ادد-نیراری سوم

ادد-نیراری سوم
شاه آشور پادشاه کائنات
سنگ یادبود لشکرکشی‌های ادد-نیراری سوم در غرب، موزه ملی عراق
پادشاه امپراتوری آشوری نو
سلطنت	۸۱۱ – ۷۸۳ پ. م
پیشین	شمشی-ادد پنجم
جانشین	شلمنسر چهارم
درگذشته	۷۸۳ پ. م
فرزند(ان)	آشور-نیراری پنجم شلمنسر چهارم آشور-دان سوم تیگلات-پیلسر سوم؟
خاندان	آشوریان
پدر	شمشی-ادد پنجم
مادر	شامورامات

ادد-نیراری سوم از سال ۸۱۱ تا سال ۷۸۳ پیش از میلاد پادشاه آشور بود.

او در دوران کودکی وارث تخت و تاج آشور شد. در واقع در اوایل کار، مادرش ملکه سمیرامیس امور کشور را اداره می‌کرد. سمیرامیس و پسرش بارها علیه ماد و ماننا لشکرکشی کردند. در سال‌های ۸۰۹ و ۸۰۷ پ. م علیه ماد و سال ۸۰۶ پ. م علیه ماننا و در سال‌های ۸۰۰، ۷۹۹، ۷۹۷ پ. م علیه نامرو^[۱] و در سال‌های ۷۹۳، ۷۹۲، ۷۸۸ پیش از میلاد آشوریان قصد داشتند سرزمین ماد را کاملاً مطیع و منقاد خویش سازند. دوران حکومت ادد-نیراری سوم با آغاز تهاجم مینوآ پادشاه اورارتو به اراضی پیرامون دریاچه اورمیه مصادف بود. به احتمال قوی سمیرامیس و ادد-نیراری با پادشاه مزبور دو بار در ماننا، پنج بار در جنوب دریاچه وان در خوبوشکیه و یک بار در درّه علیای فرات پیکار کردند.

در ۸۱۰ پیش از میلاد ادد-نیراری سوم به ماد لشکر کشید و صفحات غربی فلات ایران را تصرف کرد.^[۲]

دربارهٔ این لشکرکشی‌ها فقط از یادآوری فهرست‌واری که در "فهرست اسامی مردان سال" به عمل آمده و همچنین از نبشتهٔ رسمی که اندکی مشروح‌تر است، اطلاعات مختصری در دست است.^[۳] سالنامه‌های سمیرامیس و ادد-نیراری سوم به دست نیامده است. از لوح نمرود چنین مستفاد می‌گردد که آشوریان در سال ۸۰۲ پ.م. مدعی فرمانروایی بر الی‌پی،^[۴] خار خار و آرازیاش^[۵] و مسو و کشور مادای و سراسر گیزیل بوندا و ماننا^[۶] و پارسوا و آلابریا^[۷] و آبدادان تا آندیا^[۸] و دریای خزر بودند. همهٔ این سرزمین‌ها در این لوح نمرودی و نوشته‌های شمشی-ادد پنجم تحت عنوان نائیری تسمیه شده‌اند.

این که نام خارخار^[۹] و آرازیاش^[۱۰] علی‌حده قید شده‌است نشان می‌دهد که چون در لوح نمرود^[۱۱] از کشور مادای^[۱۲] سخن گفته می‌شود منظور نواحی است که آن سوتر از خطهٔ قزوین در دامنه‌های کوه البرز قرار داشتند.

وقایع و جهان‌گشایی ملکه سمیرامیس بعد از سال ۸۰۲ پ.م بر ما مجهول است. سمیرامیس و آداد نراری سوم بعد از آن تاریخ پنج بار به خاک ماد لشکر کشیدند. به گفتهٔ کتسیاس سمیرامیس به نقاط دور دست مشرق تا غرب^[۱۳] لشکر کشید و جنگ کرد. گر چه اعتماد به گفته‌های کتسیاس دشوار است ولی محتملا تا حدّی روایت موثقی را نقل کرده‌است، زیرا در فاصلهٔ سال‌های - ۷۸۸ تا ۸۰۲ پ.م. - آشوریان پیشرفت مهمی بسوی مشرق کردند اگر چه گمان نمی‌رود به اراضی اصلی غرب دست یافته باشند.

مضمون داستان سراسر افسانهٔ کتسیاس دربارهٔ سمیرامیس بدین قرار است: سمیرامیس که به وضع معجزه‌آسایی زاده شده بود و توسط الهه سوری^[۱۴] در کتو^[۱۵] رها شده بود بوسیلهٔ کبوتران تغذیه می‌شد که شبانان وی را یافته و به سیما سردار آشوری دادند. از آن پس وی زن ساتراپ اننا^[۱۶] شد و به اتفاق وی در لشکرکشی ینن علیه باکتریا شرکت جست و اندرزهایی داد که چگونه باکتریا را مسخر سازند. ینن پادشاه^[۱۷] سمیرامیس را زن خویش کرد و وی پسری بنام نین^[۱۸] برای وی آورد. پس از مرگ ینن سمیرامیس فرزند خود نین^[۱۹] از مسند حکومت طرد کرد و بابل را بنا کرد و تصویر خویش را بر صخرهٔ بغستان^[۲۰] نقر کرد و لیبی و حبشه و مصر را مطیع خویش ساخت و مجدداً در باکتریا و هندوستان جنگ کرد و به نیرنگ پسر خویش را اسیر عشق خویش ساخت…

• آداد نراری یکم
• آداد-نراری دوم

• ای.م. دیاکونوف. تاریخ ماد. ترجمه کریم کشاورز. انتشارات: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. ۱۳۸۰. شابک ‎۹۶۴-۴۴۵-۱۰۶-۶

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ادد-نیراری سوم موجود است.