بدن‌نکوهی
بدن‌نکوهی،[۱] شرم از بدن[۲] یا بادی شِیمینگ[۳] (به انگلیسی: Bodyshaming) به معنای سرزنش و شماتت افراد و تحقیر و تمسخر دیگران به خاطر ویژگی‌های بدنی و ظاهری آنهاست. این رفتار زشت انواع مختلفی دارد، برای نمونه، مسخره کردن افراد به خاطر چاقی یا لاغری، قد، موی زائد، رنگ مو، ف��م بدن، میزان عضله، اندازه آلت تناسلی یا سینه، ظاهر صورت و حتی مسخره کردن خالکوبی، پیرسینگ یا بیماری‌های پوستی.[۴]
نکوهش بدن افراد، از کودکی در رسانه‌ها به مخاطبان القا می‌شود. در مطالعه‌ای که روی فیلم‌ها و کتاب‌های کودکان انجام شد، مشخص شد که اکثر این رسانه‌ها، جذابیت ظاهری را به عنوان یک عنصر مهم در روابط بین فردی نشان می‌دهند.[۵] به عنوان مثال، دو فیلم دیزنی که در این تحقیق بررسی شدند، بیشترین پیام‌ها را دربارهٔ زیبایی شخصی داشتند. همچنین، ۶۴ درصد از فیلم‌های بررسی شده، شخصیت‌های چاق را زشت، بدجنس، بی‌رحم و غیردوستانه نشان می‌دادند.[۶]
برخی از انواع بدن‌نکوهی ریشه در خرافات قدیمی دارند، مثلاً تبعیض علیه موقرمزها یا کلیشه‌های مربوط به موبورها. همچنین، نوع نکوهش بدنی با توجه به سن افراد هم متفاوت است؛ مثلاً نوجوانان قدبلند را دست و پا چلفتی خطاب می‌کنند، در حالی که قد بلند در بزرگسالان یک ویژگی مثبت است.[۴]
گاهی نکوهش بدن افراد شامل انتقاد از میزان مردانگی یا زنانگی آن‌ها نیز می‌شود. برای مثال، مردانی که باسن پهن، سینه برجسته یا کم‌مویی صورت دارند، به خاطر ظاهر زنانه‌شان مورد تمسخر قرار می‌گیرند.[۷] به همین ترتیب، زنانی که ظاهری شبیه به مردان دارند یا شانه‌های پهن و ویژگی‌های جسمی مردانه دارند، ممکن است هدف نکوهش و تمسخر قرار گیرند.[۷]
نکوهش شدید بدن افراد می‌تواند اثرات منفی عاطفی جدی به دنبال داشته باشد، از جمله کاهش عزت نفس و ایجاد مشکلاتی مانند اختلال در خوردن، اضطراب، نارضایتی از بدن، اختلال بدریختی بدن و افسردگی.[۸] این مشکلات به‌ویژه زمانی تشدید می‌شوند که افراد احساس کنند بدنشان نمی‌تواند معیارهای اجتماعی را برآورده کند.[۹]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «ظاهر معمولی نه جرم است و نه بیماری». روزنامه رسالت. ۱۳ خرداد ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۹ آبان ۱۴۰۳.
- ↑ «فشار فرهنگی برای داشتن اندام متناسب با ما چه می‌کند؟». دویچه‌وله. ۱ مهر ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۹ آبان ۱۴۰۳.
- ↑ «از تمسخر تا همدلی؛ بادی شیمینگ و اثرات روانی آن». همشهری آنلاین. ۱۶ اسفند ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۹ آبان ۱۴۰۳.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Chen, Hong, and Todd Jackson. "Are cognitive biases associated with body image concerns similar between cultures?." Body Image 2.2 (2005): 177-186.
- ↑ Herbozo, S.; Tantleff-Dunn, S.; Gokee-Larose, J.; J.K. (2004). "Beauty and thinness messages in children's media: A content analysis". Eating Disorders. 12 (1): 21–34. doi:10.1080/10640260490267742. PMID 16864302. S2CID 12491583.
- ↑ Greenberg, B.; Eastin, M.; Hofschire, L.; Lachlan, K.; Brownell, K. (2003). "Portrayals of Overweight and Obese Individuals on Commercial Television". American Journal of Public Health. 93 (8): 1342–1348. doi:10.2105/AJPH.93.8.1342. PMC 1447967. PMID 12893625.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Namaste, Ki. "Genderbashing: Sexuality, gender, and the regulation of public space." Environment and Planning D: Society and Space 14.2 (1996): 221-240.
- ↑ Matheson, Mikayla. "Women's Body Image in the Media: An Analytical Study of Recent Body Image Movements across Media Platforms." (2017).
- ↑ Sick, Kelsey; Pila, Eva; Nesbitt, Amy; Sabiston, Catherine M. (September 2020). "Does self-compassion buffer the detrimental effect of body shame on depressive symptoms?". Body Image (به انگلیسی). 34: 175–183. doi:10.1016/j.bodyim.2020.05.012. PMID 32604022. S2CID 220282154.