Udo Samel
Udo Samel | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Naskiĝo | 25-an de junio 1953 (71-jaraĝa) en Treviro | ||||
Lingvoj | germana vd | ||||
Ŝtataneco | Germanio vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | teatra aktoro filmaktoro televida aktoro vd | ||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Udo Samel (naskiĝinta la 25-an de junio 1953 en Eitelsbach, nuna urboparto de Treviro) estas germana aktoro teatra kaj filma. Samel estas rakontisto de la dokumentaĵo Das Goebbels-Experiment.
Vivo
[redakti | redakti fonton]Antaŭ ol Udo Samel en 1974 estis akceptita de la aktorlernejo en Frankfurto ĉe Majno, li studis ĉe la Goethe-Universitato en Frankfurto unu jaron slavistikon kaj filozofion. Post la aktorstudo li artiste hejmiĝis en 1978 ĉe la berlina teatrejo Schaubühne. Tie li kunlaboris kun reĝisoroj kiel Peter Stein, Luc Bondy aŭ Klaus Michael Grüber. Konstanta ensemblano li restis ĉe Schaubühne ĝis 1992. Sian postsekvan tempon kiel liberprofesia aktoro li finis nur en 2001, kiam li denove lin konstante ligis al teatrejo: li revenis Frankfurton al la teatrejo Schauspiel. Ekde 2004 Samel estas ensemblano de la viena Burgoteatrejo, kie pli frue gastaktoris.
Udo Samel aktoris ekster sia teatra verkado ankaŭ en filmoj. Lia unua filmo estis en 1978 Messer im Kopf (reĝisoro: Reinhard Hauff). En 1986 li aktoris en la filmo Mit meinen heißen Tränen, en kiu li rolis komponiston Franz Schubert. Por ĉi tiu rolo li ricevis multajn distingojn, i. a. Grimme-Premion. La priteatra revuo Theater heute elektis lin en 1979 Plej Bona Novgeneracia Aktoro kaj en 1991 Aktoro de la Jaro.
En 1996 Udo Samel enscenigis en Vajmaro la operon Wozzeck de Alban Berg. Tio ĉi estis lia unua operreĝio. Pliaj enscenigoj sekvis en Bremeno, en Munkeno kaj Dresdeno. Ekde 2003 li enscenigas ĉe la operejo je Frankfurto.[1] Multe atentita Samel estis en 2009 per la titolrolo de La Tragedio de Reĝo Lear ĉe la teatrejo je Graz sub reĝio de Peter Konwitschny.
La televidspektantaro konas aktoron Udo Samel per multaj gastludadoj en krimfilmo-serioj kiel Tatort aŭ Ein Fall für Zwei kaj per la rolo de la juda komercisto Max Salomon en la sesparta filmaro de ZDF Durchreise – Die Geschichte einer Firma, por kiu li ricevis du distingojn. En 2000 li rolis en la duparta dokumenta dramo Deutschlandspiel Miĥail-on Gorbaĉov.
Filmaro
[redakti | redakti fonton]- 1977: Rückfälle
- 1978: Messer im Kopf
- 1979: Das Ende des Regenbogens
- 1980: Die Kinder aus Nr. 67 oder Heil Hitler, ich hätt' gern 'n paar Pferdeäppel
- 1983: Variation
- 1983: Klassen Feind
- 1984: Der Mord mit der Schere
- 1985: Der Tod des weißen Pferdes
- 1985: Dämonen der Städte
- 1986: Close Up
- 1986: Caspar David Friedrich – Grenzen der Zeit
- 1988: Mit meinen heißen Tränen
- 1988: Zum Beispiel Otto Spalt
- 1988: Tatort – Ausgeklinkt
- 1989: Der siebente Kontinent
- 1990: Winckelmanns Reisen
- 1990: Vorwärts
- 1991: Der einsame Weg
- 1991: Ende der Unschuld
- 1992: Die Rebellion
- 1992: Das untergehende Vaterland
- 1992: Das letzte U-Boot
- 1992: Kaspar Hauser
- 1993: In weiter Ferne, so nah!
- 1993: Alles auf Anfang
- 1993: Der Kinoerzähler
- 1993: Der Showmaster
- 1993: Die Elefantenbraut
- 1993: Durchreise – Die Geschichte einer Firma
- 1993: Durchreise Die unerzählte Geschichte
- 1994: Hölderlin Comics
- 1994: 71 Fragmente einer Chronologie des Zufalls
- 1995: Wolfzeit
- 1995: Auf Teufel komm raus
- 1995: Ich bin unschuldig – Ärztin im Zwielicht
- 1995: Derrick – Mitternachtssolo
- 1996: Kondom des Grauens
- 1996: Das Schloß
- 1996: Die Angst hat eine kalte Hand
- 1997: Im Namen der Unschuld
- 1997: Liebe Lügen
- 1997: Kunst
- 1997: Der Hauptmann von Köpenick
- 1997: Tatort - Mord ohne Leichen
- 1998: Hundert Jahre Brecht
- 1998: Bertolt Brecht – Liebe, Revolution und andere gefährliche Sachen
- 1998: Edgar Wallace – Das Haus der toten Augen
- 1999: Sturmzeit
- 1999: Die Braut
- 1999: Woyzeck
- 1999: Der Vulkan
- 1999: Blumen lieben oben
- 2000: Deutschlandspiel
- 2001: Die Manns – Ein Jahrhundertroman
- 2001: Blumen für Polt
- 2001: Die Klavierspielerin
- 2002: Tatort – Schlaf, Kindchen, schlaf
- 2002: Treibjagd
- 2004: Silentium
- 2004: Alles auf Zucker!
- 2004: Die Nachrichten
- 2005: Unkenrufe – Zeit der Versöhnung
- 2005: Daniel Käfer – Die Villen der Frau Hürsch
- 2006: Daniel Käfer – Die Schattenuhr
- 2007: Gespenster
- 2007: Kommissar Stolberg – Vermisst
- 2008: Palermo Shooting
- 2010: Kottan ermittelt
- 2010: Carlos – Der Schakal
- 2011: Mein bester Feind
Diskaro
[redakti | redakti fonton]- Zeugnis ablegen : die Tagebücher des Victor Klemperer 1933 – 1934, 1996
- Leben sammeln : die Tagebücher des Victor Klemperer 1918 – 1932, 1997
- Zwischen allen Stühlen : die Tagebücher des Victor Klemperer 1945 – 1958, 1999
- Thomas Mann : Der Zauberberg, 2000
- Fritz Lang – Eleanor Rose : Briefwechsel, 2001
- Julien Green : Adrienne Mesurat, 2002
- Andrea Camilleri : Fliegenspiel ; sizilianische Geschichten, 2003
- Die Toscana-Therapie, 2005
- Fernando Pessoa : das Buch der Unruhe des Hilfsbuchhalters Bernardo Soares, 2006
- Imre Kertész : Kaddisch für ein nicht geborenes Kind, 2006
- Oscar Wilde oder ich habe kein Verlangen, 2006
- Ahmadou Kourouma : die Nächte des großen Jägers, 2007
- Ich, Paula Becker-Modersohn, 2007
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Aliro 2-an de novembro 2010. Arkivita el la originalo je 2012-09-08. Alirita 2012-09-12 .
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Informoj pri Udo Samel en katalogo de la Germana Nacia Biblioteko (germane)
- Udo Samel ĉe Interreta filma datumbazo (angle)