speco

 spec + o ( eo , SB )

Elparolo

• Sono :

  (

  lingvo -eo-

  )

  (dosiero)

1. subgrupo de objektoj, estaĵoj, abstraktaĵoj aŭ personoj difinita per aro da komunaj karakterizaj ecoj

   Tio estas tre bona speco de pomoj.

   Anonco pri laborposteno kun bona salajro kiu ne malkaŝas la specon de laboro estas rekte dubinda.

   Mi specigis la poŝtaĵojn laŭ la loko de difino.

   Ni denove bone pasigos la tempon, ĉar venis siaspeculoj.

   Al farun' malbonspeca ne helpos la spico.

   Li faris ĉiaspecajn movojn en la akvo, sed tamen ne sukcesis saviĝi.

   Mi scias multajn tiaspecajn historiojn.

   Ekzistas divers(a)speca literaturo en Esperanto.

   Vidu ankaŭ: specio, variaĵo, maniero, metodo, klaso

2. (biologio; evitenda) specio

Por [specio] vidu tradukojn sub specio 

Referencoj kaj literaturo

•  speco
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „speco“.
• spec