N-po belaunaldia

N-po belaunaldia (hangul: N포세대; RR: N-po sedae ) Hego Korean sortu den neologismo bat da, gauza askori uko egin dioten pertsonen belaunaldia izendatzeko asmatua. Lehenengo, Sampo belaunaldia bezala hasi zen, honek "hiru gauzari uko egin dion belaunaldia" esan nahi duelarik; eta pixkanaka zenbakia handitzen joan da N-po belaunaldia izatera iritsi arte, "n-gauzari uko egin dion belaunaldia", alegia^[1][2].

Hego Koreako 20 eta 30 urte bitarteko gazte askok uko egiten diote gauza askori (bikotea izatea, ezkontzea, seme-alabak izatea, etxe baten jabe izatea, karrera bat garatzea...) gizarte-presioengatik eta arazo ekonomikoengatik, hala nola bizitza-kostuaren igoera, ikasketak ordaintzea, langabezia izugarria eta etxebizitzen prezioa. Guraso eta gizartearen presioak exijitutako guztia egin ondoren, esfortzu guztiak ordainik ez duela sentitzen dute gazte hauek^[3].

N-po belaunaldia neologismoaren jatorrian Sampo belaunaldia ^{[oharrak 1]} terminoa dago eta "hiru gauzari uko egin dion belaunaldia" esan nahi du; bikote izateari, ezkontzeari eta seme-alabak izateari uko egiten dion belaunaldia. Honen ondoren Opo belaunaldia etorri zen, "bost gauzari uko egin dion belaunaldia", hauek aurreko hiruei beste bi gehitu zizkieten: lanpostu bat izatea eta etxe baten jabe izatea. Hurrengoa Chilpo belaunaldia izan zen, "zazpi gauzari uko egin dion belaunaldia"; kasu honetan gehitzen diren bi elementuak harreman pertsonalak eta esperantza lirateke. Ondoren, Gupo belaunaldia bezala izendatuak, "bederatzi gauzari uko egin dion belaunaldia", osasuna eta itxura fisikoa zaintzea gehituz albo batetara utzitako gauzen zerrendara. Eta, azkenik, Sippo belaunaldia, Wanpo belaunaldia edo Ilpo belaunaldia, hamar gauzari uko egin dion belaunaldia, denari uko egin dion belaunaldia, edo, laburbilduz gauza bakarrari (bizitzari) uko egin dion belaunaldia izango litzateke.

Eta, beraz, N-po belaunaldia guzti hau izendatzeko asmatutako beste termino bat litzateke^[4][5][2].

Termino hau Kyunghyang Shinmun egunkariak erabili zuen 2011n, "Talking About the Welfare State" argitalpenean. Sampo belaunaldiko gazteak definitzeko ezaugarri hauek zehaztu zituzten: lan ezegonkorrak, ikasleentzako maileguen ordainketa altuak, enplegurako prestakuntza prekarioak, etab. dituztenak eta, ondorioz, maitasuna, ezkontza eta seme-alabak izatea atzeratzen dutenak, aurrera begirako planik izan gabe. Termino hori sortu zen erakusteko Estatuak bere gain hartu ez duen ongizatea beren gain hartu duten familia korearren zama puntu kritiko batera iritsi dela, eta, azkenean, familia-forma tradizionalaren desintegrazio-egoera batera iritsi dela^[6]. Ikuspegi ekonomikotik, ekonomikoki deprimituta dagoen herrialdea da, eta, aldi berean, barne-merkatua atzeraka doa, Korea esportatzaile handien mende baitago neurri handi batean. Estanflazioa ohikoa den herrialde gisa defini daiteke, hazkunde ekonomiko txikiaren eta soldata oso baxuen eta goranzko prezioen ondorioz. Horren ondorioz, bizitzaren kostua handiagoa da diru-sarrera txikiekin alderatuta, eta horrek termino horiek sortzea dakar^[7].

Aurrez aipatutako termino hauen sorrerak, besteak beste, zailtasun ekonomikoak ditu oinarrian, esan bezala. Eta zentzu horretan, neologismo berri hauen aurretik. "880,000 Won Generation" izeneko kontzeptua ere sortu zen, goi mailako ikasketak egin ondorean lanean egon arren soldata duina jasotzen ez dutenei buruz hitz egiteko^[8]. Espainian (eta, ondorioz, Hego Euskal Herrian) erabilia den Mileurista kontzeptuaren parekoa litzateke.