Maria Archer
Maria Archer | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Lisboa, 1899ko urtarrilaren 4a |
Herrialdea | Portugal |
Lehen hizkuntza | portugesa |
Heriotza | Lisboa, 1982ko urtarrilaren 23a (83 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | portugesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | idazlea |
Maria Archer, jaiotzez, Maria Emília Archer Eyrolles Baltasar Moreira, (Lisboa, 1899ko urtarrilaren 4a - ib. , 1982ko urtarrilaren 23a), idazle portugaldarra izan zen.[1][2]
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lisboan jaio zen, baina 1910ean Mozambikera joan zen gurasoekin eta bost neba-arrebekin. Gurasoek formaziorik ez zuela behar uste zuten, baina Archerrek, behin eta berriz eskatuta, lortu egin zuen eskolara joatea. Lehen Hezkuntza 16 urterekin amaitu zuen. Familia Portugalera itzuli zen 1914an, baina bi urte geroago Afrikan zegoen berriro, ordukoan Ginea Bissaun.
1921ean, aita Portugalera itzultzen zen bitartean, Alberto Teixeira Pasos portugaldarrarekin ezkondu zen Maria Archer. Bikote gazteak Ibo herrian finkatu zuen bizilekua. Bost urte geroago, erregimen demokratikoaren erorketaren eta krisiaren ondoren, senarrak lana galdu zuen banku batean eta biak Farora joan ziren bizitzera. 1931n dibortziatu egin ziren.
Bananduta, gurasoekin Luandara joan zen bizitzera, eta han hasi zuen literatura-ibilbidea. Tres Mujeres eleberria argitaratu zuen, António Pinto Quartin-en La Leyenda polizia-abentura eta Proceso del Extraño Caso de Pauling izeneko polizia-abentura.
Lisboara itzuli zen, eta han jardun handia hasi zuen, Afrikako bizipenen gaineko lanak eginez. 1945ean, Unitate Demokratikoaren Mugimenduan (MUD) afiliatu zen, erregimen salazaristaren aurkako taldean. Haren lanak zentsuratu egin ziren. Casa Sin Pan (1947) eleberria konfiskatu egin zuten. Produkzio intelektualetik bizitzeko aukerarik gabe, Brasilen babestu zen, 1955eko uztailaren 15ean.
Erbestean, El Estado de S. Paulo, Semana Portuguesa eta Portugal Demokratikoa egunkarietan eta Lisboako Udal Aldizkarian (1939-1973) kolaboratu zuen.[3] Afrikako literatura eta diktadura portugaldarraren aurkako lanak tartekatu zituen.[4] Horrez gain, Portugal Colonial (1931-1937) eta Atlântico lusitar-brasildar aldizkarian ere kolaboratu zuen.[5][6]
1979ko apirilaren 26an Portugalera itzuli zen, eta Lisboako Santa Maria de Marvilako Etxean eman zituen azken hiru urteak.[7]
Lanak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Tres Mujeres (con Pinto Quartim Gracia) - Luanda, 1935
- África Salvaje - Lisboa, Guimarães & lda, 1935
- Sertanejos - Lisboa, Cosmos argitaletxea, 1936
- Singularidades de Un País Distante - Lisboa, Cosmos argitaletxea, 1936
- Nido de Bárbaros - Lisboa, Cosmos argitaletxea, 1936
- Angola Película - Lisboa, Editorial Cosmos,1937
- Ida y Vuelta de una Caja de Cigarrillos - Lisboa, El Siglo argitaletxea, 1938
- Viaje a la Rueda de África - romance de aventuras infantiles, Lisboa, El Siglo argitaletxea, 1938
- Colonias Piscatórias en Angola - Lisboa, Cosmos argitaletxea, 1938
- Caleidoscópio Africano - Lisboa, Cosmos argitaletxea, 1938
- Hay dos Ladrones sin Doy de alta - Lisboa, Argo argitaletxea, 1940
- Guión del Mundo Portugués - Lisboa, Cosmos argitaletxea, Lisboa, 1940
- Fauno Sovina - Lisboa, Librería Portugália, 1941
- Memorias de la Línea de Cascais - con Blanca de Gonta Colaço, Lisboa, António Maria Pereira Elkartea, 1943
- Los Parques Infantiles, Lisboa - Asociación Nacional de los Parques Infantiles, 1943
- Ella ES Sólo Mujer - António Maria Pereirarekin, Lisboa, 1944
- Aristocratas - Lisboa, Aviz argitaletxea, 1945
- Yo y Ellas, Apontamentos de Romancista - Lisboa, Aviz argitaletxea, 1945
- La Muerte Vino de Madrugada - Coímbra, Coimbra Editora Lda, 1946
- Casa Sin Pan - Lisboa, Empresa Contemporánea de Ediciones, 1947
- Hay-de Haber una Ley - Lisboa, Edición de la Autora, 1949
- El Mal No Está en Nosotros - Porto, Librería Simões Lopes, 1950
- Filosofía de una Mujer Moderna , Puerto, Librería Simões Lopes, 1950
- Bato a las Puertas de la Vida - Lisboa, SIT argitaletxea, 1951
- Nada le Será Perdonado - Lisboa, SIT argitaletxea, 1953
- La Primera Víctima del Diablo - Lisboa, SIT argitaletxea, 1954
- Tierras donde se quiebre Portugués - Río de Janeiro, Casa del Estudiante de Brasil argitaletxea, 1957
- Los Últimos Días del Fascismo Portuguesa - S. Paulo, Libertad y Cultura argitaletxea, 1959
- África Sin Luz - São Paulo, Club del Libro, 1962
- Brasil, Frontera de África - São Paulo, Felman-Rêgo, 1963
- Herencia Lusíada - Lisboa, Sousa y Costa argitaletxea, s.d.
Antzerkia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Alfacinha - Akto bateko komedia, 1949
- Esto que Llaman Amor - Akto bateko drama
- En una Casa Abandonada - Akto bateko drama
- El Poder del Dinero - komedia3 aktotan
- La Subasta - drama 3 aktotan
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Efeméride: Obra e personalidade de Maria Archer no século XX português evocadas em Lisboa. Porto Canal, 29 de março de 2012
- ↑ https://web.archive.org/web/20160304045933/http://cvc.instituto-camoes.pt/conhecer/bases-tematicas/figuras-da-cultura-portuguesa/1431-maria-archer.html
- ↑ Revista Municipal (1939-1973), Índice de colaboradores. Hemeroteca Municipal de Lisboa.
- ↑ BATISTA, Elisabeth. Entre o Índico e o Atlântico: Incursões literárias de Maria Archer. Revista Crioula nº 1, FFLCH-USP, maio de 2007
- ↑ Rita Correia. (11 de junho de 2014). Ficha histórica:Portugal colonial : revista de propaganda e expansão colonial (1931-1937). Hemeroteca Municipal de Lisboa.
- ↑ Helena Roldão. (12 de Outubro de 2012). Ficha histórica:Atlântico: revista luso-brasileira (1942-1950). Hemeroteca Municipal de Lisboa.
- ↑ Reunião plenária de 26 de janeiro de 1982[Esteka hautsia] - Diário da Assembleia da República
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- BATISTA, Elisabeth. Literatura, prentsa eta erresistentzia alboko hizkuntzan: idazle bidaiari baten ibilbidea
- BATISTA, Elisabeth. Literaturaren eta prentsaren artean: Maria Archer-en ibilbideak Brasilen
- MANGUITO BOUZY, Armanda, "Mémoires d’exil : Maria Archer, une femme anti-salazariste au Brésil", Cahiers d’Études Cultures Ibériques et Latino-américaines (CECIL), 1 (2015) or. 73-93.
- Udal aldizkaria (kopia digitala)