Edukira joan

Nitrogeno dioxido

Wikipedia, Entziklopedia askea
Nitrogeno dioxido
Formula kimikoaNO2
SMILES kanonikoa[O&zoom=2.0&annotate=none 2D eredua]
MolView[O 3D eredua]
KonposizioaNitrogeno eta oxigeno
Motanitrogeno-oxidoak
Ezaugarriak
Dentsitatea
1,44 g/cm³ (68 °F, likido)
Momentu dipolarra0,316 D
Fusio-puntua−9 °C
Irakite-puntua21 °C (760 Torr)
Entropia molar estandarra240,1 J/(mol K)
Fusio-entalpia0,316 D
Formazio entalpia estandarra33,1 kJ/mol
Lurrun-presioa720 mmHg (20 °C)
Masa molekularra45,993 Da
Erabilera
Rolaphotochemical oxidant (en) Itzuli
Arriskuak
NFPA 704
0
3
2
Denbora laburreko esposizio muga1,8 mg/m³ (baliorik ez)
Esposizioaren goiko muga9 mg/m³ (Ameriketako Estatu Batuak)
IDLH37,6 mg/m³
Identifikatzaileak
InChlKeyJCXJVPUVTGWSNB-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia10102-44-0
ChemSpider2297499
PubChem3032552
Gmelin33101
ChEBI976
NBE zenbakia1067
RTECS zenbakiaQW9800000
ZVG1090
DSSTox zenbakiaQW9800000
EC zenbakia233-272-6
ECHA100.030.234
MeSHD009585
Human Metabolome DatabaseHMDB0255649
UNIIS7G510RUBH

Nitrogeno dioxidoa[1] NO2 formulako konposatua. Gas arre-gorria da, likido denean horixka. Oso toxikoa da. Arnasbideak eta birikak narritatzen ditu, eta heriotza ere eragin dezake. Izpi ultramoreen eraginez, NO eta O emanez disoziatzen da (fotodisoziazioa). Atmosferako NO2 gehiena antropogenoa da, eta tenperatura eta presio handiko errekuntza-erreakzioetan eratzen da bereziki. Airearen kutsatzaile garrantzitsua da.[2] Euri azidoaren sortzaile nagusitzat hartzen dute, uretan disolbatzean azido nitriko bihurtzen baita.[3]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskalterm: [Hiztegi Terminologikoa] [2009]
  2. Euskalterm: [Ingurumena Hiztegi Entziklopedikoa] [2009]
  3. Stanley, Manahan E.. (2007). Introducción a la química ambiental. Reverté, 411 or. ISBN 84-291-7907-0..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Kimika Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.