4001 Ptolomeo
Itxura
4001 Ptolomeo | |
---|---|
Behaketa | |
Magnitude absolutua | 13,7, 13,6 eta 13,78 |
Gorputz-gurasoa | Eguzkia |
Aurkitzailea | Karl Wilhelm Reinmuth |
Aurkikuntza-data | 1949ko abuztuaren 2a |
Aurkikuntza-lekua | Heidelberg-Königstuhl astronomia obserbatorioa |
Planeta txikien taldea | Asteroide gerrikoa |
Honen izena darama | Klaudio Ptolomeo |
Orain duen posizioa ikusi | |
Orbitaren ezaugarriak | |
Apoapsis | 2,681 AU |
Periapsis | 1,8938599 AU |
Ardatzerdi handia | 2,2872251 AU |
Eszentrikotasuna | 0,1722606 |
Orbita-periodoa | 3,46 urte |
Batezbesteko anomalia | 48,41331 ° eta 258,50769605187 ° |
Makurdura orbitala | 5,45925 ° |
Goranzko nodoaren luzera | 130,6621 ° |
Periapsiaren argumentua | 204,17904 ° 204,0412456785 ° |
Ezaugarri fisikoak | |
Diametroa | 4,641 km |
Albedoa | 0,392 |
Mota espektrala | S motako asteroide |
Behin-behineko izendapenak | 1949 PV 1949 QD1 1982 BU9 1987 OE |
Nabigazioa | |
« 4000 Hipparchus • 4002 Shinagawa » |
4001 Ptolomeo asteroide baten izena da. 1949ko abuztuaren 2ean aurkitu zuen Karl Wilhelm Reinmuthek.
Izendapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Hasiera batean asteroideak 1949 PV izena zeraman. Ondoren Ptolomeo omentzeko izena eman zitzaion.
Orbitaren ezaugarriak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]4001 Ptolomeok asteroidearen orbitak batez beste 2,287 UAko distantzia du Eguzkiarekiko. Hurbilketa maximoa 1,873 distantziara egiten du eta urruntze maximoa 2,681 distantziara. Eszentrikotasuna 0,0172 da, eta makurdura orbitala 5,45ºkoa da.
Ezaugarri fisikoak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Magnitude absolutua 13,6 da.