Vito Rogado
| Vito Rogado | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Errenteria, 1976ko urriaren 4a (48 urte) |
| Herrialdea |  Gipuzkoa, Euskal Herria |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | euskara gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | aktorea |
  | |
Vito Rogado (Errenteria, 1976ko urriaren 4a - ) gipuzkoar aktorea da, Mi querido Klikowsky telesailean Ainhoa idazkariaren papera betetzeagatik ezaguna. Antzerkian lan ugari egin ditu.
Ibilbidea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Antzerkian eta zineman hasi zen aktore lanetan. Hainbat laburmetrai egin zituen, gehienak Javi Alonso zuzendariaren lanetan. 2003an ETBn egin zuen debuta eta bost urtez Mi querido Klikowsky telesailean agertu zen Ainhoaren paperean, eta gero eta pisu handiagoa hartuz joan zen.[1]
Antzerkian lan asko egin du eta hainbat sari ere jaso ditu. 2016an Maitasunaren ostean maitasuna antzezlanak Donostia Antzerki Saria irabazi zuen.[2] Azken urteetan Tanttaka Teatroak egindako antzezlanetan zuzendari laguntzailea ere izan da, Muxua eta Viaje a América lanetan esate baterako.[3]
Filmografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Laburmetraiak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Nadie va a matarme (1999)
- Wendoline (2000)
- Funeral (2000)
- Making Off (2003)
- Los otros hijos de Adán (2004)
- No robarás (2007)
- Autorretrato (2008)
- Zeinek gehiago iraun (2010)[4]
Telebistan
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- La gran evasión (2003, ETB2)
- Algo pasa con López (2004, ETB2)
- Mi querido Klikowsky (2005-2010, ETB2)
- Cuestión de sexo (2010, Cuatro)
- Ciudad K (2010-2011, TVE)
Antzerkia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Deseos (1999, Laboratorio Layton)
- Noche de Juerga (2000, Laboratorio Layton)
- Solsticio (2001, Laboratorio Layton)
- El trueno dorado (2001, Laboratorio Layton)
- Victor Hugo Pasaian (2002, Oarsoaldea) - Kale antzerkia
- Mach improvisaciones (2002)
- Sopa de Ganso (2004, Ados Teatroa) - Kale antzerkia
- Walt Disney me jodió la vida (2007, La Lulú Comedy)
- Comida para peces (2008, Tanttaka Teatroa)
- El club de las mujeres invisibles (2009, Vaivén produkzioak)
- La vida y sus cosas (2010, Las Txirenitas)
- Te invito a una copla (2011, Las niñas del bodegón)
- Gala At! Etxepare (2011, Tanttaka Teatroa)
- Soinujolearen semea (2012, Tanttaka Teatroa)[5]
- Maitasunaren ostean maitasuna (2014, Ados Teatroa)
- Kitto, nik utziko dut (2016, En2do Produkzioak)[6]
- La casa de la llave (2018, Tanttaka Teatroa)[7]
- Erlauntza (2020, Vaivén produkzioak)[8]
- Todas las hijas (2022, Erre Produkzioak)[9]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ (Gaztelaniaz) Mi querido Klikowsky (Cine.com). (Noiz kontsultatua: 2023-07-24).
- ↑ «DonostiaEuskaraz.eus - 16. Antzerki Saria (2016)» www.donostiaeuskaraz.eus (Noiz kontsultatua: 2023-07-24).
- ↑ (Gaztelaniaz) dice, ¿Qué se puede hacer hoy?-la ría del ocio. Tanttaka Teatroa: "Viaje a América" | Kultur Leioa. (Noiz kontsultatua: 2023-07-24).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Zeinek gehiago iraun (película 2011) - Tráiler. resumen, reparto y dónde ver. Dirigida por Gregorio Muro» La Vanguardia 2023-07-24 (Noiz kontsultatua: 2023-07-24).
- ↑ «Soinujolearen Semea» www.argia.eus (Noiz kontsultatua: 2023-07-24).
- ↑ dantzancom. «Conversaciones sobre el escenario» dantzan.eus (Noiz kontsultatua: 2023-07-24).
- ↑ Perez, Agus. (2023-07-24). «Jaitsiera bat infernura» Berria (Noiz kontsultatua: 2023-07-24).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Erlauntza» www.donostiakultura.eus (Noiz kontsultatua: 2023-07-24).
- ↑ (Gaztelaniaz) «'Todas las hijas': Un desnudo emocional protagonizado por cinco actrices» EITB 2022-11-21 (Noiz kontsultatua: 2023-07-24).
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q120868066