Harraparitza

Harraparitza animalia batzuk beste batzuk janez bizitzean datzan espeziearteko harremana da^[1]. Banako batek, harrapariak, beste bat, harrapakina akabatzen du, osorik edo haren zati bat jan eta hartaz elikatzeko.

Harraparia eta harrapakinaren kontzeptuak erlatiboak dira, zeren eta organismo bat harraparia izan daiteke, baina era berean beste espezie baten harrapakina.

Bi espezien arteko elkarrekintza biologiko honetan espezie bat kaltetua suertatzen da (harrapakina) eta besteak onura ateratzen du (harraparia).

Garatuak dauden biozenosietan harraparia/harrapakin binomioak oreka bat lortzen du; oreka horrek bi espezien biziraupena ziurtatzen du. Arrazoi batengatik oreka apurtzen bada (esaterako, harraparien gehiegizko kopurua badago, edo harrapakinen populazioa asko jaisten bada) ondorioak oso txarrak dira espezie bientzat.

Harraparitza, lehiarekin batera, hautespen naturalaren eragile oso garrantzitsua da. Izan ere, harrapariek harrapakin ahulenak errazago hiltzen dituzte, eta horrek harrapakinen hautespen naturala eragiten du.

Esan liteke parasitismoa harraparitzaren mota bat dela: bi espezien arteko harreman ekologiko horretan bizkarroia ostalariaren kontura bizi da, nahiz eta gehienetan ez duen ostalaria hiltzen.