Kazetari-txartel

Prentsa-txartela tresna garrantzitsua da kazetarientzat, bai lanaldi osoan bai lanaldi partzialean daudenentzat. Agentziekin, ekitaldien antolatzaileekin eta enpresekin identifikatzeko aukera ematen die. Prentsa-txartelaren jabea kazetari profesional gisa identifikatzen duen dokumentua da, eta hori izugarri baliagarria da ikerketa sakon bat egiten denean.

Prentsa-txartel batek asko errazten du ekitaldietarako, blokeatutako eremuetarako eta informazio anitzerako sarbidea. Komunikabideetako posta-zerrenda batean sartu edo prentsaurreko batean parte hartu nahi duten kazetariei, sarritan, kazetaritza-lanaren froga bat eskatzen diete, eta hau prentsa-txartela izaten da.^[1]

Lehen egunkaria Ingalaterran jaio zen XVIII. mendean. Daily Courrant (1702) izan zen.1715 inguruan argitalpen-jarduera handia zegoen herrialde honetan, eta aldizkakotasun aldakorreko argitalpen ugari agertzen dira.

Espainian ez da prentsaren garapenik gertatzen XVIII. mendera arte. Garai honetan egunkariak oso garestiak ziren eta gutxiengo baten esku zeuden. Editoreek salmentaren produktua zuten soilik, publizitatea ez baitzen finantzabide gisa orokortu XIX. mendera arte. XVIII. mendeko prentsa izan zen Espainian ideia ilustratuak sartzeko bide garrantzitsuenetako bat.

XIX. mendearen azken urteetan eta XX.aren hasieran, Estatu Batuetan eta Europako zenbait herrialdetan lehen masa-egunkariak sortu ziren. Argitalpen gehiago dituzte, publizitate-orri asko dituzte, eraikin handietan ezartzen dira eta etekin handiak lortzen dituzte.^[2]

Prentsa-txartel bat jasotzeko, kazetaritza lanaren froga bat eman behar duzu. Prentsa-txartelak erakunde koordinatzaileek eta prentsa-agentziek bakarrik ematen dituzte, eta, kasu gehienetan, lanaldi osoko kazetarientzat baino ez dira onartzen. Prentsa-txartela kazetari profesional bakoitzaren marka bereizgarri bihurtu da.^[3]

Madrilgo Prentsa Elkarteko kideek prentsa-txartel bat dute, kazetari gisa identifikatzen dituena lurralde nazional osoan, eta horri esker hainbat abantaila eta zerbitzu eskura ditzakete. Madrilgo Prentsa Elkartea-FAPE (Federación de Asociaciones de Periodistas de España) txartelak eskubidea ematen du Prentsaren Nazioarteko Txartela lortzeko.^[4]

Eskainitako zerbitzuak:^[5]

APMk doan hartzen du elkartekidearen defentsa lan-jurisdikzioan kazetaritzarekin lotutako prozeduretan.

Zerbitzu fiskal berria bazkide autonomoentzat lanbidearen ekitaldian.

Tradizionalki, APMko bazkideak hainbat prestazioren onuradun izan ohi dira.

2008az geroztik, Madrilgo Prentsa Elkarteak oinarrizko gaiak jorratzen dituzten doako prestakuntza-ikastaroak eskaintzen dizkie baldintza jakin batzuk betetzen dituzten bazkideei.

APMren enplegu-poltsa hautagaiak hautatzeko tresna bat da, kazetaritza-jarduerara soilik zuzendua, eta zeinetan hautagaien datuak eta ezagutzak egiaztatu eta baliozkotuak izan diren.

Bazkideek eta zuzeneko senitartekoek abantailak dituzte osasun-poliza pribatu bat eskuratzeko, Mutua Sanitario Berriarekin.

Kideek prezio esklusiboak dituzte kazetarientzako erantzukizun zibileko aseguru espezifiko baten polizetan.

Elkartekidea bazara edo aurre-elkartekidea bazara, doako posta-kontua eska dezakezu @aprensamadrid.com domeinuarekin.

Madrilgo Prentsa Elkarteko (APM) kide eta aurre-elkartekideek gune hau dute beren blog profesionalak eta pertsonalak ikusgai jartzeko.

APMren txartelak deskontuak izateko eskubidea ematen du enpresa eta zerbitzu askotan.

Nazioarteko Prentsa Txartela (CIP) identifikazio profesional ezaguna da, berehalakoa eta nazioartekoa. Mundu osoan ezaguna da eta 130 herrialde baino gehiagotan kazetari talde nazionalen babesa duen prentsa-agerraldi bakarra da. Nazioarteko Prentsa Txartelak bi urteko balioa du.

CIPak bere eramaileak Kazetarien Nazioarteko Federazioaren (FIP) balio etikoekin eta Kode deontologikoarekin duen konpromisoa aitortzen du, berariaz kazetarien jokabideari buruzko FIPen printzipioen adierazpenarekin, 1954an onartu eta 1986an aldatu zena, zeinek printzipio horiek modu unibertsalean onartzen dituen.

Mundu osoan laguntzeko bermea da. Gatazka-guneetako kazetariek CIPren onurak ziurtatzen dituzte. Egiaztagiriak kide askori lagundu die soldaduen, poliziaren eta segurtasun-indarretako gainerako agenteen egoera zailetatik libratzen.

CIPak bilera ofizialetarako sarbidea errazten du. Eramaileek FIPen aitorpenaz onurak jaso ditzakete Europar Batasunaren barruan, baita Nazio Batuen Erakundearen (NBE) agentzietan ere. Halaber, CIPak kazetariei hedabideei lotutako ekitaldietarako sarbide pribilegiatua lortzen lagun diezaieke.^[6][3][4]

Freelance (edo langile autonomoa, norberaren kontura edo langile independentea) esaten zaio bere lanbideari edo ofizioari dagozkion lanak modu autonomoan egiten dituen pertsonari, eta bere zerbitzuak zeregin jakin batzuetarako behar dituzten hirugarrenentzat eskaintzen ditu. Oro har, lan horien ordainsaria ez da erabilitako denboraren arabera ordaintzen, baizik eta lortutako emaitzaren arabera, eta bi aldeek ez dute lan-harremanarekin jarraitzeko betebeharrik hartzen, egindako enkarguaz haratago.

Freelance bat izanda eszenatoki zail batean aurkitu zaitezke kazetari-txartel bat lortzen saiatzean. Joan nahi duzun ekitaldirako eskaera formularioak freelance guztiak ezarritako komunikabide batean esleituta egotea eska dezake. Aldi berean, ezin duzu bermatu sarbidea izango duzunik komunikabide horretan istorioa lantzen duzun lehen aldian.^[7][8]

• (Ingelesez) International Federation of Journalists. 2020-11-19 (Noiz kontsultatua: 2020-12-03).