San Benediktoren erregela

San Benedikto erregela azaltzen. XIV. mendeko miniatura

San Benediktoren erregela (latinez: Regula Benedicti) monasterio-erregela da, Benedikto Nursiakoak 530-556 aldean idatzitakoa, komunitatean bizi diren lekaide eta lekaimeen bizimodua arautzen duena.^[1] Hiru hitzetan laburbiltzen ahal da erregelaren espiritua: pax (bakea) eta ora et labora (otoitza eta lana).

Beneditarrek erregela hamabost mendez erabili dute eta askoren ustez San Benedikto mendebaldeko monakotzaren sortzailetzat hartzen dute.^[2] Hala ere, ezin dugu esan Benediktoren asmoa erlijio-ordena eratzea zela. Bere erregela norbanakoen eta komunitateentzako gida bat besterik ez zen.

Erreferentziak

↑ Regla de sant Benet. Gran enciclopèdia catalana, enciclopedia.cat (Noiz kontsultatua: 2019-1-30).
↑ Kardong, T.. (2001). «Saint Benedict and the Twelfth-Century Reformation» Cistercian Studies Quarterly 36 (3): 279..

Kanpo estekak

(Latinez) (Frantsesez) (Gaztelaniaz) (Ingelesez) Rule of St. Benedict, ocso.org

Artikulu hau erlijioari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.

Datuak: Q852724
Multimedia: Rule of Saint Benedict / Q852724

[1] Regla de sant Benet. Gran enciclopèdia catalana, enciclopedia.cat (Noiz kontsultatua: 2019-1-30).

[2] Kardong, T.. (2001). «Saint Benedict and the Twelfth-Century Reformation» Cistercian Studies Quarterly 36 (3): 279..

[1]