پرش به محتوا

تیم ملی فوتبال زنان آلمان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Simsala111 (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۳۱ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۲۰:۵۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

آلمان
آرم پیراهن/لوگوی فدراسیون
لقب(ها)Die Nationalelf
(تیم ملی)
فدراسیونفدراسیون فوتبال آلمان
(Deutscher Fußball-Bund, DFB)
کنفدراسیونیوفا (Europe)
سرمربیزیلویا ناید
کاپیتاننادین آنگرر
بیشترین بازی ملیبیرگیت پرینتس (۲۱۴)
بیشترین گل ملیبیرگیت پرینتس (۱۲۸)
کد فیفاGER
رنگ‌های خانگی
رنگ‌های مهمان
رده‌بندی فیفا
کنونی۲ بی‌تغییر[۱]
برترین۱[۱] (اکتبر ۲۰۰۳، مارس ۲۰۰۴، مارس ۲۰۰۵، مارس ۲۰۰۶، اکتبر ۲۰۰۷)
پایین‌ترین۱[۱] (اکتبر ۲۰۰۳، مارس ۲۰۰۴، مارس ۲۰۰۵، مارس ۲۰۰۶، اکتبر ۲۰۰۷)
نخستین بازی ملی
 آلمان غربی 5–1 سوئیس  
(کوبلنتس، آلمان غربی؛ ۱۰ نوامبر ۱۹۸۲)
بهترین پیروزی
 آلمان 17–0 قزاقستان 
(ویسبادن، آلمان؛ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۱)
بدترین شکست
 ایالات متحده آمریکا 6–0 آلمان 
(دیکاتر، ایالات متحده؛ ۱۴ مارس ۱۹۹۶)
جام جهانی
حضور۶ (نخستین حضور در ۱۹۹۱)
بهترین نتیجهقهرمانی (۲۰۰۳ و ۲۰۰۷)
قهرمانی اروپا
حضور۹ (نخستین حضور در ۱۹۸۹)
بهترین نتیجهقهرمانی (۱۹۸۹، ۱۹۹۱، ۱۹۹۵، ۱۹۹۷، ۲۰۰۱، ۲۰۰۵، ۲۰۰۹، ۲۰۱۳)
سابقه مدال
المپیک تابستانی
مدال برنز – جایگاه سوم سیدنی ۲۰۰۰ تیم
مدال برنز – جایگاه سوم آتن ۲۰۰۴ تیم
مدال برنز – جایگاه سوم پکن ۲۰۰۸ تیم
جام جهانی فوتبال زنان
مدال طلا – جایگاه اول ۲۰۰۳ آمریکا
مدال طلا – جایگاه اول ۲۰۰۷ چین
مدال نقره – جایگاه دوم ۱۹۹۵ سوئد
مسابقات فوتبال زنان اروپا
مدال طلا – جایگاه اول ۱۹۸۹ آلمان
مدال طلا – جایگاه اول ۱۹۹۱ دانمارک
مدال طلا – جایگاه اول ۱۹۹۵ آلمان
مدال طلا – جایگاه اول ۱۹۹۷ نروژ
مدال طلا – جایگاه اول ۲۰۰۱ آلمان
مدال طلا – جایگاه اول ۲۰۰۵ انگلیس
مدال طلا – جایگاه اول ۲۰۰۹ فنلاند
مدال طلا – جایگاه اول ۲۰۱۳ سوئد
تیم ملی فوتبال زنان آلمان در سال ۲۰۱۲

تیم ملی فوتبال زنان آلمان (به آلمانی: Deutsche Fußballnationalmannschaft der Frauen) نماینده زنان این کشور در رده ملی است. این تیم زیر نظر فدراسیون فوتبال آلمان (مخفف:DFB) قرار دارد. این تیم پیشتر با نام آلمان غربی شناخته می‌شد. این تیم اولین بازی بین‌المللی خود را در ۱۹۸۲ انجام داد. پس از اتحاد آلمان در سال ۱۹۹۰ اعضای این تیم به عنوان تیم ملی جمهوری فدرال آلمان باقی ماند. تیم فوتبال زنان آلمان یکی از موفقترین تیم‌های فوتبال زنان به شمار می‌آید. این تیم دارای دو قهرمانی جهان در سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ است. کشور آلمان تنها کشوری است که در هر دو ردهٔ مردان و زنان قهرمان جهان شده است. تیم آلمان قهرمان هشت دوره از یازده دوره مسابقات زنان جام یوفا است؛ که شش دوره پیاپی اخیر این رقابتها را به عنوان قهرمانی دست یافته است. این کشور همچنین تنها کشوری است که در هر دو ردهٔ مردان و زنان در جام ملت‌های اروپا به مقام قهرمانی رسیده است. این تیم دارای سه مدال برنز در المپیک است که در سالهای ۲۰۰۸٬۲۰۰۴٬۲۰۰۰ بدست آمده‌اند. بیرگیت پرینتس رکورد بیشترین حضور و بیشترین گل زده در این تیم را داراست و دومین گلزن برتر جام جهانی فوتبال زنان است. وی همچنین دارای رکورد بین‌المللی :بازیکن سال فوتبال جهان است که سه بار برنده این جایزه شده است و دومین گلزن برتر جام جهانی فوتبال زنان است.

فوتبال زنان در آلمان با شک و تردیدهای زیادی همراه بوده و مسابقات رسمی بین‌المللی توسط فدراسیون این کشور تا سال ۱۹۷۰ ممنوع بوده است. اما تیم ملی فوتبال زنان آلمان پس از قهرمانی در سال ۲۰۰۳ محبوبیت بسیاری پیدا کرد. این تیم در همین سال به عنوان تیم ورزشی سال آلمان شناخته شد. زیلویا ناید پس از پنج سال دستیاری تینا توینه سرمربیگری این تیم را از سال ۲۰۰۵ بر عهده دارد. از ژوئن ۲۰۱۵ آلمان در ردهٔ دوم رده‌بندی جهانی فیفا قرار گرفته است.

تاریخچه

تاریخ اولیه

در سال ۱۹۵۵ دی‌اف‌بی فوتبال زنان را در تمامی باشگاه‌های آلمان شرقی ممنوع کرد. این فدراسیون در توضیح خود عنوان کرد که این ورزش رزمی و اساساً با طبیعت زنان بیگانه است و روح و بدن زنان ناگزیر آسیب و رنج می‌برد. به علاوه نمایش بدن ناقض آداب و نجابت است.[۲] با وجود این ممنوعیت، بیش از ۱۵۰ مسابقهٔ بین‌المللی غیررسمی بین سال‌های ۱۹۵۰و ۱۹۶۰انجام شد.[۳] در ۳۰ اکتبر ۱۹۷۰ این ممنوعیت از فوتبال زنان در مجمع سالانه دی‌اف‌بی برداشته شد.

دیگر فدراسیون‌های فوتبال تیم رسمی زنان را پیش از آلمان شکل داده بودند و فدراسیون آلمان سال‌های زیادی در بخش فوتبال زنان مشارکت نداشت. در سال ۱۹۸۱ از هورست آر. اشمیت مقام رسمی دی‌اف‌بی برای فرستادن تیمی به مسابقات دعوتی جهانی زنان دعوت شد. اشمیت این درخواست را پذیرفت اما این واقعیت را که آلمان غربی تیم رسمی در آن زمان ندارد را پنهان کرد.[۳] برای جلوگیری از نتایج تحقیرآمیز دی‌اف‌بی قهرمان باشگاه‌های آلمان اس وی برگیش گلادباخ ۰۹ را فرستاد تا قهرمانی را بدست آورد.[۴] با توجه به ضرورت وجود تیم زنان فدراسیون فوتبال آلمان تیم ملی زنان آلمان را در سال ۱۹۸۲ تأسیس کرد. رئیس فدراسیون آلمان هرمان نویبرگر گرو بیسانز را که یک معلم در کالج ورزشی کلن بود را منصوب کرد تا این تیم را راه‌اندازی کند.[۵]

۱۹۸۲–۱۹۹۴:آغاز دشوار و اولین عناوین اروپایی

در سپتامبر ۱۹۸۲ بیسانز دو دورهٔ آموزشی تشکیل داد و از آن‌ها اعضای تیم ۱۶ نفره خود را انتخاب کرد.[۶] این تیم اولین بازی بین‌المللی خود را در ۱۰ نوامبر ۱۹۸۲ و در کوبلنتس انجام داد. بنا بر سنت تیم مردان آلمان، سوئیس به عنوان اولین حریف این تیم انتخاب شد. دوریس کرس آیمن اولین گل این تیم را در ۲۵ دقیقه ابتدایی بازی به ثمر رساند. در نیمهٔ دوم زیلویا ناید ۱۸ ساله دو گل از پنج گل پیروزی ۱–۵ را به ثمر رساند. ناید در سال ۱۹۹۶ به عنوان کمک مربی این تیم رسید و در سال ۲۰۰۵ نیز سمت سرمربیگری این تیم را بر عهده گرفت.[۵]

با پنج تساوی و یک باخت آلمان غربی از راه‌یابی به افتتاحیه رقابت‌های اروپایی فوتبال زنان ۱۹۸۴ بازماند و در گروه خود سوم شد.[۷] هدف اولیهٔ بیسانز کم کردن شکاف این تیم با کشورهای اسکاندیناوی و ایتالیا و هدف درازمدت وی تبدیل شدن به قوی‌ترین تیم در اروپا بود. تأکید وی بر مهارت‌های پایه‌ای و احتیاج برای یک برنامه مؤثر برای جوانان بود.[۷] از سال ۱۹۸۵ بیسانز به طور فزاینده‌ای به دعوت بازیکنان جوان پرداخت اما در ابتدا با عدم موفقیت دوبارهٔ آلمان غربی برای حضور در فینال رقابت‌های اروپایی فوتبال زنان ۱۹۸۷ با موفقیت اندکی در جهت این اهداف روبرو شد.[۸]

تیم ملی آلمان بدون شکست و بدون گل خورده جواز حضور در رقابت‌های اروپایی فوتبال زنان ۱۹۸۹ را برای اولین بار بدست آورد. این تورنومنت در خانه و در خاک آلمان غربی انجام شد. نیمه‌نهایی در مقابل ایتالیا اولین مسابقهٔ بین‌المللی فوتبال زنان بود که از تلویزیون آلمان به طور زنده پخش شد. نتیجه این مسابقه با ضربات پنالتی مشخص شد. دروازه‌بان ماریون ایزبرت سه پنالتی را مهار کرد و گل پیروزی را نیز خود از روی نقطهٔ پنالتی به ثمر رساند. در ۲ ژوئیه ۱۹۸۹ در اسنابروک آلمان غربی به مصاف نروژ در فینال رفت. در مقابل چشمان ۲۲٬۰۰۰ تماشگر تیم محبوب نروژ را با نتیجهٔ ۱–۴ و با گلهای اورزولا لون، هایدی مور آنگلیکا فرمن شکست داد. این پیروزی اولین عنوان بین‌المللی این تیم را رقم زد.[۹]

پس از اتحاد آلمان فدراسیون فوتبال آلمان شرقی به دی‌اف‌بی (فدراسیون آلمان غربی) پیوست. تیم فوتبال زنان آلمان شرقی تنها یک مسابقهٔ بین‌المللی رسمی انجام داد که در یک دیدار دوستانه و در ۹ مه ۱۹۹۰ با نتیجهٔ ۳–۰ باخت. تیم متحد شدهٔ دو آلمان از عنوان قهرمانی آن‌ها در مسابقات زنان جام یوفا ۱۹۹۱ دفاع کرد. پس از برد تمامی بازی‌های گروهی دور انتخابی بار دیگر آلمان در نیمه‌نهایی روبه‌روی ایتالیا قرار گرفت و این بار ۰–۳ پیروز شد. در ۱۴ ژوئیه ۱۹۹۱ تیم آلمان یکبار دیگر در فینال در مقابل تیم نروژ قرار گرفت. این دیدار به وقت‌های اضافه کشید که هایدی مور و زیلویا ناید گل‌های تیم آلمان را به ثمر رساندند و یک بار دیگر این تیم را با نتیجه ۱–۳ پیروز کردند.[۱۰]

در نوامبر سال ۱۹۹۱ تیم آلمان برای اولین بار در جام جهانی زنان در چین شرکت کرد. با پیروزی‌هایی مقابل نیجریه، تایوان و ایتالیا بدون دریافت حتی یک گل به یک‌چهارم نهایی راه یافت. زیلویا ناید اولین گل تیم آلمان را در جام جهانی در تاریخ ۱۷ نوامبر ۱۹۹۱ مقابل تیم نیجریه به ثمر رساند. آلمان موفق شد پس از وقت‌های اضافه با نتیجهٔ ۱–۲ تیم دانمارک را شکست دهد. اما در نیمه‌نهایی ۵–۲ نتیجه را به آمریکا واگذار کرد در که تیم آمریکا در همین تورنومت قهرمان شد. پس ازباخت ۴–۰ مقابل سوئد در دیدار رده‌بندی تیم آلمان به عنوان چهارمی رسید.[۱۱]

تیم ملی فوتبال آلمان در دفاع از عنوان قهرمانی خود در مسابقات زنان جام یوفا ۱۹۹۳ ناکام بود و پس از باخت به ایتالیا در ضربات پنالتی و باخت ۳–۱ به دانمارک در دیدار رده‌بندی چهارم شد.[۱۲] علی‌رغم نتایج ناامیدکننده استعدادهای تازه‌ای همچون اشتفی جونز ،مرن ماینارت و زیلک روتنبرگ اولین حضور خود را در این تورنومنت انجام دادند و بعدها بازیکنان کلیدی تیم آلمان شدند.[۱۳]

۱۹۹۵–۲۰۰۲:ناکامی در المپیک و جام جهانی

بیرگیت پرینتس برای اولین بار در یک تورنومنت معتبر در سال ۱۹۹۵ موفق به گلزنی شد. در سال ۱۹۹۵ آلمان سومین قهرمانی خود را در جام یوفا بدست آورد. پس از برد تمامی بازی‌های مرحلهٔ انتخابی و زدن ۵۵ گل این تیم با نتیجهٔ ۲–۶ (نتیجه مجموع رفت و برگشت) تیم انگلستان را در نیمه‌نهایی شکست داد. آلمان در مقابل تیم سوئد در فینال قرار گرفت این بازی در ورزشگاه فریتز والتر و در شهر کایزرسلاوترن در آلمان و درتاریخ ۲۶ مارس ۱۹۹۵ انجام پذیرفت. تیم سوئد موفق به گلزنی در دقایق ابتدایی بازی شد. اما تیم آلمان موفق شد با گلزنی مرن ماینرت، بیرگیت پرینتس و بتینا ویگمن به بازی برگردد و با نتیجهٔ ۲–۳ این بازی را با پیروزی به پایان برساند.[۱۴] [۱۵]

در جام جهانی فوتبال زنان ۱۹۹۵ در سوئد تیم آلمان در مقابل میزبانان اسکاندیناویایی خود شکست خورد با این وجود در گروه خود با شکست دادن ژاپن و برزیل موفق عمل کرد. تیم آلمان در یک‌چهارم نهایی با نتیجهٔ ۰–۳ از سد انگلستان گذشت و ۰–۱ چین را با گل دیرهنگام بتینا ویگمن در نیمه‌نهایی شکست داد. در ۱۸ ژوئن ۱۹۹۵ در استکهلم تیم زنان برای اولین بار در فینال جام جهانی حضور پیدا کردند و در این بازی در مقابل نروژ با نتیجهٔ ۲–۰ شکست خوردند و به مقام نایب‌قهرمانی رسیدند که این نتیجه بهترین نتیجهٔ جام جهانی آن‌ها تا آن موقع بود.[۱۶]

رقابت‌های فوتبال زنان اولین بار به عنوان یکی از ورزش‌های المپیک در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۹۶ انجام شد. بتینا ویگمن اولین گل آلمان را در بازی‌های المپیک و در اولین بازی در مقابل ژاپن به ثمر رساند که این بازی را آلمان با نتیجهٔ ۲–۳ برد. پس از باخت ۳–۲ در مقابل نروژ در دومین بازی گروهی خود و تساوی ۱–۱ در مقابل برزیل، آلمان تنها با کسب ۴ امتیاز و قرار گرفتن در ردهٔ سوم از این رقابت‌ها حذف شد[۱۷] و گرو بیسانز سرمربی این تیم پس از پایان این رقابت‌ها استعفا داد و دستیار وی تینا توینه سرمربیگری این تیم را بر عهده گرفت؛ زیلویا ناید نیز که در اواخر دوران بازیگری خود بود به عنوان دستیار جدید این تیم منصوب شد.[۱۸]

مسابقات زنان جام یوفا ۱۹۹۷ اولین محک برای مربی جدید تینا توینه بود. با باخت در مقابل نروژ آلمان به عنوان تیم دوم و تنها با شکست ایسلند از گروه خود صعود کرد. پس از تساوی در مقابل تیم‌های ایتالیا و نروژ و یک پیروزی در مقابل دانمارک در آخرین بازی گروه خود تیم آلمان موفق به صعود به مرحلهٔ حذفی این رقابت‌ها شد. آن‌ها تیم سوئد را در تاریخ ۱۲ ژوئیه ۱۹۹۷ در دیدار نیمه‌نهایی با نتیجهٔ۰–۱ پیروز شدند و با برد ۰–۲ مقابل ایتالیا و با گل‌های بیرگیت پرینتس ساندرا مینرت و مدعی چهارمین قهرمانی خود شدند.[۱۹]

در جام جهانی فوتبال زنان ۱۹۹۹ در آمریکا، تیم آلمان موفق نشد به طور مستقیم به این مسابقات راه پیدا کند. اما در پلی‌آف با شکست اوکراین به جام جهانی صود کرد. آلمان بازی‌های جام جهانی خود را با تساوی در مقابل ایتالیا و برد مکزیک با نتیجهٔ ۰–۶ آغاز کرد. تیم ملی زنان آلمان در آخرین بازی گروهی خود مقابل برزیل با دریافت گل تساوی در آخرین دقایق بازی این دیدار را با نتیجهٔ ۳–۳ به اتمام رساند و موفق نشد به عنوان تیم اول صعود کند و به همین علت می‌بایست با تیم میزبان در یک‌چهارم نهایی روبرو شود. با ۵۴٬۶۴۲ نفر تماشاگر جاضر در ورزشگاه فدکس‌فیلد که در میان آن‌ها بیل کلینتون نیز حضور داشت تیم آلمان به زمین رفت و این میزان جمعیت بیشترین تعداد تماشاچی بود که این تیم تا به حال در مقابل آن‌ها بازی کرده بود. با وجود این‌که آن‌ها دوبار در بازی از حریف خود پیش افتادند اما این دیدار را با نتیجهٔ ۳–۲ به قهرمان نهایی این دوره واگذار کردند.[۲۰]

تیم فوتبال زنان آلمان در المپیک ۲۰۰۰ حضور داشت و هر سه بازی خود را در مقابل استرالیا، برزیل و سوئد پیروز شد. آلمان در دیداز نیمه‌نهایی مقابل نروژ پر قدرت ظاهر شد اما با گل‌به‌خودی تینا ووندرلیش در دقیقه هشتاد نتیجه را ۱–۰ واگذار کرد.[۲۱] آن‌ها در دیدار رده‌بندی با گل‌های رناته لینگور و بیرگیت پرینتس برزیل را ۰–۲ شکست دادند و به مدال برنز دست یافتند.[۲۲] این اولین مدال المپیک برای فوتبال آلمان پس از سال ۱۹۸۸ بود که تیم مردان نیز در آن زمان به مدال برنز دست یافته بودند.[۲۳]

در سال ۲۰۰۱، آلمان مسابقات زنان جام یوفا را میزبانی می‌کرد. این تیم با برد در مقابل سوئد، روسیه و انگلیس در مرحلهٔ گروهی و همچنین شکست ۰–۱ نروژ با یک ضربهٔ سر شیرجه‌ای از زاندرا اسمیزک در نیمه‌نهایی شد موفق شد از سد این تیم بگذرد. در ۷ ژوئیه ۲۰۰۱ در اولم تیم آلمان به مصاف سوئد رفت که این بازی در هوای بارانی انجام گرفت. این بازی در نود دقیقه بدون گل به پایان یافت و به وقت‌های اضافه کشیده شد. کلاودیا مولر گل طلایی این بازی را برای آلمان به ثمر رساند و و از چهارمین عنوان قهرمانی این تیم دفاع کرد.[۲۴]

۲۰۰۳-تا کنون:دو عنوان قهرمانی پی در پی در جام جهانی

تیم آلمان در حال بازی با تیم ملی فوتبال زنان سوئد در فینال جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۳ .

در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۳ در ایالات متحده تیم ملی فوتبال زنان آلمان با کانادا، ژاپن و آرژانتین هم‌گروه شد و پس از پیروزی در هر سه بازی گروهی خود این تیم روسیه را در یک‌چهارم نهایی با نتیجهٔ ۱–۷ شکست داد که باعث شد یک بار دیگر رو در روی تیم ملی آمریکا قرار بگیرد. کرستین گرفریکس پس از گذشت ۱۵ دقیقه گل زد و دروازه‌بان آلمان زیلک روتنبرگ چندین موقعیت گلزنی را از حریف گرفت. در وقت‌های تلف شدهٔ نیمه‌نهایی مرن ماینارت و بیرگیت پرینتس باعث پیروزی ۰–۳ آلمان شدند. در ۱۲ اکتبر ۲۰۰۳ آلمان در فینال جام جهانی در لس آنجلس مقابل تیم سوئد قرار گرفت و سوئدی‌ها در ابتدای بازی از حریف خود پیش افتادند اما پس از مدت کوتاهی از شروع نیمهٔ دوم مرن ماینارت حساب کار را به مساوی کرد و بازی به وقت اضافه کشیده شد که نیا کانزر باعث گل پیروزی آلمان شد و این تیم را به اولین عنوان قهرمانی جهان رساند. بیرگیت پرینتس به عنوان بهترین بازیکن و بهترین گلزن این رقابت‌ها شناخته شد.

با برد در مقابل چین و مکزیک تیم آلمان به عنوان سرگروه از گروه خود در المپیک ۲۰۰۴ کار خود را به پایان برد. آن‌ها نیجریه را در یک‌چهارم نهایی با نتیجهٔ ۱–۲ شکست دادند اما در نیمه‌نهایی در مقابل آمریکا نتیجه را پس از گذشت وقت‌های تلف شده ۲–۱ واگذار کردند. در دیدار رده‌بندی آلمان موفق شد با گل رناته لینگور دومین مدال برنز این تیم را به‌دست بیاورند و کار خود را به عنوان تیم سوم به پایان برسانند.

مسابقات فوتبال زنان اروپا ۲۰۰۵ که در کشور انگلستان برگزار می‌شد کشور آلمان موفق شد با پیروزی مقابل تیم‌های نروژ، ایتالیا و فرانسه در دور اول، به نیمه نهایی راه پیدا کند و فنلاند را با نتیجهٔ ۱–۴ شکست دهد. در ۱۹ ژوئن ۲۰۰۵ آلمان برای باز سوم در فینال جام یوفا مقابل تیم نروژ قرار گرفت و موفق شد با گلزنی اینکا گرینگز، رناته لینگور و بیرگیت پرینتس با نتیجهٔ ۱–۳ پروز این بازی شود و ششمین عنوان اروپایی خود را بدست آورد. پس از این تورنومنت تینا توینه سرمربی این تیم کنار رفت و دستیار او زیلویا ناید سرمربیگری این تیم را بر عهده گرفت. در سال ۲۰۰۶ آلمان موفق شد برای اولین بار قهرمان بازی‌های سالانهٔ جام آلگاروه شود.

نادین آنگرر یک پنالتی را در فینال جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۷ مهار کرد. (تصویر مربوط به مهار پنالتی)

با در دست داشتن عنوان قهرمانی جهان این تیم بازی افتتاحیهٔ جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۷ را در چین در دیداری مقابل آرژانتین انجام داد که با برتری ۰–۱۱ آلمان به اتمام رسید. پس از تساوی بدون گل مقابل انگلیس و برد ۰–۲ مقابل ژاپن تیم آلمان کره شمالی را در یک‌چهارم نهایی با نتیجهٔ ۰–۳ شکست داد و با نتیجه‌ای مشابه در مقابل نروژ در دیدار نیمه‌نهایی به پیروزی رسید؛ که گل‌های این بازی راکرستین اشتیگمان، مارتینا مولر و یک گل به خودی از بازیکنان نروژ به ثمر رساندند. در ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۷ در شهر شانگهای آلمان به مصاف تیم برزیل رفت. پس از نیمهٔ اول بیرگیت پرینتس تیم آلمان را از حریف خود پیش انداخت و دروازه‌بان نادین آنگرر پنالتی مارتای برزیلی را مهار کرد. سیمونه لاودر پس از دقیقهٔ ۸۶ برای آلمان گلزنی کرد که پیروزی ۰–۲ آلمان شد. تیم ملی زنان آلمان اولین تیم (در هر دو ردهٔ زنان و مران) بود که بدون هیچ گل دریافتی قهرمان جام جهانی شد و همچنین اولین تیم فوتبال زنان بود که از عنوان قهرمانی خود دفاع کرد. بیرگیت پرینتس با ۱۴ گل زده برترین گلزن این تورنومنت شد.

در بازی افتتاحیهٔ المپیک ۲۰۰۸ به مانند فینال جام جهانی ۲۰۰۷ آلمان مقابل برزیل قرار گرفت و به تساوی ۰–۰ رسید. پس از آن آلمان با تیم‌های نیجریه و کره شمالی بازی کرد که موفق شد به یک چهارم نهایی صعود کند و سوئد را در آن دیدار با نتیجهٔ ۰–۲ پس از وقت‌های اضافه شکست دهد. در نیمه‌نهایی تیم زنان آلمان بار دیگر در مقابل برزیل قرار گرفت بیرگیت پرینتس در دقیقهٔ دهم این بازی موفق به گلزنی شد اما تیم آلمان این بازی را پس از سه زده حمله از برزیل در نیمهٔ دوم با نتیجهٔ ۴–۱ به برزیل واگذار کرد. آلمان در دیدار رده‌بندی ژاپن را با نتیجهٔ ۰–۲ شکست داد تا به مدال برنز دست یابد. هر دو گل این بازی را فاتمیر بایرامای به ثمر رساند. سومین شکست پیاپی آلمان در نیمه���نهایی از دیدگاه بازیکنان و رسانه‌های آلمان ناامیدکننده بود و عملکرد این تیم و سرمربی آن زیلویا ناید در رسانه‌ها مورد انتقاد شدید قرار گرفت.

آلمان برای مسابقات جام یوفا ۲۰۰۹ فنلاند انتخاب شد و تمامی بازی‌های خود را با پیروزی و ۳۸ گل زده به پایان رساند. آن‌ها تیم‌های نروژ، فرانسه و ایسلند را در مرحلهٔ گروهی شکست دادند و به یک‌چهارم نهایی صعود کردند. در دیدار یک چهارم نهایی آنها ۰–۲ ایتالیا را مغلوب کردند و در دیدار نیمه‌نهایی نروژ را با نتیجهٔ ۱–۳ شکست دادند. در ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۹ آلمان تیم انگلستان را ۲–۶ شکست داد تا به هفتمین عنوان قهرمانی اروپایی خود دست یابند. بیرگیت پرینتس و اینکا گرینگز هر یک دو گل زدند و ملانی بیرینگر و کیم کولیگ نیز هر یک موفق به زدن یک گل شدند. گرینگز موفق شد عنوان برترین گلزن را از سال ۲۰۰۵ حفظ کند وآن تکرار کند. این در حالی بود که تیم آلمان نوار بردهای خود در جام یوفا به ۱۹ مسابقه از سال ۱۹۹۷ رساند.

فارا ویلیامز با زدن یک ضربه پنالتی خلاف جهت و آرام دور از دستان نادین آنگرر در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵ باعث می‌شود تا آلمان برای اولین بار به انگلیس ببازد.

در سال ۲۰۱۱ آلمان میزبان جام جهانی بود. تیم ملی فوتبال آلمان ۳ بازی خود را در مرحلهٔ گروهی در مقابل تیم‌های کانادا، فرانسه و نیجریه با پیروزی پشت سر گذاشت. در یک‌چهارم نهایی ژاپن با گل کارینا مارویاما تیم آلمان را شکست داد که این باخت نوار شانزده بازی بدون باخت در جام جهانی آن‌ها را پاره کرد. با این عدم موفقیت برای حضور به عنوان یکی از دو تیم برتر بوفا تیم آلمان از راه یافتن به المپیک ۲۰۱۲ بازماند.

در مسابقات زنان جام یوفا ۲۰۱۳ در سوئد، آلمانها با پیروزی ۰–۱ مقابل نروژ ششمین عنوان قاره‌ای خود را بدست آوردند. دروازه‌بان نادین آنگرر که موفق به مهار دو پنالتی در فینال شده بود به عنوان بهترین بازیکن این مسابقات شناخته شد.

در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵ آلمان دوباره در میان چهار تیم برتر قرار گرفت و در دیدار نیمه‌نهایی در مقابل آمریکا قرار گرفت و زیلیا ششیچ که بهترین بازیکن این رقابت‌ها نیز شد، ضربهٔ پنالتی را از دست داد؛ پس از آن کارلی لوید و کلی اوهارا گلزنی کردند تا آمریکا این بازی را پیروز شود. در دیدار رده‌بندی آلمان‌ها برای اولین بار و پس از ۲۱ مسابقه به تیم انگلستان باختند. فارا ویلیامز گل پیروزی انگلیس را در وقت اضافه به ثمر رساند.

پیشینهٔ تورنومنت‌ها

جام جهانی

تیم ملی فوتبال زنان آلمان یکی از موفق‌ترین تیم‌های ملی در جام جهانی فوتبال زنان است که دو بار عنوان قهرمانی این رقابت‌ها را به‌دست آورده و یک بار نیز نایب قهرمان این رقابت‌ها شده است.[۲۵] تیم آلمان قهرمانی‌های خود را در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ به‌دست آورده است.[۲۶][۲۷]این تیم در اولین حضور خود در جام جهانی ۱۹۹۱ موفق به کسب ردهٔ چهارم این مسابقات شد.[۲۸] در سال ۱۹۹۵ آن‌ها به فینال جام جهانی راه پیدا کردند اما در مقابل نروژ مغلوب شدند.[۲۹] بدترین نتیجهٔ آن‌ها در جام جهانی در سال‌های ۱۹۹۹ مقابل تیم آمریکا[۳۰] و ۲۰۱۱ مقابل ژاپن[۳۱] بوده است که هر دو باعث حذف آلمان در یک چهارم نهایی شده‌اند. در مجموع تیم آلمان تا به حال سه بار موفق به حضور در فینال و پنج بار حضور در نیمه نهایی جام جهانی زنان شده است. آن‌ها در تمامی دوره‌های جام جهانی زنان حضور داشته‌اند و دارای رکورد ۲۶–۵–۸ (برد-مساوی-باخت) هستند.[۳۲]

سال نتیجه بازی برد تساوی* باخت گل زده گل خورده
چین ۱۹۹۱ مقام چهارم ۶ ۴ ۰ ۲ ۱۳ ۱۰
سوئد ۱۹۹۵ نایب قهرمان ۶ ۴ ۰ ۲ ۱۳ ۶
ایالات متحده آمریکا ۱۹۹۹ یک چهارم نهایی ۴ ۱ ۲ ۱ ۱۲ ۷
ایالات متحده آمریکا ۲۰۰۳ قهرمان ۶ ۶ ۰ ۰ ۲۵ ۴
چین ۲۰۰۷ قهرمان ۶ ۵ ۱ ۰ ۲۱ ۰
آلمان ۲۰۱۱ مقام چهارم ۴ ۳ ۰ ۱ ۷ ۴
کانادا ۲۰۱۵ مقام چهارم ۷ ۳ ۲ ۲ ۲۰ ۶
مجموع ۷/۷ ۳۹ ۲۶ ۵* ۸ ۱۱۱ ۳۷
*تساوی‌ها با احتساب ضربات پنالتی است.
** پس زمینهٔ طلایی نشانگر قهرمانی در تورنومنت است.
***حاشیهٔ قرمز اشاره به برگزاری میزبانی در خانه است.

بازی‌های المپیک

قهرمانی المپیک تنها عنوان بین‌المللی است که تیم ملی فوتبال زنان آلمان تاکنون نتوانسته به آن دست پیدا کند. فوتبال زنان برای اولین بار در سال ۱۹۹۶ در بازی‌های المپیک آغاز به کار کرد و بتینا ویگمن اولین گل المپیک را در بازی افتتاحیه این تورنومت به ثمر رساند با این وجود تیم آلمان از صعود به مرحلهٔ حذفی بازماند در مرحله گروهی از دور رقابتها کنار رفت.[۳۳] چهار سال پس از آن تیم آلمان موفق شد مدال برنز فوتبال در بازی‌های المپیک ۲۰۰۰ را بدست آورد.[۳۴] آنها این عنوان را در المپیک‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸ نیز تکرار کردند.[۳۵] [۳۶]

تیم فوتبال زنان آلمان موفق به حضور در تمامی دوره‌های المپیک تا سال ۲۰۰۸ شده است. اما آنها به خاطر استفادهٔ یوفا از نتایج جام جهانی ۲۰۱۱ برای صعود و باتوجه به اینکه آلمان پایینتر از تیمهای فرانسه و سوئد قرار می‌گرفت از حضور در المپیک ۲۰۱۲ بازماندند.[۳۷]

سال نتیجه بازی برد تساوی باخت گل زده گل خورده
ایالات متحده آمریکا ۱۹۹۶ دور اول ۳ ۱ ۱ ۱ ۶ ۷
استرالیا ۲۰۰۰ مقام سوم ۵ ۴ ۰ ۱ ۸ ۲
یونان ۲۰۰۴ مقام سوم ۵ ۴ ۰ ۱ ۱۴ ۳
چین ۲۰۰۸ مقام سوم ۶ ۴ ۱ ۱ ۷ ۴
بریتانیای کبیر ۲۰۱۲ صعود نکرد
برزیل ۲۰۱۶ صعود کرد
مجموع ۴/۵ ۱۹ ۱۳ ۲ ۴ ۳۵ ۱۵

جام ملت‌های اروپا

آلمان موفق به حضور در دو دورهٔ ابتدایی مسابقات زنان جام یوفا در سالهای ۱۹۸۴ و ۱۹۸۷ نشده است. از سال ۱۹۸۹ تیم آلمان در تمامی دوره‌های این تورنومت حضور داشته است و رکورد ۸ قهرمانی در این مسابقات را بدست آورده است. تیم زنان آلمان ۶ دورهٔ اخیر این رقابتها را به طور پیاپی با عنوان قهرمانی و کسب نتایج ۲–۵–۳۲ باخت-تساوی-برد پشت سر گذاشته است. بدترین نتیجه‌ای که این تیم تا به حال در جام ملتهای اروپا بدست آورده مقام چهارمی در سال ۱۹۹۳ بوده است.

سال نتیجه بازی برد تساوی* باخت گل زده گل خورده
****۱۹۸۴ صعود نکرد – – – – – –
نروژ ۱۹۸۷ صعود نکرد – – – – – –
آلمان ۱۹۸۹ قهرمان ۳ ۲ ۱ ۰ ۸ ۳
دانمارک ۱۹۹۱ قهرمان ۳ ۳ ۰ ۰ ۱۲ ۲
ایتالیا ۱۹۹۳ مقام چهارم ۳ ۱ ۱ ۱ ۹ ۴
انگلستان آلمان نروژ سوئد ۱۹۹۵ قهرمان ۳ ۳ ۰ ۰ ۱۴ ۴
نروژ ۱۹۹۷ قهرمان ۵ ۳ ۲ ۰ ۶ ۱
آلمان ۲۰۰۱ قهرمان ۵ ۵ ۰ ۰ ۱۳ ۱
انگلستان ۲۰۰۵ قهرمان ۵ ۵ ۰ ۰ ۱۵ ۲
فنلاند ۲۰۰۹ قهرمان ۶ ۶ ۰ ۰ ۲۱ ۵
سوئد ۲۰۱۳ قهرمان ۶ ۴ ۱ ۱ ۶ ۱
مجموع ۹/۱۱ ۳۹ ۳۲ *۵ ۲ ۱۰۴ ۲۳
*تساوی‌ها با احتساب ضربات پنالتی است.
**پس زمینهٔ طلایی نشانگر قهرمانی در تورنومنت است.
***حاشیهٔ قرمز اشاره به برگزاری میزبانی در خانه است.
****نبود پرچم اشاره به نبود کشور میزبان دارد؛ مسابقات به صورت رفت و برگشتی حذفی بوده است (به استثنای فینال ۱۹۹۵).

مربیان

زیلویا ناید بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال زنان آلمان سرمربی کنونی این تیم است.[۳۸] او به عنوان بازیکن دارای رکورد ۱۱۱ مرتبه حضور در تیم ملی وبرد همراه این تیم و ۴۸ گل زده است.[۳۹] او دارای مدرک رسمی مربیگری دی‌اف‌بی است [۴۰] و توسط فدراسیون فوتبال آلمان به عنوان سرمربی تیم ملی منصوب شده است.

زیلویا ناید سرمربی کنونی تیم ملی فوتبال زنان آلمان
  • گرو بیسانز اولین مربی تیم ملی فوتبال زنان آلمان بود. وی اولین تیم خود را در سپتامبر ۱��۸۲ انتخاب کرد.[۴۱] هم‌زمان وی به عنوان مربی ارشد برای مربیان دی‌اف‌بی از سال‌های ۱۹۷۱ تا ۲۰۰۰ به آموزش مربیان پرداخت. بیسانز تیم آلمان را به عنوان قهرمانی یوفا در سالهای ۱۹۹۱٬۱۹۸۹ و ۱۹۹۵ رساند.[۴۲] تحت رهبری بیسانز آن‌ها موفق به کسب عنوان نایب قهرمانی جام جهانی فوتبال زنان ۱۹۹۵ شدند. وی پس از حذف آلمان در دور اول مسابقات المپیک ۱۹۹۶ از سمت خود استعفا داد.[۴۳] وی همراه با دستیار خود تینا توینه از سال ۱۹۸۳ یک سیستم کاوش تشکیل داده بود و مسئول طرح‌های جدید فدراسیون آلمان برای جوانان بود.[۴۴]
  • تینا توینه کار خود را پس از بازی‌های المپیک ۱۹۹۶ به عنوان سرمربی جدید تیم زنان آلمان آغاز کرد. او اولین زنی بوده که موفق به کسب بالاترین مدرک مربیگری در آلمان شده است.[۴۵] او به عنوان مربی، تیم آلمان را سه بار به عنوان قهرمانی اروپا در سال‌های ۲۰۰۱٬۱۹۹۷ و ۲۰۰۵ رسانده است.[۴۶] در سال‌های حضور وی به عنوان سرمربی آلمان به مدال برنز المپیک ۲۰۰۰[۴۷] و ۲۰۰۴ دست یافت.[۴۸] [۴۹]بزرگ‌ترین موفقیت او کسب عنوان قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۳ با این تیم است.[۵۰] از تاینه به عنوان موفق‌ترین مربی ملی یاد می‌شود.[۵۱] او از برنامهٔ مؤثر جوانان و متحد کردن چندین باریکن زیر ۱۹ سال در تیم ملی سود برد. وی پس از قهرمانی اروپا در سال ۲۰۰۵ استعفا داد.[۵۲]
  • زیلویا ناید کمک مربی تیم آلمان و سرمربی تیم زیر ۱۹ سال آلمان از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۵ بود که موفق به کسب قهرمانی بااین تیم در جام جهانی فوتبال زنان زیر ۲۰ سال در سال ۲۰۰۴ شده بود.[۵۳] در جولای سال ۲۰۰۵ او به عنوان سرمربی تیم ملی زنان آلمان منصوب شد و جام آلگاروه ۲۰۰۶ به عنوان اولین موفقیت وی در یک تورنومنت بین‌المللی رقم خورد. با قهرمانی در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۷ ناید به عنوان اولین سرمربی آلمان (در هر دو ردهٔ مردان و زنان) شد که در اولین حضور خود به عنوان مربی موفق به کسب عنوان قهرمانی جهان شده است.[۵۴] اولین حضور او به عنوان سرمربی در رقابتهای المپیک در سال ۲۰۰۸ آلمان برای سومین بار به مدال نقرهٔ این رقابت‌ها دست پیدا کرد. ناید این تیم را به هفتمین عنوان قهرمانی خود در جام ملت‌های اروپا سال ۲۰۰۹ رساند. وی تا سال ۲۰۱۶ با تیم آلمان قرار داد دارد [۵۵]و دستیار او اویلریک بایویگ است.[۵۶]

در ۳۰ مارس ۲۰۱۵ اعلام شد که اشتفی جونز سرمربی جدید تیم ملی فوتبال زنان آلمان در سال ۲۰۱۶ خواهد بود.[۵۷]

خلاصهٔ آماری

نام مربیگری تیم آلمان بازی برد تساوی باخت % دستاوردها
آلمان گرو بیسانز ۱۹۸۲–۱۹۹۶ ۱۲۷ ۸۳ ۱۷ ۲۷ ۶۵٫۷۶ مسابقات زنان جام یوفا ۱۹۸۴ – صعود نکرد
مسابقات فوتبال زنان اروپا ۱۹۸۷ – صعود نکرد
مسابقات فوتبال زنان اروپا ۱۹۸۹ – قهرمان
مسابقات فوتبال زنان اروپا ۱۹۹۱ – قهرمان
مسابقات فوتبال زنان اروپا ۱۹۹۳ – مقام چهارم
مسابقات فوتبال زنان اروپا ۱۹۹۵ – قهرمان
جام جهانی فوتبال زنان ۱۹۹۵ – نایب قهرمان
المپیک ۱۹۹۶ – مرحلهٔ گروهی
آلمان تینا توینه ۱۹۹۶–۲۰۰۵ ۱۳۵ ۹۳ ۱۸ ۲۴ ۶۸٫۸۹ مسابقات فوتبال زنان اروپا ۱۹۹۷ – قهرمان
جام جهانی فوتبال زنان ۱۹۹۹ – یک چهارم نهایی
المپیک ۲۰۰۰ – مدال برنز
مسابقات فوتبال زنان اروپا ۲۰۰۱ – قهرمان
جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۳ – قهرمان
المپیک ۲۰۰۴ – مدال برنز
مسابقات فوتبال زنان اروپا ۲۰۰۵ – قهرمان
آلمان زیلویا ناید ۲۰۰۵-تا کنون ۱۵۲ ۱۱۲ ۲۰ ۲۰ ۷۳٫۶۸ جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۷ – قهرمان
المپیک ۲۰۰۸ – مدال برنز
مسابقات فوتبال زنان اروپا ۲۰۰۹ – قهرمان
جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۱ – یک چهارم نهایی
المپیک ۲۰۱۲ – صعود نکرد
مسابقات فوتبال زنان اروپا ۲۰۱۳ – قهرمان
جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵ – مقام چهارم
فوتبال در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ - صعود کرد
مجموع ۴۱۴ ۲۸۸ ۵۵ ۷۱ ۶۹٫۵۶
*بازی‌های انجام شده، تعداد تساوی‌ها؛ بازی‌های باخته، تعداد بردها و %–درصد بردها. آمار تا ۵ جولای ۲۰۱۵.[۵۸][۵۹]

ورزشگاه‌ها

شهرهایی که بیشترین بازی‌های خانگی این تیم در آن‌ها انجام شده است.
شهر بازی دوره
اسنابروک ۶ ۱۹۸۹–۲۰۱۱
اولم ۵ ۲۰۰۱–۲۰۰۵
بوخوم ۳ ۱۹۹۰–۲۰۰۹
کایزرسلاوترن ۳ ۱۹۸۸–۱۹۹۵
کوبلنتس ۳ ۱۹۸۲–۲۰۰۷
لودن‌شاید ۳ ۱۹۸۴–۲۰۰۲
راین ۳ ۱۹۹۰–۱۹۹۸
زیگن ۳ ۱۹۸۳–۲۰۰۵
وایل آن در راین ۳ ۱۹۹۱–۱۹۹۹

تیم ملی زنان آلمان دارای هیچ ورزشگاه ملی نیست و به مانند تیم مردان این کشور بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه‌های گوناگون در نقاط مختلف کشور انجام می‌دهد. تا ژوئن ۲۰۱۱ آن‌ها در ۸۷ شهر مختلف آلمان بازی کرده‌اند. بیشتر بازی‌های خانگی آن‌ها در شهر اسنابروک بوده که ۶ بازی در آن انجام شده است و پس از آن شهر اولم (با ۵ بازی انجام شده) و شهرهای بوخوم، کایزرسلاوترن، کوبلنتس، لودن‌شاید، راین، زیگن و وایل آن در راین (که هر یک سه بازی انجام شده داردند) هستند.[۶۰] اولین بازی خانگی در آلمان شرقی سابق نیز در شهر آئو و در تاریخ مه ۱۹۹۱ برگزار شده است.[۶۱]

بازی تیم ملی فوتبال زنان آلمان مقابل برزیل در برابر چشمان ۴۴٬۸۲۵ تماشاگر در شهر فرانکفورت آلمان.

در سال‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بازی‌های خانگی این تیم معمولاً در شهرهای کوچک که فاقد باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال بودند برگزار می‌شد. با موفقیت‌های بیشتر این تیم به خصوص قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۳ تعداد طرفداران این تیم نیز افزایش یافت. امروزه این تیم بازی‌های خود را در ورزشگاه‌های ۱۰٬۰۰۰ تا ۲۵٬۰۰۰ نفره انجام می‌دهد. ۵ شهر بزرگ آلمان تنها پنج بار میزبان بازی‌های این تیم بوده‌اند. این تیم دوبار در فرانکفورت و برلین و یک‌بار در هامبورگ بازی کرده است. برمن، دورتموند ،دوسلدورف، اسن، کلن، مونیخ و اشتوتگارت هیچگاه میزبان تیم ملی فوتبال زنان آلمان در یک بازی بین‌المللی نبوده‌اند.

در خارج از آلمان آن‌ها بیش‌ترین بازی خود را در فارو، پرتغال (۱۰ بازی) و گوانگ‌ژو، چین (۶ بازی) انجام داده‌اند. آن‌ها به همین ترتیب در شهرهای میزبان جام آلگاروه و مسابقات چهار کشور بازی انجام داده‌اند. آن‌ها همچنین پنج بازی را در آلبوفیرا، پرتغال (که آن هم یکی از میزبانان جام آلگاروه است) و چهار مرتبه در مینیاپولیس، آمریکا انجام داده‌اند. رکورد بیشترین تعداد تماشاگر این تیم با ۷۳٬۶۸۰ مربوط به بازی افتتاحیهٔ جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۱ است که در مقابل تیم کانادا و در ورزشگاه المپیک در برلین انجام شد. این بازی همچنین رکورد بیشترین تماشگر بازی فوتبال زنان در اروپا را نیز داراست. رکورد بیش‌ترین تماشاگر خارج از خانهٔ این تیم تعداد ۵۴٬۶۴۲ نفر در یک‌چهارم نهایی جام جهانی فوتبال زنان ۱۹۹۹ و در مقابل تیم آمریکا و در استادیوم جک کنت کوک شهر لاندوور بوده است.

رنگ‌ها

نشان تیم برای بازی‌های المپیک

لباس‌های تیم ملی زنان آلمان نیز به مانند تیم مردان این کشور پیراهن‌های سفید و شرت‌های سیاه و جوراب‌های سفید که رنگهای پروسیا هستند، است.[۶۲] در حال حاضر لباس‌های دوم آنها پیراهن‌های قرمز و شلوارهای سیاه و جوراب‌های قرمز است. در گذشته تیم آلمان از پیراهن‌های سبزرنگ و شرت‌های سفید و جوراب‌های سبز به عنوان لباس‌های خارج از خانهٔ خود استفاده می‌کرد.

تیم ملی زنان آلمان در اصل با نشان تیم مردان این کشور که تغییراتی در لوگوی فدراسیون فوتبال آلمان که نشان فدرال آلمان (به آلمانی:Bundeswappen Deutschlands) است و سه ستاره در بالای آن برای قهرمانی تیم مردان در سه جام جهانی ۱۹۵۴، ۱۹۷۴ و ۱۹۹۰ است به میدان می‌رود. اما پس از کسب اولین عنوان قهرمانی جام جهانی در سال ۲۰۰۳ این تیم عناوین خود را بر روی پیراهنش درج می‌کند؛ که در ابتدا در سال ۲۰۰۷ دو ستاره بر بالای نشان وجود داشت. پس از کسب عنوان قهرمانی در چندین دوره جام جهانی این تیم نشان جدید نشان قهرمانی زنان فیفا را نیز از سال ۲۰۰۹ تا سال ۲۰۱۱ که این عنوان را به ژاپن واگذار کردند؛ بر روی پیراهن‌هایش به نمایش گذاردند.[۶۳]

یک بیت از شعر سرود ملی آلمان بر روی یقه پیراهن‌های این تیم.

برای تطابق با قوانین کمیته بین‌المللی المپیک تیم آلمان از پیراهن‌های رسمی خود که لوگوی فدراسیون فوتبال آلمان در طول بازی‌های المپیک استفاده نکرد و به جای آن نشان فدراسیون آلمان با نشان ملی آلمان تعویض شد. به مانند تمامی اعضای فدراسیون فوتبال آلمان تیم زنان آلمان نیز از اجناس عرضه شده توسط آدیداس که به طور اختصاصی طراحی لباس‌های زنان جرزی را از سال ۱۹۹۹ بر عهده داشته استفاده می‌کند. حامی این تیم شرکت بیمهٔ آلمانی آلیانتس است.

مقبولیت و محبوبیت

در قرن ۲۰ در بیشتر سالها ورزشی با مخاطب خاص و غیر مقبول بوده است. زمانی که فدراسیون فوتبال آلمان گرو بیسانز را به عنوان سرمربی تیم ملی تازه تأسیس زنان این کشور منصوب کرد او نسبت به این سمت بسیار بی میل بود و ترس از آن داشت که اعتبار و شهرت او را خراب کند.[۶۴] کسب قهرمانی در رقابتهای اروپایی فوتبال زنان ۱۹۸۹ اولین موفقیت این تیم بود اما تأثیر کمی در جهت افزایش محبوبیت این تیم داشت. در ازای این قهرمانی هر یک از بازیکنان این تیم یک سرویس چای خوری دریافت کردند که معمولاً از آن به عنوان مثالی از شوونیسم مردان و نبود علاقهٔ عمومی نسبت به تیم ملی زنان این کشور در آن زمان یاد می‌شود.[۶۵] این گونه رفتارها در فدراسیون فوتبال آلمان در دو دههٔ اخیر و به خصوص در زمان ریاست تئو زوانزیگر تغییر کرده است و حمایت‌های زیادی از فوتبال زنان شده است. هر یک از اعضای تیم آلمان در زمان جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۳ جایزهٔ از قبل تعیین شدهٔ ۱۵٬۰۰۰ یورویی را که در صورت قهرمانی در این مسابقات بود را بدست آوردند. چهار سال پس از آن بازیکنان ۵۰٬۰۰۰ یورو به عنوان پاداش در جهت دفاع از عنوان قهرمانی خود دریافت کردند. در سال ۲۰۰۹ یک میلیون از ۶٫۷ میلیون اعضای فدراسیون آلمان را زنان تشکیل می‌دادند. کسب عنوان قهرمانی جام جهانی زنان در سال ۲۰۰۳ یک پیشرفت غیرمنتظره را برای تیم ملی فوتبال زنان آلمان را رقم زد. فینال این رقابتها از تلویزیون آلمان توسط ۱۰٫۴۸ میلیون نفر دیده شد (مشارکت ۳۳٫۲ درصدی بازار) و دست کم ۱۰٬۰۰۰ نفر در ساختمان تالار شهر فرانکفورت آلمان مورد استقبال قرار گرفت. یک سال پس از آن این تیم به عنوان تیم سال آلمان لقب گرفت. گل طلایی نیا کانزر در جام جهانی نیز با دریافت بیشترین رای به عنوان گل سال آلمان شناخته شد که این برای اولین بار بود که این جایزه به یک زن داده می‌شد. از سال ۲۰۰۵ تمامی بازیهای تیم ملی فوتبال زنان آلمان به صورت زنده از تلویزیون این کشور دیده شده‌اند.

ورود به فرانکفورت پس از قهرمانی در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۷.

فینال جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۷ توسط ۹٫۰۵ میلیون بینندهٔ تلوزیونی دیده شده است (مشارکت ۵۰٫۵ درصدی بازار). پس از بازگشت این تیم یه آلمان آنها همراه با ۲۰٬۰۰۰ نفر در فرانکفورت به جشن و پایکوبی پرداختند. در دسامبر سال ۲۰۰۷ تمامی بازیکنان جام جهانی این تیم جایزهٔ برگ بوی نقره‌ای (به آلمانی:Silbernes Lorbeerblatt) را که بالاترین عنوان در آلمان برای ورزشکاران است را دریافت کند. سرمربی این تیم زیلویا ناید نیز نشان نشان افتخار شایستگی جمهوری فدرال آلمان (به آلمانی:Bundesverdienstkreuz) را توسط هورست کوهلر رئیس جمهور آلمان دریافت نمود.

در سال ۲۰۰۹ شش بازی خانگی این تیم متوسط تماشاگر ۲۲٬۷۵۳ نفر در هر بازی را داشته است. در یک نظرسنجی از طرفداران تیم فوتبال آلمان ۶۵ درصد مردان و ۶۲ درصد از زنان پاسخ دهنده کفته‌اند که به تیم ملی فوتبال زنان آلمان علاقه‌مند هستند. با این وجود این علاقه‌مندی محدود به بازی‌های بین‌المللی می‌شود هرچند که تماشاگران بوندس‌لیگای زنان از سال ۲۰۰۳ دوبرابر شده است. متوسط تماشاچی در بازیهای بوندس‌لیگای زنان در فصل ۲۰۰۸–۲۰۰۷ (۸۸۷) همچنان کنتر از سه درصد بوندس‌لیگای مردان(۳۸٬۶۱۲) است. امروزه فوتبال زنان در آلمان از در میان جامعهٔ آلمان امری قابل قبول است. هر چند که همچنان یکی از اصلی���ترین موارد انتقاد که اتهام نبود کیفیت در مقایسه با بازی‌های فوتبال مردان است همچنان پابرجاست. تیم ملی فوتبال زنان آلمان چندین مسابقهٔ دوستانه در مقابل تیم مردان انجام داده است که یکی از شاخص‌ترین این بازیها دوستانه بازی با تیم زیر ۱۸ سال تیم اشتوتگارت و باخت ۳–۰ در مقابل این تیم در راستای آمادگی تیم آلمان برای حضور در جام جهانی ۲۰۰۳ زنان اشاره کرد. بیشتر بازیکنان تیم آلمان این مقایسهٔ بین فوتبال مردان و زنان را رد می‌کنند. رناته لینگور می‌گوید اینها دو ورزش کاملاً متفاوت هستندبازیکنانی مانند سیمونه لاودر ،آریان هینگست و ملانی بیرینگر عنوان کرده‌اند که فوتبال مردان با سرعتی به مراتب بیشتر انجام می‌شود اما با این حال وقفه‌های بیشتر و تکل‌های خشنتری از فوتبال زنان دارد. لیندا برزونیک نیز گفته است که ترجیح می‌دهد فوتبال مردان را تماشا کند.

انتخابی جام جهانی ۲۰۱۵

الگو:2015 FIFA Women's World Cup qualification - UEFA Group ۱

نتایج و بازیهای تعیین شده

۲۵ اکتبر ۲۰۱۴ دوستانه آلمان  ۰–۲  فرانسه افنباخ آم ماین
۱۴:۰۰ Report Schmidt ۱۷' (گل‌به‌خودی)
تومیس ۲۰'		 ورزشگاه: Sparda Bank Hessen Stadium
تماشاگران: ۵٬۳۱۷
داور: Jenny Palmqvist (Sweden)
۲۹ اکتبر ۲۰۱۴ دوستانه سوئد  ۱–۲  آلمان اوربرو
۱۸:۰۰ Schelin ۶۸' Report Marozsán ۷۶'
Popp ۷۹'		 ورزشگاه: Behrn Arena
تماشاگران: ۶٬۸۲۳
داور: Marte Sørø (Norway)
۲۳ نوامبر ۲۰۱۴ دوستانه انگلستان  ۰–۳  آلمان لندن
۱۶:۰۰ Report A. Scott ۶' (گل‌به‌خودی)
Šašić ۱۲'، ۴۵'		 ورزشگاه: ورزشگاه ومبلی
تماشاگران: ۴۵٬۶۱۹
داور: Esther Staubli (Switzerland)
۴ مارس ۲۰۱۵ جام آلگاروه ۲۰۱۵ آلمان  ۲–۴  سوئد ویلا رئال دسانتو آنتونیو
۱۷:۰۰ Marozsán ۲'
Laudehr ۴'		 Report Seger ۳۰'، ۷۱'
Jakobsson ۵۴'
Fischer ۸۴'		 ورزشگاه: Estádio Municipal
تماشاگران: ۷۶۹
داور: Carina Vitulano (ایتالیا)
۶ مارس ۲۰۱۵ جام آلگاروه ۲۰۱۵ آلمان  ۲–۰  چین ویلا رئال دسانتو آنتونیو
۱۴:۰۰ Mittag ۴۱'
Popp ۷۶'		 Report ورزشگاه: Estádio Municipal
تماشاگران: ۵۰۲
داور: Lucila Venegas (Mexico)
۹ مارس ۲۰۱۵ جام آلگاروه ۲۰۱۵ برزیل  ۱–۳  آلمان پارشال
۱۸:۳۰ Bruna ۴۷' Report Popp ۳۹'
Šašić ۴۹'
Marozsán ۵۶'		 ورزشگاه: Stadium Bela Vista
تماشاگران: ۷۶۹
داور: Melissa Borjas (Honduras)
۱۱ مارس ۲۰۱۵ جام آلگاروه ۲۰۱۵ سوئد  ۱–۲  آلمان پارشال
۱۲:۱۵ Jakobsson ۶۴' Report Mittag ۳'
Popp ۵۲'		 ورزشگاه: Stadium Bela Vista
تماشاگران: ۸۱۳
داور: Qin Liang (چین)
۸ آوریل ۲۰۱۵ دوستانه آلمان  ۴–۰  برزیل فورت
۱۸:۰۰ Šašić ۲۶' (پنالتی)
Laudehr ۳۵'
Leupolz ۶۰'
Marozsán ۸۶'		 Report ورزشگاه: Stadion am Laubenweg
تماشاگران: ۱۵٬۰۴۳
داور: Riem Hussein (آلمان)
۲۷ مه ۲۰۱۵ دوستانه سوئیس   ۱–۳  آلمان بدان
۱۷:۰۰ Crnogorčević ۲' Report Laudehr ۵۹'
Marozsán ۶۴'، ۷۵'		 ورزشگاه: Esp Stadium
تماشاگران: ۴٬۲۰۰
داور: Jana Adámková (چکسلواکی)
۷ ژوئن ۲۰۱۵ گروه بی جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵ آلمان  ۱۰–۰  ساحل عاج اتاوا
۱۶:۰۰ EDT (UTC−۴) Šašić ۳'، ۱۴'، ۳۱'
Mittag ۲۹'، ۳۵'، ۶۴'
Laudehr ۷۱'
Däbritz ۷۵'
Behringer ۷۹'
Popp ۸۵'		 Report ورزشگاه: Landsdowne Stadium
تماشاگران: ۲۰٬۹۵۳
داور: Carol Anne Chenard (Canada)
۱۱ ژوئن ۲۰۱۵ مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۱۵ آلمان  ۱–۱  نروژ اتاوا
۱۶:۰۰ EDT (UTC−۴) Mittag ۶' Report Mjelde ۶۱' ورزشگاه: Lansdowne Stadium
تماشاگران: ۱۸٬۹۸۷
داور: تئودورا آلبن (رومانی)
۱۵ ژوئن ۲۰۱۵ مرحله گروهی ۲۰۱۵ تایلند  ۰–۴  آلمان وینیپگ
۱۵:۰۰ CDT (UTC−۵) Report Leupolz ۲۴'
Petermann ۵۶'، ۵۸'
Däbritz ۷۳'		 ورزشگاه: Investors Group Field
تماشاگران: ۲۶٬۱۹۱
داور: Gladys Lengwe (Zambia)
۲۰ ژوئن ۲۰۱۵ یک هشتم نهایی آلمان  ۴–۱  سوئد اتاوا
۱۶:۰۰ EDT (UTC−۴) Mittag ۲۴'
Šašić ۳۶' (پنالتی)، ۷۸'
Marozsán ۸۸'		 Report Sembrant ۸۲' ورزشگاه: Lansdowne Stadium
تماشاگران: ۲۲٬۴۸۶
داور: Ri Hyang-ok (کرهٔ شمالی)
۲۶ ژوئن ۲۰۱۵ مرحله حذفی آلمان  ۱–۱ (و.ا.)
(۵–۴ پنالتی)		  فرانسه مونترآل
۱۶:۰۰ EDT (UTC−۴) Šašić ۸۴' (پنالتی) Report Nécib ۶۴' ورزشگاه: Olympic Stadium
تماشاگران: ۲۴٬۸۵۹
داور: Carol Chenard (Canada)
ضربات پنالتی
Behringer Penalty scored
Laudehr Penalty scored
Peter Penalty scored
Marozsán Penalty scored
Šašić Penalty scored		 Penalty scored Thiney
Penalty scored Abily
Penalty scored Nécib
Penalty scored Renard
از دست دادن پنالتی Lavogez
۳۰ ژوئن ۲۰۱۵ ایالات متحده آمریکا و آلمان|نیمه نهایی جام جهانی ۲۰۱۵ ایالات متحده آمریکا  ۲–۰  آلمان مونترآل
۱۹:۰۰ EDT (UTC−۴) Lloyd ۶۹' (pen)
O'Hara ۸۴'		 Report ورزشگاه: Olympic Stadium
تماشاگران: ۵۱٬۱۱۷۶
داور: تئودورا آلبن (رومانی)
۴ ژوئیه ۲۰۱۵ دیدار رده بندی آلمان  ۰–۱ (و.ا.)  انگلستان ادمونتون
۱۶:۰۰ EDT (UTC−۴) Report Williams ۱۰۸' (پنالتی) ورزشگاه: ورزشگاه کامنولث
تماشاگران: ۲۱٬۴۸۳
داور: Ri Hyang-ok (کرهٔ شمالی)

اعضای تیم کنونی

لیست زیر نام بازیکنان فراخوانده شده برای جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵ است.

بیشترین بازیها و گلهای ملی تا جولای ۲۰۱۵[۶۶]

سرمربی: زیلویا ناید

ش. پست بازیکن ت‌ت (سن) بازی گل باشگاه
1 1دروازه‌بان نادین آنگرر (c) ۱۰ نوامبر ۱۹۷۸ ‏(۴۶ سال) 146 0 ایالات متحده آمریکا پورتلند تورنز
2 2مدافع بیانکا اشمیت ۲۳ ژانویهٔ ۱۹۹۰ ‏(۳۴ سال) 50 3 آلمان اف. اف. سی فرانکفورت
3 2مدافع زاسکیا بارتوزیا ۹ سپتامبر ۱۹۸۲ ‏(۴۲ سال) 85 1 آلمان اف. اف. سی فرانکفورت
4 2مدافع لیونی مایر ۲۹ سپتامبر ۱۹۹۲ ‏(۳۲ سال) 30 3 آلمان بایرن مونیخ
5 2مدافع آنیک کران ۱ ژوئیهٔ ۱۹۸۵ ‏(۳۹ سال) 123 5 فرانسه پاری سن ژرمن
6 3هافبک زیمون لاودر ۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۸۶ ‏(۳۸ سال) 94 25 آلمان اف. اف. سی فرانکفورت
7 3هافبک ملانی بیرینگر ۱۸ نوامبر ۱۹۸۵ ‏(۳۹ سال) 108 27 آلمان بایرن مونیخ
8 4مهاجم پاولین بریمر ۱۰ آوریل ۱۹۹۶ ‏(۲۸ سال) 6 0 آلمان اف. اف. سی توربین پوتسدام
9 3هافبک لینا لوتزن ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۳ ‏(۳۱ سال) 25 4 آلمان بایرن مونیخ
10 3هافبک جنیفر ماروشسان ۱۸ آوریل ۱۹۹۲ ‏(۳۲ سال) 53 26 آلمان اف. اف. سی فرانکفورت
11 4مهاجم آنیا میتاگ ۱۶ مهٔ ۱۹۸۵ ‏(۳۹ سال) 127 38 سوئد روزنگرد
12 1دروازه‌بان الموت شولت ۹ فوریهٔ ۱۹۹۱ ‏(۳۳ سال) 20 0 آلمان وولفسبورگ
13 4مهاجم زیلیا ششیچ ۲۷ ژوئن ۱۹۸۸ ‏(۳۶ سال) 111 63 آلمان اف. اف. سی فرانکفورت
14 2مدافع بابت پیتر ۱۲ مهٔ ۱۹۸۸ ‏(۳۶ سال) 92 4 آلمان وولفسبورگ
15 2مدافع جنیفر کرامر ۲۴ فوریهٔ ۱۹۹۳ ‏(۳۱ سال) 23 0 آلمان اف. اف. سی توربین پوتسدام
16 3هافبک ملانی لویپلتز ۱۴ آوریل ۱۹۹۴ ‏(۳۰ سال) 34 6 آلمان بایرن مونیخ
17 2مدافع یوزفینا هنینگ ۸ سپتامبر ۱۹۸۹ ‏(۳۵ سال) 26 0 فرانسه پاری سن ژرمن
18 4مهاجم الکساندرا پاپ ۶ آوریل ۱۹۹۱ ‏(۳۳ سال) 60 28 آلمان وولفسبورگ
19 4مهاجم لینا پیترمان ۵ فوریهٔ ۱۹۹۴ ‏(۳۰ سال) 5 2 آلمان فرایبورگ
20 3هافبک لینا گوسلینگ ۸ مارس ۱۹۸۶ ‏(۳۸ سال) 78 8 آلمان وولفسبورگ
21 1دروازه‌بان لاورا بنکارت ۱۴ اکتبر ۱۹۹۲ ‏(۳۲ سال) 0 0 آلمان فرایبورگ
22 2مدافع تابی کمه ۱۴ دسامبر ۱۹۹۱ ‏(۳۳ سال) 19 0 آلمان اف. اف. سی توربین پوتسدام
23 3هافبک زارا دیپختز ۱۵ فوریهٔ ۱۹۹۵ ‏(۲۹ سال) 21 2 آلمان فرایبورگ


رکوردها

کرستین اشتیگمان دومین بازیکنی که دارای بیشترین بازی ملی است.

بیرگیت پرینتس کاپیتان که پس از جام جهانی ۲۰۱۱ بازنشسته شد[۶۷] دارای رکورد بیشترین بازی با ۲۱۴ بازی انجام داده از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۱ برای تیم ملی آلمان است. او یکی ۱۶ بازیکنی است که موفق به انجام ۱۰۰ بازی برای آلمان شده‌اند.[۶۸] کرستین اشتیگمان (با انجام ۱۹۱ بازی) دومین نفر و بتینا ویگمن کاپیتان تیم زنان آلمان در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۳ نیز با ۱۵۴ بازی در ردهٔ چهارم این لیست قرار دارد.[۶۹] پرینتس رکورد ویگمن را به عنوان بازیکن دارای بیشترین بازی ملی در نوامبر ۲۰۰۶ شکست. ویگمن تنها کاپیتان افتخاری تیم فوتبال زنان آلمان است.[۷۰]

عنوان برترین گلزن آلمان نیز در دست بیرگیت پرینتس است. وی اولین گل ملی خود را در مقابل کانادا و در ژوئیه ۱۹۹۴ به ثمر رساند و دوران بازیکنی خود را با زدن ۱۲۸ گل (متوسط ۰٫۶۰ گل در هر بازی) به پایان رساند.[۷۱] هایدی مور در ردهٔ دوم برترین گلزن قرار دارد که با زدن ۸۳ گل در ۱۰۴ بازی (متوسط ۰٫۸۰ گل در هر بازی) است.[۷۲] دوبازیکن هستند که به طور مشترک بیشترین گل زده در یک بازی را دارند:کنی پولرز با زدن پنج گل در اکتبر ۲۰۰۱ در مقابل تیم پرتغال و اینکا گرینگز با پنج گل زده بازهم در مقابل تیم پرتغال در فوریهٔ ۲۰۰۴ زده‌اند. زیلویا ناید سرمربی کنونی تیم ملی فوتبال زنان آلمان با به ثمر رساندن ۴۸ گل در ۱۱۱ بازی در ردهٔ پنجم برترین گلزنان تاریخ این قرار دارد.

بزرگترین پیروزی تیم ملی فوتبال زنان آلمان در مقابل تیم ملی فوتبال زنان قزاقستان و با نتیجهٔ ۰–۱۷ و در انتخابی مسابقات زنان جام یوفا و در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۱ بوده است.[۷۳] بزرگترین باخت تیم آلمان نیز مربوط به بازی دوستانه مقابل آمریکا در مارس ۱۹۹۶ بوده است که این بازی را با نتیجهٔ ۶–۰ به آمریکا واگذار کردند. زیلک روتنبرگ به عنوان دروازه‌بان با انجام ۱۲۶ بازی و ۶۷ بازی بدون دریافت گل دارای بیشترین حضور در تیم ملی است. دروازه‌بان فعلی این تیم نادین آنگرر با انجام ۱۲۴ بازی (۸۰ بازی بدون دریافت گل) از این لحاظ در ردهٔ دوم قرار می‌گیرد. بتینا ویگمن رکورد ۱۴ گل از روی نقطهٔ پنالتی را دارد و پس از او رناته لینگور پا ۸ گل زده قرار دارد.در بازی با نروژ با وجود آنکه تیم آلمان بازی را در اختیار داشت در دقیقه هشتاد بازی تینا ووندرلیش تنها گل‌به‌خودی این تیم را در نیمه‌نهایی المپیک ۲۰۰۰ و در مقابل نروژ به ثمر رسانده است که تنها گل آن بازی نیز به شمار می‌آید.

تیم ملی فوتبال زنان آلمان دارای چندین رکورد بین‌المللی است. در سال ۲۰۰۷ آن‌ها اولین تیم ملی فوتبال زنان بودند که توانسته‌اند دو بار پیاپی عنوان قهرمانی جام جهانی فوتبال زنان را به‌دست آوردند. آن‌ها همچنین بزرگترین پیروزی در تاریخ مسابقات را در مقابل آرژانتین و با نتیجهٔ ۰–۱۱ رقم زده‌اند. تیم ملی فوتبال زنان آلمان تنها تیمی است، چه در ردهٔ مردان و چه در ردهٔ زنان، که بدون دریافت حتی یک گل با موفق به کسب عنوان قهرمانی در جام جهانی شده است. آلمان تنها کشوری در جهان است که درهر دو ردهٔ مردان و زنان عنوان قهرمانی جهان را به‌دست آورده است. با چهاره گل زده پرینتس برترین گلزن جام جهانی فوتبال زنان در سال ۲۰۰۷ شده است.[۷۴][۷۵] او و مارتای برزیلی تنها بازیکنان زنی هستند که حداقل سه بار موفق به دریافت بازیکن سال فیفا شده‌اند.[۷۶][۷۷]

بیشترین بازی ملی

# نام سال‌های حضور در تیم ملی آلمان تعداد بازی ملی گل‌ها گل در هر بازی
۱ بیرگیت پرینتس ۱۹۹۴–۲۰۱۱ ۲۱۴ ۱۲۸ ۰٫۶۰
۲ کرستین اشتیگمان ۱۹۹۵–۲۰۰۹ ۱۹۱ ۸ ۰٫۰۴
۳ آریان هینگست ۱۹۹۶–۲۰۱۱ ۱۷۴ ۱۰ ۰٫۰۶
۴ بتینا ویگمن ۱۹۸۹–۲۰۰۳ ۱۵۴ ۵۱ ۰٫۳۳
۵ رناته لینگور ۱۹۹۵–۲۰۰۸ ۱۴۹ ۳۵ ۰٫۲۳
۶ زاندرا مینرت ۱۹۹۲–۲۰۰۷ ۱۴۷ ۱۶ ۰٫۱۱
۷ نادین آنگرر -۱۹۹۶ ۱۴۶ ۰ ۰
۸ دوریس فیتشن ۱۹۸۶–۲۰۰۱ ۱۴۴ ۱۶ ۰٫۱۱
۹ زاندرا اسمیزک ۱۹۹۵–۲۰۰۸ ۱۳۳ ۳۴ ۰٫۲۶
۱۰ کرستین گرفریکس ۲۰۰۱–۲۰۱۱ ۱۳۰ ۴۳ ۰٫۳۳
*بازیکنان فعال با حروف ضخیم، آمار تا ۵ جولای ۲۰۱۵.[۷۸][۷۹]

برترین گلزنان

# بازیکن سال‌های حضور در تیم ملی آلمان گل‌ها تعداد بازی ملی گل در هر بازی
۱ بیرگیت پرینتس ۱۹۹۴–۲۰۱۱ ۱۲۸ ۲۱۴ ۰٫۶۰
۲ هایدی مور ۱۹۸۶–۱۹۹۶ ۸۳ ۱۰۴ ۰٫۸۰
۳ اینکا گرینگز ۱۹۹۶–۲۰۱۲ ۶۴ ۹۶ ۰٫۶۷
۳ زیلیا ششیچ -۲۰۰۵ ۶۳ ۱۱۱ ۰٫۵۷
۴ بتینا ویگمن ۱۹۸۹–۲۰۰۳ ۵۱ ۱۵۴ ۰٫۳۳
۶ زیلویا ناید ۱۹۸۲–۱۹۹۶ ۴۸ ۱۱۱ ۰٫۴۳
۷ کرستین گرفریکس ۲۰۰۱–۲۰۱۱ ۴۳ ۱۳۰ ۰٫۳۳
۸ آنیا میتاگ -۲۰۰۴ ۳۸ ۱۲۷ ۰٫۳۰
۹ مارتینا مولر ۲۰۰۱–۲۰۱۴ ۳۷ ۱۰۱ ۰٫۳۷
۱۰ رناته لینگور ۱۹۹۵–۲۰۰۸ ۳۵ ۱۴۹ ۰٫۲۴
۱۱ الکساندرا پاپ 2010–0000 35 0.47 ۰٫۴۷
  • بازیکنان فعال با حروف ضخیم،آمار تا ۱۹ آگوست ۲۰۱۶.

عناوین

دستاوردها
پیشین:
1999 ایالات متحده آمریکا  		جام جهانی فوتبال زنان
2003 (first title)
2007 (second title) 		پسین:
۲۰۱۱ ژاپن 
پیشین:
1987 نروژ  		European Champions
1989 (first title)
1991 (second title) 		پسین:
1993 نروژ 
پیشین:
1993 نروژ  		European Champions
1995 (third title)
1997 (fourth title)
2001 (fifth title)
2005 (sixth title)
2009 (seventh title)
2013 (eighth title) 		پسین:
TBD

افتخارات

جستارهای وابسته

نگارخانه

  • تیم ملی آلمان در ۲۰۱۲
    تیم ملی آلمان در ۲۰۱۲

منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Germany: FIFA/Coca-Cola World Ranking. FIFA.com. Retrieved 20 August 2008.
  2. ↑ Theweleit, Daniel. Mannschaftsporträt Deutschland. Bundeszentrale für politische Bildung. 10 September 2007. Retrieved 5 August 2008. "Diese Kampfsportart der Natur des Weibes im wesentlichen fremd ist", "Körper und Seele erleiden unweigerlich Schaden", "verletze es Schicklichkeit und Anstand." (آلمانی)
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Hoffmann, Eduard and Nendza, Jürgen. Geschichte des Frauenfußballs. Bundeszentrale für politische Bildung. 1 May 2006. Retrieved 5 August 2008. (آلمانی)
  4. ↑ Hoffmann, Eduard and Nendza, Jürgen. (2005). "Verlacht, verboten und gefeiert – Zur Geschichte des Frauenfußballs in Deutschland", Landpresse, p. 48. (آلمانی)
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Kittmann, Matthias. Aus einer Peinlichkeit wurden Weltmeisterinnen. Die Welt. 22 August 2007. Retrieved 7 August 2008. (آلمانی)
  6. ↑ ‌ http://www.dshs-koeln.de/kurier/2005/Kurier_1_05.pdf ‌ مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک). دریافت‌شده در ۹ آگوست ۲۰۱۵. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Season 1982 – 1984, Group 4. UEFA.com. Retrieved 7 August 2008.
  8. ↑ Saffer, Paul. Norway victorious in Oslo. UEFA.com. 16 January 2005. Retrieved 7 August 2008.
  9. ↑ Saffer, Paul. Germany arrive in style. UEFA.com. 16 January 2005. Retrieved 7 August 2008.
  10. ↑ Saffer, Paul. Dominant Germany stride on. UEFA.com. 16 January 2005. Retrieved 7 August 2008.
  11. ↑ FIFA Women's World Cup – China PR 1991. FIFA.com. Retrieved 21 June 2015.
  12. ↑ Saffer, Paul. Azzurre left feeling blue. UEFA.com. 16 January 2005. Retrieved 7 August 2008.
  13. ↑ Deutscher Fußball-Bund. Broschüre 25 Jahre Frauen-Fußball, Teil 2. DFB.de. Retrieved 11 August 2008. (آلمانی)
  14. ↑ Saffer, Paul. Germany establish upper hand. UEFA.com. 16 January 2005. Retrieved 7 August 2008.
  15. ↑ http://www.uefa.com/womenseuro/season=1995/index.html
  16. ↑ FIFA Women's World Cup – Sweden 1995. FIFA.com. Retrieved 21 June 2015.
  17. ↑ Women's Olympic Football Tournament Atlanta 1996. FIFA.com. Retrieved 21 June 2015.
  18. ↑ Deutsche Presse-Agentur. Ära Theune-Meyer geht mit EM zu Ende. Fußball24.de. 23 January 2005. Retrieved 11 August 2008. (آلمانی)
  19. ↑ Saffer, Paul. German reign goes on. UEFA.com. 16 January 2005. Retrieved 7 August 2008.
  20. ↑ FIFA Women's World Cup – USA 1999. FIFA.com. Retrieved 21 June 2015.
  21. ↑ Eigentor verhindert Traum-Finale gegen USA. Spiegel Online. 24 September 2000. Retrieved 27 August 2008. (آلمانی)
  22. ↑ Norwegian Gold. FIFA.com. Retrieved 21 June 2015.
  23. ↑ Seoul, 1988. FIFA.com. Retrieved 21 June 2015.
  24. ↑ Saffer, Paul. Müller magic seals success. UEFA.com. 16 January 2005. Retrieved 7 August 2008.
  25. ↑ Women's World Cup Overview. FIFA.com. بازیابی در 21 ژوئن 2015.
  26. ↑ http://www.fifa.com/womensworldcup/archive/usa2003/index.html
  27. ↑ http://www.fifa.com/womensworldcup/archive/china2007/index.html
  28. ↑ http://www.fifa.com/womensworldcup/archive/chinapr1991/index.html
  29. ↑ http://www.fifa.com/womensworldcup/archive/sweden1995/index.html
  30. ↑ http://www.fifa.com/womensworldcup/archive/usa1999/index.html
  31. ↑ http://www.fifa.com/womensworldcup/matches/round=255995/match=300144431/summary.html
  32. ↑ http://www.fifa.com/mm/document/fifafacts/wcwwc/ip-202_02e_wwc_24474.pdf
  33. ↑ http://www.fifa.com/tournaments/archive/womensolympic/atlanta1996/index.html
  34. ↑ http://www.fifa.com/tournaments/archive/womensolympic/sydney2000/index.html
  35. ↑ http://www.fifa.com/tournaments/archive/womensolympic/athens2004/index.html
  36. ↑ http://www.fifa.com/tournaments/archive/womensolympic/beijing2008/
  37. ↑ http://articles.latimes.com/2011/jul/14/sports/la-sp-jones-world-cup-20110715
  38. ↑ https://web.archive.org/web/20110608070525/http://www.dfb.de/index.php?id=503205
  39. ↑ http://www.dfb.de/frauen-nationalmannschaft/statistik/rekordtorschuetzinnen/
  40. ↑ http://www.dfb.de/frauen-nationalmannschaft/sportliche-leitung/silvia-neid/
  41. ↑ http://www.uefa.com/womenseuro/news/newsid=2167852.html
  42. ↑ http://www.uefa.com/womenseuro/news/newsid=2167852.html
  43. ↑ http://www.fussball24.de/fussball/115/132/189/20264-gero-bisanz-vater-des-frauenfussballs-wird-70
  44. ↑ http://www.uefa.com/womenseuro/news/newsid=1884286.html
  45. ↑ http://www.fussball24.de/fussball/115/132/189/10147-%C3%84ra-Theune-geht-mit-em-zu-ende
  46. ↑ http://www.fifa.com/womens-football/news/y=2013/m=11/news=theune-you-never-forget-the-little-things-2217818.html
  47. ↑ http://www.dfb.de/en/news/detail/2000-olympic-games-historic-success-in-sydney-150814/
  48. ↑ http://www.dw.com/en/germanys-women-look-to-bounce-back/a-1337043
  49. ↑ http://www.fifa.com/tournaments/archive/womensolympic/index.html
  50. ↑ http://www.fifa.com/womensworldcup/archive/usa2003/index.html
  51. ↑ http://www.fussball24.de/fussball/115/132/189/10147-%C3%84ra-Theune-geht-mit-em-zu-ende
  52. ↑ http://www.fussball24.de/fussball/115/132/189/10147-%C3%84ra-Theune-geht-mit-em-zu-ende
  53. ↑ http://www.abendblatt.de/archiv/nachrichten-vom-29-11-2004.html
  54. ↑ http://www.fifa.com/womensworldcup/archive/china2007/index.html
  55. ↑ http://www.uefa.com/womensworldcup/news/newsid=1645746.html
  56. ↑ http://www.dfb.de/en/news/detail/jones-named-as-neids-assistant-129291/
  57. ↑ http://www.dfb.de/news/detail/jones-wird-2016-nachfolgerin-von-neid-119647/
  58. ↑ Deutscher Fußball-Bund. Statistics – All Games. DFB.de. Retrieved 3 March 2010.
  59. ↑ Deutscher Fußball-Bund. International game results – Statistics All Teams. DFB.de. Retrieved 13 August 2008.
  60. ↑ https://web.archive.org/web/20110608072327/http://www.dfb.de/index.php?id=500406&action=showYears&lang=E&liga=Frauen-Nationalmannschaft&cHash=99ac533c83
  61. ↑ https://web.archive.org/web/20110608071317/http://www.dfb.de/index.php?id=500406&action=showSchema&liga=Frauen-Nationalmannschaft&matchid=dfbatf60&lang=E&cHash=c8e1c89921
  62. ↑ http://www.crwflags.com/fotw/flags/de-pr_hi.html
  63. ↑ http://www.fifa.com/womens-football/news/y=2009/m=4/news=german-women-honoured-fifa-1049043.html
  64. ↑ http://www.bpb.de/veranstaltungen/themen/
  65. ↑ http://www.bpb.de/veranstaltungen/themen/
  66. ↑ Team statistics
  67. ↑ https://web.archive.org/web/20130814181741/http://news.yahoo.com/former-germany-captain-birgit-prinz-retires-140035299.html
  68. ↑ http://www.dfb.de/frauen-nationalmannschaft/statistik/rekordspielerinnen/
  69. ↑ http://www.dfb.de/frauen-nationalmannschaft/statistik/rekordspielerinnen/
  70. ↑ https://web.archive.org/web/20091014170321/http://www.dfb.de/index.php?id=12352
  71. ↑ http://www.dfb.de/frauen-nationalmannschaft/statistik/rekordtorschuetzinnen/
  72. ↑ http://www.dfb.de/frauen-nationalmannschaft/statistik/rekordtorschuetzinnen/
  73. ↑ http://www.uefa.com/womenseuro/matches/season=2013/round=2000256/match=2007783/index.html
  74. ↑ https://www.britannica.com/biography/Birgit-Prinz
  75. ↑ http://keepernotes.com/2015/06/10/all-time-top-goalscorers/
  76. ↑ https://www.britannica.com/biography/Birgit-Prinz
  77. ↑ http://www.topendsports.com/sport/soccer/list-player-of-the-year-women.htm
  78. ↑ "Rekordtorschützinnen". German Football Association (به آلمانی). Retrieved 30 October 2014.
  79. ↑ "Rekordspielerinnen". German Football Association (به آلمانی). Retrieved 30 October 2014.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تیم ملی فوتبال زنان آلمان موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تیم_ملی_فوتبال_زنان_آلمان&oldid=18021684»