laetifico

Latín

laetificō
clásico (AFI)	[laɪˈtɪ.fɪ.koː]
rima	i.fi.ko

Etimología

de laetificus ("letífico").

Verbo transitivo

presente activo laetificō, presente infinitivo laetificāre, perfecto activo laetificāvī, supino laetificātum.

1

Fertilizar, hacer fértil, enriquecer.

Uso: dícese de tierras.^[1]

2: Letificar, alegrar.^[1]

b: Estar contento, satisfecho, deleitado.

Uso: en pasiva.^[1]

Conjugación

Flexión de laetificōprimera conjugación, perfecto con v

indicativo		singular			plural
indicativo		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	laetificō	laetificās	laetificat	laetificāmus	laetificātis	laetificant
	imperfecto	laetificābam	laetificābās	laetificābat	laetificābāmus	laetificābātis	laetificābant
	futuro	laetificābō	laetificābis	laetificābit	laetificābimus	laetificābitis	laetificābunt
	perfecto	laetificāvī	laetificāvistī	laetificāvit	laetificāvimus	laetificāvistis	laetificāvērunt, laetificāvēre
	pluscuamperfecto	laetificāveram	laetificāverās	laetificāverat	laetificāverāmus	laetificāverātis	laetificāverant
	futuro perfecto	laetificāverō	laetificāveris	laetificāverit	laetificāverimus	laetificāveritis	laetificāverint
pasivo	presente	laetificor	laetificāris, laetificāre	laetificātur	laetificāmur	laetificāminī	laetificantur
	imperfecto	laetificābar	laetificābāris, laetificābāre	laetificābātur	laetificābāmur	laetificābāminī	laetificābantur
	futuro	laetificābor	laetificāberis, laetificābere	laetificābitur	laetificābimur	laetificābiminī	laetificābuntur
	perfecto	laetificātus ^{-a, -um} sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
	pluscuamperfecto	laetificātus ^{-a, -um} eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
	futuro perfecto	laetificātus ^{-a, -um} erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
subjuntivo		singular			plural
subjuntivo		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	laetificem	laetificēs	laetificet	laetificēmus	laetificētis	laetificent
	imperfecto	laetificārem	laetificārēs	laetificāret	laetificārēmus	laetificārētis	laetificārent
	perfecto	laetificāverim	laetificāverīs	laetificāverit	laetificāverīmus	laetificāverītis	laetificāverint
	pluscuamperfecto	laetificāvissem	laetificāvissēs	laetificāvisset	laetificāvissēmus	laetificāvissētis	laetificāvissent
pasivo	presente	laetificer	laetificēris, laetificēre	laetificētur	laetificēmur	laetificēminī	laetificentur
	imperfecto	laetificārer	laetificārēris, laetificārēre	laetificārētur	laetificārēmur	laetificārēminī	laetificārentur
	perfecto	laetificātus ^{-a, -um} sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
	pluscuamperfecto	laetificātus ^{-a, -um} essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
imperativos		activo			pasivo
imperativos		presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)	presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)
	singular	laetificā	laetificātō	laetificātō	laetificāre	laetificātor	laetificātor
	plural	laetificāte	laetificātōte	laetificantō	laetificāminī	—	laetificantor
		presente	perfecto	futuro	presente	perfecto	futuro
infinitivos		laetificāre	laetificāvisse	laetificātūrus ^-a,-um esse	laetificārī	laetificātus ^-a,-um esse	laetificātum īrī
participios		laetificāns (laetificantis)	—	laetificātūrus ^-a,-um	—	laetificātus ^-a,-um	—
		gerundio			gerundivo	supino
		acusativo	genitivo	dativo/ablativo	gerundivo	acusativo	dativo/ablativo
		laetificandum	laetificandī	laetificandō	laetificandus ^-a,-um	laetificātum	laetificātū

Referencias y notas

1 2 3 Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.

[ol-1] 1 2 3 Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.

[1]