ائتلاف گروههای پنجگانه
ظاهر
ائتلاف گروههای پنجگانه | |
---|---|
بنیانگذاری | ۱۹۷۹ |
مرام سیاسی | بنیادستیزی |
دین | اسلام |
کرسیهای تهران | ۳ از ۱۰ |
ائتلاف گروههای پنجگانه به ائتلاف انتخاباتی پنج گروه انقلابی شرکتکننده در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی ایران اشاره دارد.[۱] گروههای این ائتلاف دارای گرایشهای اسلامی و بنیادستیزی (رادیکال) بودند.[۱][۲] این ائتلاف پس از انتخابات یک نامه سرگشاده به سید روحالله خمینی فرستاد و دربارهٔ «تقلب» شکایت کرد.[۲]
حزبهای ائتلاف
[ویرایش]این پنج گروه شامل:[۱]
- جنبش انقلابی مر��م ایران (جاما) به رهبری کاظم سامی
- سازمان مجاهدین خلق ایران به رهبری مسعود رجوی
- جنبش مسلمانان مبارز به رهبری حبیبالله پیمان
- جنبش علیاصغر حاجسیدجوادی – یک گروه نوبنیاد و کوچک میانهگرا[۳]
- سازمان اسلامی شورا (ساش) به رهبری حبیبالله آشوری – این گروه برای مدت کوتاهی در سال ۱۳۵۷ فعال بود[۴]
کاندیداها
[ویرایش]این ائتلاف در ۱۸ ژوئیه ۱۹۷۹ برای همه ۱۰ کرسی مجلس از تهران نامزدان خود را از طریق آیندگان معرفی کرد.[۵] این نامزدان به شرح زیر بودند:
# | نام[۶] |
---|---|
۱ | سید محمود طالقانی |
۲ | عزتالله سحابی |
۳ | علی گلزاده غفوری |
۴ | علیاصغر حاجسیدجوادی |
۵ | مسعود رجوی |
۶ | عبدالکریم لاهیجی |
۷ | حبیبالله پیمان |
۸ | ناصر کاتوزیان |
۹ | طاهره صفارزاده |
۱۰ | نظامالدین قهاری |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Schirazi, Asghar (1998), The Constitution of Iran: Politics and the State in the Islamic Republic, I.B. Tauris, p. 32, ISBN 978-1-86064-253-1
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Grote, Rainer; Röder, Tilmann J.; El-Haj, Ali M. (2016). Constitutionalism, Human Rights, and Islam After the Arab Spring. Oxford University Press. p. 832. ISBN 978-0-19-062764-5.
- ↑ Daneshvar, Parviz (2016). Revolution in Iran. Springer. p. 138. ISBN 1-349-14062-7.
- ↑ Boroujerdi, Mehrzad; Rahimkhani, Kourosh (2018). Postrevolutionary Iran: A Political Handbook. Syracuse University Press. p. 345. ISBN 978-0-8156-5432-2.
- ↑ Near East/North Africa Report, Joint Publications Research Service, vol. 2010, Executive Office of the President, Foreign Broadcast Information Service, 1979, p. 13
- ↑ Near East/North Africa Report, Joint Publications Research Service, vol. 2012, Executive Office of the President, Foreign Broadcast Information Service, 1979, p. 60–61