ارگومترین
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Ergometrine Maleate, Ergonovine Maleate, Ergotrate, Ergotrate Maleate, Ergostat, Syntometrine, others[۱][۲] |
نامهای دیگر | Ergonovine; d-Lysergic acid β-propanolamide |
AHFS/Drugs.com | monograph |
ردهبندی داروهای بارداری |
|
روش مصرف دارو | خوراکی |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی | |
دادههای فارماکوکینتیک | |
متابولیسم | کبد (تا حدی CYP3A4) |
نیمهعمر حذف | ۲ فاز (۱۰ دقیقه؛ ۲ ساعت) |
دفع | مجرای صفراوی |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.000.441 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C19H23N3O۲ |
جرم مولی | ۳۲۵٫۴۱۲ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(صحتسنجی) |
ارگومترین (به انگلیسی: Ergometrine)، که با نام ارگونووین نیز شناخته میشود و با نامهای تجاری Ergotrate Ergostat و Syntometrine به فروش میرسد، دارویی است که برای ایجاد انقباضات رحم برای درمان خونریزی شدید واژن پس از زایمان استفاده میشود.[۳][۴] میتوان آن را به صورت خوراکی، تزریق عضلانی یا تزریق وریدی تجویز کرد.[۳] این دارو در مدت ۱۵ دقیقه از طریق خوراکی شروع به اثر میکند و در صورت استفاده از طریق تزریق، این اثر سریعتر اتفاق میافتد.[۳] اثر بین ۴۵ تا ۱۸۰ دقیقه باقی میماند.[۳]
عوارض جانبی شایع شامل فشار خون بالا، استفراغ، تشنج، سردرد و فشار خون پایین است.[۳] سایر عوارض جانبی جدی شامل ارگوتیسم است.[۳] این دارو در اصل از قارچ ناخنک چاودار تهیه میشد اما میتواند از لایزرژیک اسید نیز تهیه شود.[۵][۶] از ارگومترین میتوان برای سنتز اسید لیسرژیک دی اتیل آمید (LSD) نیز استفاده کرد.[۷]
ارگومترین در سال ۱۹۳۲ کشف شد.[۵] این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارد.[۸][۹]
منابع
[ویرایش]- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref>
غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامMortonHall1999
وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Index Nominum 2000: International Drug Directory. Taylor & Francis. 2000. pp. 397–. ISBN 978-3-88763-075-1.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ "Ergonovine Maleate". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 2015-12-25. Retrieved 1 December 2015.
- ↑ I.K. Morton; Judith M. Hall (31 October 1999). Concise Dictionary of Pharmacological Agents: Properties and Synonyms. Springer Science & Business Media. pp. 113–. ISBN 978-0-7514-0499-9.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Ravina, Enrique (2011). The evolution of drug discovery: from traditional medicines to modern drugs (1. Aufl. ed.). Weinheim: Wiley-VCH. p. 245. ISBN 9783527326693. Archived from the original on 2015-12-26.
- ↑ Sneader, Walter (2005). Drug discovery: a history (Rev. and updated ed.). Chichester: Wiley. p. 349. ISBN 9780471899792. Archived from the original on 2015-12-26.
- ↑ King, L.A. (2009). Forensic chemistry of substance misuse: a guide to drug control. Cambridge, UK: Royal Society of Chemistry. p. 190. ISBN 9780854041787. Archived from the original on 2015-12-26.
- ↑ World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. hdl:10665/325771. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.
- ↑ World Health Organization (2021). World Health Organization model list of essential medicines: 22nd list (2021). Geneva: World Health Organization. hdl:10665/345533. WHO/MHP/HPS/EML/2021.02.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- "Ergotrate". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine. 15 November 2018.