Shin'ichirō Tomonaga

Shin'ichirō Tomonaga
Nobel-premiito
Persona informo
朝永振一郎
Naskiĝo	31-an de marto 1906 (1906-03-31) en Tokio
Morto	8-an de julio 1979 (1979-07-08) (73-jaraĝa) en Tokio
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Kapa-kola kancero vd
Lingvoj	japana • angla vd
Ŝtataneco	Japanio Japana Imperio (–1947) vd
Alma mater	Universitato de Kioto Third Higher School (en) vd
Familio
Patro	Tomonaga Sanjūrō (en) vd
Profesio
Okupo	teoria fizikisto fizikisto profesoro scienca esploristo vd
Laborkampo	Fiziko vd
Verkado
Verkoj	kvantuma elektrodinamiko ❦ Story of Spin ❦ likvo de Luttinger ❦ interaga prezento vd
Honorigoj Honorigoj (1976)  Order of the Rising Sun, 1st class (en) (1965)  Nobel-premio pri fiziko (1963)  Ormedalo Lomonosov (1952)  Ordeno de Kulturo (1952)  Kulture Merita Homo (1946)  Asahi Prize (en) vd
Membrecoj Membrecoj Usona Nacia Akademio de Sciencoj (Foreign Associate of the National Academy of Sciences (en) ) (1965–) Leopoldina (1964–) Akademio de Japanio Rusia Akademio de Sciencoj Akademio pri Sciencoj de Sovetunio Usona Akademio de Artoj kaj Sciencoj Bavaria Akademio de la Scienco Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Shin'ichirō TOMONAGA (朝 永 振 一郎 Tomonaga Shin'ichirō?) (31-an de marto 1906 - 8-an de julio 1979). Li estis japana teoria fizikisto kiu gajnis la Nobel-premion pri fiziko kune kun Richard Feynman kaj Julian Schwinger, pro ilia laboro en kvantuma elektrodinamiko.^[1] Oni ofte vidas lian nomon transliterumitan kiel Sin-Itiro Tomonaga.

Naskiĝis en Tokio en 1906, estante la dua filo de Sanjūrō Tomonaga, japana filozofo. Eniris al la Imperia Universitato de Kioto en 1926. Estis kunulo de studoj de Hideki Yukawa, kiu ankaŭ gajnis la Nobel-premion. Laboris kiel ĉeestanto en la universitato por tri jaroj, kaj post diplomiĝi kuniĝis al la teamo de Nishina en Riken. En 1937, dum li laboris en Leipzig, li kunlaboris kun la grupo de esploro de Werner Heisenberg. Du jaroj poste, li revenis al Japanio kaŭzita de la komenco de la Dua Mondmilito fininte la doktoriĝon.

En Japanio estis kontraktinta kiel instruisto de la Universitato de Tokio (poste Universitato Cukuba). En 1948, apud liaj studentoj, reekzamenis la laboron de Sidnejo Dancoff, pri kvantuma elektrodinamiko, kaj malkovris la metodon de renormaligo, akirante en sendependa formo la samajn rezultojn kiel Julian Schwinger. Dum la sekva jaro Tomonaga estis invitita de Robert Oppenheimer por labori en la Instituto de Studoj Antaŭenirintaj en Princeton Township, Nov-Ĵerzejo.

En 1965 akiris la Nobel-premion pri fiziko, speciale pro siaj laboroj koncerne al la metodo de renormaligo.

Li forpasis en Tokio en 1979.