پرش به محتوا

آیین سیک در هند

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
این مقاله دربارهٔ آیین سیک در هند است. برای آیین سیک به عنوان مذهب، مقاله آیین سیک را ببینید.
سیک‌های هند
ਭਾਰਤੀ ਸਿੱਖ
گردواره دربار صاحب یا معبد طلایی، در امریتسار، پنجاب.
جمعیت کل
۲۰٬۸۳۳٬۱۱۶ افزایش
۱٫۷۲ درصد از کل جمعیت هند کاهش (۲۰۱۱)
مناطق با اکثریت جمعیت
پنجاب۱۶٬۰۰۴٬۷۵۴ (۵۷٫۶۹٪)
هاریانا۱٬۲۴۳٬۷۵۲ (۴٫۹۱٪)
راجستان۸۷۲٬۹۳۰ (۱٫۲۷٪)
اوتار پرادش۶۴۳٬۵۰۰ (۰٫۳۲٪)
دهلی۵۷۰٬۵۸۱ (۳٫۴۰٪)
دین‌ها
آیین سیک
زبان‌ها
پنجابی • هندی • انگلیسی هندی
کشمیری • مراتی • بنگالی • اردد
جمعیت سیک در هند در طول تاریخ
سالجمعیت±%
دهه ۱۸۰۰۷۵۲٬۲۳۲—    
۱۸۸۱ ۱٬۸۵۳٬۴۲۶۱۴۶٫۴٪+
۱۸۹۱ ۱٬۹۰۷٬۸۸۳۲٫۹٪+
۱۹۰۱ ۲٬۱۹۵٬۳۳۹۱۵٫۱٪+
۱۹۱۱ ۳٬۰۱۴٬۴۶۶۳۷٫۳٪+
۱۹۲۱ ۳٬۲۳۸٬۸۰۳۷٫۴٪+
۱۹۳۱ ۴٬۳۰۶٬۴۴۲۳۳٪+
۱۹۴۱ ۵٬۶۹۱٬۴۴۷۳۲٫۲٪+
۱۹۵۱ ۶٬۸۶۲٬۲۸۳۲۰٫۶٪+
۱۹۶۱ ۷٬۸۶۲٬۳۰۳۱۴٫۶٪+
۱۹۷۱ ۱۰٬۳۶۰٬۲۱۸۳۱٫۸٪+
۱۹۸۱ ۱۳٬۱۱۹٬۹۱۹۲۶٫۶٪+
۱۹۹۱ ۱۶٬۴۲۰٬۶۸۵۲۵٫۲٪+
۲۰۰۱ ۱۹٬۲۳۷٬۳۹۱۱۷٫۲٪+
۲۰۱۱ ۲۰٬۸۳۳٬۱۱۶۸٫۳٪+
منبع: سرشماری در هند[۱][۲][۳]

سیک‌های هند حدود ۲۱ میلیون نفر هستند و در سال ۲۰۱۱، ۱٫۷ درصد از جمعیت هند را تشکیل می‌دادند و چهارمین گروه مذهبی بزرگ در این کشور می‌باشند. اکثریت سیک‌های این کشور در ایالت شمالی پنجاب زندگی می‌کنند که تنها تقسیمات کشوری با اکثریت سیک‌ها در جهان است.

هند منزلگاه اکثریت جمعیت سیک در جهان است.

جمعیت‌شناسی

[ویرایش]

جمعیت

جمعیت سیک‌ها در هند به ۲۰٫۸ میلیون نفر بالغ می‌شود که تنها ۱٫۷۲ درصد از کل جمعیت هند را تشکیل می‌دهد. از حدود ۲۵ تا ۳۰ میلیون نفر سیک در جهان، اکثریت آنها یعنی حدود ۲۰٫۸ تا ۲۲ میلیون نفر در هند زندگی می‌کنند که حدود (۸۳٫۲ درصد تا ۸۴٫۱ درصد) از کل جمعیت سیک در جهان است.[۴][۵] نرخ باروری سیک‌ها در هند ۱٫۶ است که طبق برآورد ۲۰۱۹–۲۰۲۱، کمترین نرخ باروری در کشور می‌باشد.[۶]

��ز کل جمعیت سیک‌ها در هند، ۷۷ درصد از آنها در ایالت پنجاب متمرکز شده‌اند. در این ایالت، آیین سیک با ۱۶ میلیون پیرو که ۵۷٫۷ درصد از کل جمعیت را شامل می‌شوند، مذهب برتر می‌باشد و تنها ایالت در هند است که آیین سیک، دین اکثریت مردم است.

خاستگاه ملی و قومی

با وجودی که سیک‌های پنجابی اکثریت جمعیت سیک را تشکیل می‌دهند، جامعه سیک متنوع بوده و مردمی را دربر گرفته که به زبان‌های پشتو، براهویی، تلوگو، مراتی، آسامی، هندی، سندی، بنگالی و بسیاری زبان‌های دیگر صحبت می‌کنند. تعدادی از جوامع پیروان آیین سیک در ذیل با جزئیات بیان شده است.

سیک‌های افغان

سیک‌های افغانستان بیشتر مهاجران و تاجران پنجابی هستند.[۷][۸] آنها در میان خود به زبان پنجابی گفتگو می‌کنند ولی به‌طور معمول به فارسی دری و برخی اوقات هم به پشتو تسلط دارند.[۹]

سیک‌های بنگال

قدمت آیین سیک در ناحیه بنگال به سال ۱۵۰۴ بازمی‌گردد ولی بعد از تفکیک‌سازی رو به تنزل گذاشت.[۱۰] اولین بار که آیین سیک در بنگال پدیدار شد هنگامی بود که گورو نانک در سال ۱۵۰۴ از بنگال بازدید به عمل آورد و تعدادی گردواره تأسیس کرد.[۱۱]

در اوایل قرن هجدهم، تعداد اندکی سیک در ناحیه بنگال زندگی می‌کردند.[۱۲] یکی از سیک‌های معروف که در آن دوره زندگی می‌کرد اومیچند است که ملاک و بانکدار سیک از طبقه اجتماعی محلی کهتری بود و در دسیسه علیه نواب سراج الدوله با کمپانی هند شرقی بریتانیا همکاری کرد.[۱۲][۱۳] گردواره نانک شاهی، اصلی‌ترین گردواره سیک‌ها در شهر داکا بنگلادش است. این گردواره در پردیس دانشگاه داکا واقع شده است و در میان ۷ گردواره این کشور به عنوان بزرگ‌ترین آنها مطرح می‌باشد. بعد از تقسیم هند، جامعه سیک رهسپار هند شد.[۱۱]

سیک‌های آسام

آیین سیک بیش از ۲۰۰ سال است که در ایالت آسام[۱۴] حضور دارد. ریشه این جامعه به دورانی بازمی‌گردد که مهاراجه رانجیت سینگ نیروی نظامی تحت امر خود را به آسام برد و تأثیراتی از این مذهب بر مردم محلی گذاشت. طبق سرشماری سال ۲۰۰۱، تعداد ۲۲٬۵۱۹ سیک در آسام[۱۵] وجود داشت که از این تعداد ۴٬۰۰۰ نفر سیک آسامی بودند.[۱۶]

سیک‌های اگراهاری

سیک اگراهاری، جامعه‌ای از سیک است که در ایالت‌های بیهار و جارکند بنا نهاده شد. سیک‌های اگراهاری که به سیک‌های بیهاری هم معروف هستند، چندین قرن است که در ایالت‌های بیهار و جارکند وجود دارند.[۱۷]

سیک‌های بیهاری فرهنگ خود را با جامعه محلی بیهاری به اشتراک می‌گذارند. معمولاً مردان بهوتی پوشیده و زنان ساری بر تن می‌کنند.

سیک‌های دکنی

سیک‌های دکنی از فلات دکن هستند که در ایالت‌های تلانگانا و آندرا پرادش واقع شده است.[۱۸] لباس سنتی زنان ساری است. زبان بومی سیک‌های دکنی تلوگو است.[۱۹]

سیک‌های کشمیری

سیک‌های قومی کشمیری به زبان کشمیری صحبت می‌کنند و فرهنگ کشمیری را در نظر می‌گیرند. منشأ میراث مذهبی آنها به تأثیر سربازان سیک که تحت حاکمیت مهاراجه رانجیت سینگ در سال ۱۸۱۹ در کشمیر استقرار یافتند، بازمی‌گردد.[۲۰]

سیک‌های پاهاری

سیک‌های پاهاری که به عنوان سیک‌های پونچ هم شناخته می‌شوند، یک جامعه ویژه سیک هستند، منشأ آنها از ناحیه پونچ در پاکستان است که در اصل بخشی از ناحیه تاریخی جامو و کشمیر بوده است. آنها عمدتاً به زبان پاهاری پنجابی، گویشی که در نواحی تپه‌ای سرزمین‌های بومی آنها تکامل یافت، صحبت می‌کنند. از لحاظ تاریخی، بسیاری از سیک‌های پاهاری در پونچ سکونت داشتند ولی به خاطر عوامل مختلف تاریخی و سیاست جغرافیایی، تعداد قابل توجه‌ای از آنها به منطقه جامو از قلمرو اتحادیه جامو و کشمیر امروزی، مهاجرت کرده و ساکن شدند.[۲۱]

سیک‌های پنجابی

سیک‌های پنجابی، سیک‌های بومی منطقه پنجاب تقسیم نشده هستند که به زبان پنجابی که زبان مادری آنها است سخن می‌گویند و از فرهنگ پنجابی پیروی می‌کنند. اضافه بر اینکه، فستیوال‌های سیک طبق تقویم نانک‌شاهی برگزار می‌شود سیک‌های پنجابی جشنواره‌های سنتی پنجابی را با در نظر گرفتن تقویم پنجابی برگزار می‌کنند.

سیک‌های سندی

سیک‌های سندی علاوه بر برگزاری جشنواره‌های سیک، جشنواره‌های فرهنگی همچون چیتی چند، سال نو سندی را جشن می‌گیرند. سیک‌های سندی به زبان سندی صحبت می‌کنند. بیشتر هندوهای سندی از پیروان نانک (Nanak Panthis) هستند که به ۱۰ گورو سیک اعتقاد دارند و مرتب به گردواره می‌روند و بیشتر ازدواج‌ها نیز در آنجا صورت می‌گیرد.[۲۲]

سیک‌های جنوب هند

جامعه‌هایی از سیک در ایالت‌های کرناتکه، آندرا پرادش و مهاراشترا وجود دارند که طی چند قرن قبل به آیین سیک گرایش پیدا کردند.

پراکندگی جغرافیایی

[ویرایش]
سیک‌ها بر حسب درصد از کل جمعیت در مناطق مختلف هند، سرشماری سال ۲۰۱۱
سیک‌های هند بر حسب ایالت‌ها و قلمروهای هند
ایالت‌ها و قلمروهای هند ۲۰۰۱[۲۳] ۲۰۱۱
جمعیت % جمعیت %
پنجاب ۱۴٬۵۹۲٬۳۸۷ ۵۹٫۹۱ درصد ۱۶٬۰۰۴٬۷۵۴ ۵۷٫۶۹ درصد
هاریانا ۱٬۱۷۰٬۶۶۲ ۵٫۵۴ درصد ۱٬۲۴۳٬۷۵۲ ۴٫۹۱ درصد
راجستان ۸۱۸٬۴۲۰ ۱٫۴۵ درصد ۸۷۲٬۹۳۰ ۱٫۲۷ درصد
اوتار پرادش ۶۷۸٬۰۵۹ ۰٫۴۱ درصد ۶۴۳٬۵۰۰ ۰٫۳۲ درصد
دهلی ۵۵۵٬۶۰۲ ۴٫۰۱ درصد ۵۷۰٬۵۸۱ ۳٫۴ درصد
اوتاراکند ۲۱۲٬۰۲۵ ۲٫۵ درصد ۲۳۶٬۳۴۰ ۲٫۳۴ درصد
جامو و کشمیر ۲۳۲٬۵۸۵ ۱٫۹ درصد
مهاراشترا ۲۱۵٬۳۳۷ ۰٫۲۲ درصد ۲۲۳٬۲۴۷ ۰٫۲ درصد
مادیا پرادش ۱۵۰٬۷۷۲ ۰٫۲۵ درصد ۱۵۱٬۴۱۲ ۰٫۲۱ درصد
چندی‌گر ۱۴۵٬۱۷۵ ۱۶٫۱۲ درصد ۱۳۸٬۳۲۹ ۱۳٫۱۱ درصد
هیماچال پرادش ۷۲٬۳۵۵ ۱٫۱۹ درصد ۷۹٬۸۹۶ ۱٫۱۶ درصد
جارکند ۸۳٬۳۵۸ ۰٫۳۱ درصد ۷۱٬۴۲۲ ۰٫۲۲ درصد
چتیسگر ۶۹٬۶۲۱ ۰٫۳۳ درصد ۷۰٬۰۳۶ ۰٫۲۷ درصد
بنگال غربی ۶۶٬۳۹۱ ۰٫۰۸ درصد ۶۳٬۵۲۳ ۰٫۰۷ درصد
گجرات ۴۵٬۵۸۷ ۰٫۰۹ درصد ۵۸٬۲۴۶ ۰٫۱ درصد
تلانگانا ۳۰٬۳۴۰ ۰٫۰۹ درصد
کرناتکه ۱۵٬۳۲۶ ۰٫۰۳ درصد ۲۸٬۷۷۳ ۰٫۰۵ درصد
بیهار ۲۰٬۷۸۰ ۰٫۰۳ درصد ۲۳٬۷۷۹ ۰٫۰۲ درصد
اودیسا ۱۷٬۴۹۲ ۰٫۰۵ درصد ۲۱٬۹۹۱ ۰٫۰۵ درصد
آسام ۲۲٬۵۱۹ ۰٫۰۸ درصد ۲۰٬۶۷۲ ۰٫۰۷ درصد
تامیل نادو ۹٬۵۴۵ ۰٫۰۲ درصد ۱۴٬۶۰۱ ۰٫۰۲ درصد
آندرا پرادش ۹٬۹۰۴ ۰٫۰۲ درصد
کرالا ۲٬۷۶�� ۰٫۰۱ درصد ۳٬۸۱۴ ۰٫۰۱ درصد
آروناچال پرادش ۱٬۸۶۵ ۰٫۱۷ درصد ۳٬۲۸۷ ۰٫۲۴ درصد
مگالایا ۳٬۱۱۰ ۰٫۱۳ درصد ۳٬۰۴۵ ۰٫۱ درصد
لداخ ۲٬۲۶۳ ۰٫۸۳ درصد
ناگالند ۱٬۱۵۲ ۰٫۰۶ درصد ۱٬۸۹۰ ۰٫۱ درصد
سیکیم ۱٬۱۷۶ ۰٫۲۲ درصد ۱٬۸۶۸ ۰٫۳۱ درصد
مانیپور ۱٬۶۵۳ ۰٫۰۷ درصد ۱٬۵۲۷ ۰٫۰۵ درصد
گوا ۹۷۰ ۰٫۰۷ درصد ۱٬۴۷۳ ۰٫۱ درصد
جزایر آندامان و نیکوبار ۱٬۵۸۷ ۰٫۴۵ درصد ۱٬۲۸۶ ۰٫۳۴ درصد
تریپورا ۱٬۱۸۲ ۰٫۰۴ درصد ۱٬۰۷۰ ۰٫۰۳ درصد
دادرا و نگر حویلی و دامان و دیو ۲۶۸ ۰٫۰۷ درصد ۳۸۹ ۰٫۰۷ درصد
پودوچری ۱۰۸ ۰٫۰۱ درصد ۲۹۷ ۰٫۰۲ درصد
میزورام ۳۲۶ ۰٫۰۴ درصد ۲۸۶ ۰٫۰۳ درصد
لاکشادویپ ۶ ۰٫۰۱ درصد ۸ ۰٫۰۱ درصد
هند ۱۹٬۲۱۵٬۷۳۰ ۱٫۸۷ درصد ۲۰٬۸۳۳٬۱۱۶ ۱٫۷۲ درصد

سیک‌های سرشناس هند

[ویرایش]

هر چند سیک‌ها یک قشر اقلیت در هند می‌باشند ولی این جامعه جایگاه قابل توجهی در کشور در اختیار داشته است. رئیس قوه قضائیه در چند دوره قبل، جاگدیش سینگ کِهیَر (Jagdish Singh Khehar) و نخست‌وزیر سابق، دکتر مانموهان سینگ[۲۴] و نیز رئیس‌جمهور چند دوره قبل در هند، جیانی زیل سینگ از سیک هستند. تقریباً در هر دوره از هیئت وزیران در هند، تعدادی سیک حضور داشته‌اند.

حضور سیک‌ها در ارتش هند نمایان است، در وهله اول به خاطر پیشینه آنها به عنوان مدافعان عدالت است، سیک‌ها بازوی نیروی نظامی امپراتوری بریتانیا را شکل می‌دادند. آرجان سینگ، افسر پنج ستاره فقید هندی یک سیک بود. سیک‌ها همچنین به واسطه جی‌جی سینگ، ارتش هند را هدایت کرده‌اند و نیروی هوایی هند تحت فرماندهی مارشال ارشد دل‌باغ سینگ قرار داشت. سیک‌ها در ورزش هند پرآوازه بوده‌اند، وفق اینکه آبهیناو بیندرا دارنده مدال طلای انفرادی هند در المپیک یک سیک است. به طور مشابه، آنها جایگاه‌های رسمی با اهمیتی مانند معاونت ریاست کمیسیون برنامه‌ریزی را توسط مونتِک سینگ آلُوالیا [۲۵] و منصب فرمانداری ایالت‌های مختلف هند را توسط سورجیت سینگ برنالا در اختیار داشته‌اند.

سیک‌ها همچنین به خاطر کارآفرینی در هند معروف هستند. میلکا سینگ معروف به سیک پرنده، دونده دو سرعت بود که هنگام خدمت در ارتش هند وارد این ورزش شد. یک علت برای در معرض دید بودن سیک‌ها در اقشار مختلف هند، نقش نامتجانسی است که جامعه سیک در طی مبارزه استقلال‌طلبی هند ایفا کرد، وفق اینکه بگت سینگ به عنوان یک نماد قشر جوان برای جوانان هند به یادگار باقی ماند.[۲۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Barwiński, Marek; Musiaka, Łukasz (2019). "The Sikhs – religion and nation. Chosen political and social determinants of functioning". Studia Z Geografii Politycznej I Historycznej. 8: 167–182. doi:10.18778/2300-0562.08.09. hdl:11089/38783. S2CID 226730777 – via ResearchGate.
  2. ↑ "Sikh-population-as-per-census".
  3. ↑ Puri, Harish K. (June–July 2003). "Scheduled Castes in Sikh Community: A Historical Perspective". Economic and Political Weekly. Economic and Political Weekly. 38 (26): 2693–2701. JSTOR 4413731.
  4. ↑ "Why Sikhism as registered religion in Austria matters - Times of India". The Times of India.
  5. ↑ "Sikhs and Hindus at the crossroads". The Times of India. 23 November 2019.
  6. ↑ "Total fertility rate down across all communities | India News - Times of India". The Times of India. 8 May 2022.
  7. ↑ Kahlon, Swarn Singh (2020-11-25). Sikhs in Continental Europe: From Norway to Greece and Russia to Portugal (به انگلیسی). Routledge. ISBN 978-1-00-029473-6. The Afghan Sikh population grew in 1947 as Sikhs [...] of the newly created Pakistan arrived
  8. ↑ Dupree, Louis (2014-07-14). Afghanistan (به انگلیسی). Princeton University Press. ISBN 978-1-4008-5891-0. Sikhs: Same as Hindu, mainly Punjabi or Lahnda
  9. ↑ Dupree, Louis (2014-07-14). Afghanistan (به انگلیسی). Princeton University Press. ISBN 978-1-4008-5891-0.
  10. ↑ "Prayers from Punjab". The Daily Star. Archived from the original on 2019-02-01. Retrieved 2016-12-20.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Nasrin Akhter (2012). "Sikhs, The". In Islam, Sirajul; Miah, Sajahan; Khanam, Mahfuza; Ahmed, Sabbir (eds.). Banglapedia: the National Encyclopedia of Bangladesh (Online ed.). Dhaka, Bangladesh: Banglapedia Trust, Asiatic Society of Bangladesh. ISBN 984-32-0576-6. OCLC 52727562. Retrieved 14 January 2025.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Hardgrave, R. L. (1996). An Early Portrayal of the Sikhs: Two 18th Century Etchings by Baltazard Solvyns. International Journal of Punjab Studies, 3(2), 213-27. Accessed via: https://www.laits.utexas.edu/solvyns-project/sikhs.html
  13. ↑ Mandair, Arvind-pal Singh; Singh, Sunit (2017). "Orientalism (Sikhism)". Sikhism: with 64 figures. Encyclopedia of Indian Religions. Dordrecht: Springer. pp. 290–91. ISBN 978-94-024-0845-4.
  14. ↑ "Institute of Sikh Studies, Chandigarh". sikhinstitute.org. Archived from the original on 2014-08-09. Retrieved 2021-01-03.
  15. ↑ Office of the Registrar General and Census Commissioner (2001). "Census of India 2001: Population by religious communities". Government of India. Retrieved 3 January 2010.
  16. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام The Tribune Surjit Hans 24 08 2003 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  17. ↑ "Sikhs and Sikhism in Eastern and North-Eastern India". Institute of Sikh Studies. Archived from the original on 2014-08-09. Retrieved 2021-01-03.
  18. ↑ "Away from Punjab - the south Indian Sikhs". Zee News. October 18, 2011.
  19. ↑ The Tribune 28 10 2014 Birinder Pal Singh
  20. ↑ Raina, Mohini Qasba (October 28, 2013). Kashur The Kashmiri Speaking People. Trafford Publishing. ISBN 978-1-4907-0165-3 – via Google Books.
  21. ↑ "The Sikhs in Jammu and Kashmir by Jasbir Singh Sarna". SikhNet (به انگلیسی). 2023-01-27. Retrieved 2023-09-24.
  22. ↑ Singh, Inderjeet (2017). "Sindhi Hindus & Nanakpanthis in Pakistan". Abstracts of Sikh Studies. XIX (4): 35–43 – via ResearchGate.
  23. ↑ "Total population by religious communities". Censusindia.gov.in. Retrieved 20 November 2014.
  24. ↑ "India Swears In 13th Prime Minister and First Sikh in Job". The New York Times. 23 May 2004.
  25. ↑ "India's Most Influential". 15 August 2007. Archived from the original on May 2, 2008 – via www.time.com.
  26. ↑ IndiaToday.in (23 March 2015). "Bhagat Singh, a Sandhu Jat, was born in September 1907 to a Sikh family in Banga village, Jaranwala Tehsil in the Lyallpur district of the Punjab Province of British India (now in Pakistan)". IndiaToday.in. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 7 September 2015.

برای مطالعه بیشتر

[ویرایش]
  • Fauja, S. , & Talib, Gurbachan Singh (1996). Guru Tegh Bahadur: Martyr and teacher. Patiala: Punjabi University.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=آیین_سیک_در_هند&oldid=40864721»