهنگسازی کند، هرچند شماعی‌زاده این ترانه‌ها را در شأن خواننده‌ای در جایگاه گوگوش نمی‌دانست.^[۸] اما پس از انتشار هیاهو، گوگوش در کنسرت‌های خود سخنانی به زبان آورد^[۱۲] که از نظر شماعی‌زاده تمسخرآمیز و تحریف تاریخ بود و موجب دلخوری شماعی‌زاده شد. او در مصاحبه با برنامه شباهنگ صدای آمریکا ضمن تشریح این دلخوری و ریشه‌های آن، تأکید کرد که برنامه‌ای برای همکاری مجدد با گوگوش ندارد. با این حال شماعی‌زاده در همین مصاحبه سخنانی احساسی نیز در مورد گوگوش بیان کرد:

«من گوگوش را عاشقانه دوست دارم. عشق من به گوگوش، عشق یک مرد به زن نیست. عشق حسن شماعی‌زاده آهنگساز به گوگوش خواننده است.»^[۹]

در خردادماه ۱۳۹۶ گوگوش با انتشار عکسی جدید از خود در کنار حسن شماعی‌زاده در پشت پیانو، از شروع مجدد همکاری خود با شماعی‌زاده و اردلان سرفراز خبر داد.^[۱۳] به دنبال آن نخستین کنسرت مشترک این سه، با نام مثلث خاطره‌ها در اواخر مهرماه همان سال در تورنتو برگزار و تور جهانی مثلث خاطره‌ها آغاز شد. در بهمن‌ماه همان سال نخستین همکاری مشترک گوگوش، شماعی‌زاده و سرفراز پس از حدود ۴۰ سال به شکل تک‌آهنگی با نام «مثلث خاطره‌ها» منتشر شد، که در آن گوگوش و شماعی‌زاده هم‌خوانی کردند. در ادامه تور مثلث خاطره‌ها، منوچهر چشم‌آذر و مارتیک نیز به این سه اضافه شد.^[۱۴]

حسن شماعی‌زاده به‌عنوان یک آهنگساز عقیده دارد:

هرگاه آهنگی را می‌نویسم، تلاش می‌کنم آهنگی بسازم که بر روی نسل جوان‌تر اثرگذار باشد. موسیقی باید جوان، شادی‌آفرین و امیدبخش باشد.^[۶]

شماعی‌زاده پیش از ۱۳۵۷، بیشتر آهنگ‌هایی را ساخته است که بسته به روحیات و روزگار آن زمان بیشتر غمگین و از لحاظ موسیقایی گاهی بسیار شکوهمند و حماسی هستند. ترانه‌های «جاده» و «مرداب» نمونه‌هایی از این ترانه‌ها هستند. این غم پنهان در موسیقی‌های آن زمان شماعی‌زاده به تدریج با وقوع انقلاب ۱۳۵۷، مهاجرت شماعی‌زاده به آمریکا و جنگ ایران و عراق جای خود را به ترانه‌های شاد و ریتمیک مناسب برای مجالس رقص می‌دهد. خود شماعی‌زاده معتقد است که:

زمان‌های مختلف چیزهای مختلفی ایجاب می‌کند. وقتی جامعه به ناراحتی می‌رود (مثل زمان جنگ) مردم به شادی بیشتری نیاز پیدا می‌کنند و نیاز دارند تا ناراحتی خود را با شادی‌های لحظه‌ای از بین ببرند.^[۸]

او کم شدن ترانه‌های شاد و ریتمیک را در آثار اخیر خود ناشی از بالا رفتن سن و در اختیار نداشتن ترانهٔ مناسب عنوان کرده است:

برای ساخت آهنگ شاد اشعار باید روشن‌تر و واضح‌تر و صریح‌تر باشد. من در این سن نمی‌توانم به سراغ یک سری اشعار عاشقانهٔ باز بروم.^[۹]

از سوی دیگر در برخی ساخته‌های شماعی‌زاده می‌توان رد موسیقی سنتی و دستگاهی ایرانی را نیز دید. چند ترانه که برای معین ساخته است، و به خصوص برخی کارهایی که خودش خوانده، مثل «غم غربت» از آلبوم فریاد رنگ یا «مرگ عشق» از آلبوم گلای خیس، که این دو تنظیم‌هایی با سازهای سنتی موسیقی ایران دارند و به شکل آواز سنتی اجرا شدند، در این رده قرار می‌گیرند. در همین حال شماعی‌زاده گوشهٔ چشمی به موسیقی نواحی ایران هم داشته است، مثل آهنگ «عروسی» با تم و فضای موسیقی جنوبی یا آهنگ «کردستان» که تمی کردی دارد. شماعی‌زاده در میان آهنگ‌هایش حتی به آهنگ‌های موسوم به خراباتی و لاله‌زاری هم توجه داشته و می‌توان نمونه‌هایی از این ترانه‌ها را در آلبوم گلای خیس شنید.

علاوه بر انواع موسیقی ایرانی، در بعضی آهنگ‌های شماعی‌زاده می‌توان تم‌هایی از موسیقی اسپانیولی یا عربی را هم شنید؛ مثلاً در ترانه «پرستش» از آلبوم پرستش یا «گیتار» از آلبوم آوازه‌خوان نه آواز از تم‌های اسپانیولی استفاده کرده است. شماعی‌زاده از دیگر سبک‌های موسیقی از جمله تکنو و ترنس هم مناسب با زمان ساخت آهنگ‌های خود و جو موسیقایی زمان بهره برده است، که آهنگ‌های «دنیا» از آلبوم پرستش، «همسرم» از آلبوم دوشیزه‌خانم و «گل» از آلبوم آوازه‌خوان نه آواز نمونه‌هایی از این دست به‌شمار می‌روند.

شماعی‌زاده به هر دو شکل آهنگسازی روی ترانه و ساخت ملودی و سپس گذاشتن ترانه روی آن کار کرده است و گفته است اگر ترانه‌هایی که به دستش می‌رسند مناسب باشند، رویشان آهنگ می‌سازد، در غیر این صورت ابتدا ملودی می‌سازد و سپس رویش ترانه ساخته می‌شود.^[۹] خود او معتقد است بیشتر کارهای موفقش را ابتدا آهنگسازی کرده و سپس ترانه‌سرا روی آن‌ها ترانه ساخته است. او همچنین برای آهنگسازی روی شعرِ سروده شده ارزش چندانی قائل نیست، زیرا معتقد است که ۵۰ درصد آن آهنگ را شاعر ساخته است.^[۴] شماعی‌زاده معتقد است که در موسیقی ایران تمام عوامل در خدمت ارائه کلام‌اند، ولی او در ساخته‌هایش تلاش داشته است که این توجه به کلام باعث نشود تا موسیقی در درجهٔ دوم اهمیت قرار بگیرد.^[۹]

شماعی‌زاده از میان آهنگ‌هایی که ساخته است، آهنگ «خونه» را به دلیل شکل ملودی و حرکت‌های آن بیش از بقیه دوست دارد.^[۴] او از بین خواننده‌هایی که تاکنون با آن‌ها کار کرده، بیش از همه با گوگوش راحت بوده و در کارهایی که در لس‌آنجلس منتشر شده از معین راضی بوده است. از بین ترانه‌سراها همواره از اردلان سرفراز تعریف کرده و از بیژن سمندر با احترام یاد کرده است.^[۹] در میان دیگر آهنگسازان کارهای سیاوش قمیشی و پرویز مقصدی را می‌پسندد. او معتقد است که از زمان قمرالملوک وزیری تاکنون، در مجموع خوانندگان زن سطح توانایی بالاتری نسبت به مردها داشته‌اند و استعداد خودشان را بیشتر نشان داده‌اند. او حمیرا را جزو خوانندگانی می‌داند که از نظر تسلط بر حنجره و توانایی خواندن و زیبا خواندن در خاورمیانه بی‌نظیر است.^[۴]

شماعی‌زاده معتقد است که اگر نمی‌خواند خیلی از آهنگ‌های او ساخته نمی‌شدند، زیرا انگیزه‌ای برای ساختشان وجود نداشت، و خواندن او به کار آهنگسازی‌اش کمک کرده است. او همچنین گفته است که خیلی از خواننده‌ها از خواندن او تأثیر گرفته‌اند و یک برداشتی از خواندن او در صدای آن‌ها وجود دارد.^[۴] علاوه بر این، منبع درآمد او در طی سال‌های فعالیتش خوانندگی بوده است، نه آهنگسازی.^[۱۵]

شماره	نام	سال انتشار	ناشر
۱	ریاضت	۱۹۸۸	جهان موزیک
۲	گل بوته	۱۹۹۰	شرکت ترانه
۳	بیشتر و بیشتر	۱۹۹۲	شرکت ترانه
۴	بچه‌های تخته جمشید	۲۰۰۰	پارس ویدیو

بر اساس اطلاعات جامع اطلاعات سینمای ایران (سوره سینما) حسن شماعی‌زاده در ۳ فیلم به عنوان نوازنده حضور داشته است.^[۱۶] این سه فیلم عبارتند از:
۱-خوشگلا عوضی گرفتین (۱۳۵۳) خسرو پرویزی
۲-باغ بلور (۱۳۵۷) ناصر محمدی
۳-امشب اشکی می‌ریزد (۱۳۵۷) منوچهر مصیری
هرچند او ترانه‌های این فیلم‌ها را آهنگسازی نیز کرده است.

حسن شماعی‌زاده در شهر لس‌آنجلس از ایالت کالیفرنیای آمریکا سکونت دارد. او هر سال در ماه‌های مارس و اوت به دوبی می‌رود و در کلابی به اسم پاتوق برنامه دارد.^{[نیازمند منبع]}

او در سال ۱۳۴۷ با فاطمه (نوشین) ازدواج کرد که این زندگی مشترک تاکنون نیز ادامه داشته است. او یک پسر به نام افشین و یک دختر به نام عقیق (با نام آمریکایی نیکی) دارد، که پسرش دندان‌پزشک و دخترش در کار خرید و فروش خانه فعالیت دارد.^[۴]

او برای اعضای خانواده‌اش آهنگ‌هایی هم ساخته است؛ ترانهٔ «پسرم» برای پسرش، ترانهٔ «یه دختر دارم شاه نداره» برای دخترش، و نیز ترانهٔ «همسرم» و «مدیون» برای همسرش. شماعی‌زاده همچنین ترانه‌های «رپ» و «دوست دارم» را با همراهی دخترش عقیق خوانده است. او قشنگ‌ترین لحظه زندگیش را روز فارغ‌التحصیلی پسرش از دانشگاه می‌داند.^[۴]

شماعی‌زاده دوستدار حیوانات است و روزی ۲، ۳ ساعت را با حیوانات خانگی‌اش می‌گذراند.^[۸]

شماعی زاده چندی پیش، پس از ۳۰ سال دوری از مادرش، در دبی مادرش را ملاقات کرد.

شماعی‌زاده پیش از انقلاب ۱۳۵۷ فعالیت سیاسی چندانی نداشت، اما بعد از انقلاب با ساختن آهنگ‌هایی نظیر «شهر خالی» مخالفت خود را با جمهوری اسلامی نشان داد. او معتقد است:

ایران احتیاج به انقلاب نداشت. ایران احتیاج به رفرم داشت.^[۹]

ساخت آهنگ «شهبانو» با صدای ستار که در رسای فرح پهلوی است، شائبه سلطنت‌طلب بودن او را مطرح نمود، هرچند او در مصاحبه با برنامه پارازیت صدای آمریکا این مسئله را تکذیب کرده و خود را یک «آزادی‌خواه» معرفی کرد که با هر نوع ایدئولوژی مخالف است.^[۱۵]

شماعی‌زاده به دنبال رویدادهای پس از انتخابات ۱۳۸۸ آهنگ «مردم» را به همراه ستار و شیفته در حمایت از معترضان حکومت ایران اجرا کرد. او در مصاحبه دیگری با صدای آمریکا دو درخواست از حاکمان جمهوری اسلامی مطرح کرد که تقاضای اول آزاد کردن تمام زندانیان سیاسی و رعایت حقوق بشر، و تقاضای دوم گوش دادن به صدای مخالفان است.^[۸]

شماعی‌زاده در دی‌ماه ۱۴۰۲ تک‌آهنگی با نام «زن، زندگی، آزادی» در حمایت از جنبش زن زندگی آزادی منتشر کرد.^[۱۷]

پس از انقلاب و در سال ۱۳۷۲ خانه شماعی‌زاده در تهران منطقه جماران با حکم حسینعلی نیری قاضی شرع دادگاه انقلاب اسلامی تهران مصادره شد. در حکم این دادگاه علت این مصادره: مجهول‌المالک بودن آن ملک به دلیل این که شماعی‌زاده درآمد مشروعی از حرفهٔ حلال نداشته است، اشتغال وی به «شغل کثیف خوانندگی» و -سرودن آهنگ نفرین بر جنگ عنوان شده است.^[۱۸] این خانه توسط ستاد اجرایی فرمان امام، مصادره شده و در اختیار اشخاص ثالثی قرار گرفت،^[۱۹][۲۰] که در این مدت بدون رضایت شماعی‌زاده در آن خانه زندگی می‌کنند.

شماعی‌زاده بارها در مصاحبه‌هایش تأکید کرده است که خرید این ملک از محل ارث پدری همسرش بوده و به نام فرزندانش سند خورده بوده است^[۲۱] و هیچ ارتباطی با شخص او نداشته است.

در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۳۹۷ وی با طرح مجدد این موضوع در صفحه اینستاگرام خود، حسین‌علی نیری، معاون دیوان عالی کشور و از عوامل اصلی اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ را متهم کرده است که خانه‌اش را به نفع خود مصادره و آن را تصاحب کرده و حال با «جعل سند» آن را برای فروش در بازار مسکن گذاشته است.^[۲۲]

ترانه خانه (خانه‌ام) از آلبوم آخرین سوار شماعی‌زاده در سال ۱۳۷۵ در مورد این ملک و تصاحب آن سروده و ساخته شده است.

شماعی زاده آدرس کامل و نقشه ملک را در اینستاگرام خود اینگونه به اشتراک گذاشته است:

خیابان باهنر (نیاوران) - خیابان فیضی (جمشیدیه) - خیابان ۲۴ (جبلی) - کوچه مریم - در سفید رنگ^[۲۳]

• ترانه‌شناسی حسن شماعی‌زاده

صفحه شماعی‌زاده در سایت ایران ترانه

• حسن شماعی‌زاده در سوره‌سینما