Nova Romano

La Nova Romano (Nouveau roman en la franca origine) estas tipo de franca romano ekde la 1950-aj jaroj kiu diverĝas de klasikaj literaturaj ĝenroj. Tiu nomigo grupigas kelkajn verkistojn apartenantajn ĉefe al la eldonejo Éditions de Minuit. La termino estis kreita, kun negativa senco, de kritikisto Émile Henriot en artikolo publikigita en Le Monde la 22an de majo 1957, por kritiki la romanon La Jalousie, de Alain Robbe-Grillet.

La eksperimenta literaturformo de la 1950aj ĝis la 1970aj jaroj estiĝis en Franclando: ĝi revoltiĝis kontraŭ la tradiciaj rakontstrategioj reklamante por nova, objektiva maniero de skribado. Al ĝiaj ĉefaj reprezentantoj en la pli mallarĝa senco apartenas Claude Simon, Robert Pinget, Alain Robbe-Grillet, Maurice Blanchot, Marguerite Duras kaj Michel Butor. Sed estis preparita la Nova Romano jam i.a. de Samuel Beckett kaj Nathalie Sarraute en kies verkoj ne plu validas aspektoj de konvencia romano kiel logika-kronologia rakontolinio, individua karakterizo de la figuroj, subjektiveco ktp. La imago de literaturo kiel morala kaj politika forto malkonstruatas.

Nova Romano provas rakonti la mondon el vidpunkto neengaĝiĝanta kiu sole la videblon registras. Kio gravas estas nur la surfaco de la aĵa mondo post kiu ne plu esploratas. La leganto, se li volas, serĉu mem eblan signifon. Tre klara iĝis tio ĉe Robbe-Grillet, ekz. en lia romano Le Voyeur de 1955. En la intenco subigi la establitan literaturan tradicion la verkistoj de Nova Romano vole ludas per la atendosinteno de la legantaro.

Jenaj verkistoj - ne nur franclingvanaj! - skribas (almenaŭ parte) en la stilo de la Nova Romano:

• Gérard Bessette
• Maurice Blanchot
• Michel Butor
• Jean Cayrol
• Julio Cortázar
• Marguerite Duras
• Tony Duvert
• Peter Handke
• Maude Hutchins
• Uwe Johnson
• J. M. G. Le Clézio
• Claude Mauriac
• Claude Ollier
• Georges Perec
• Robert Pinget
• Jean Ricardou
• Alain Robbe-Grillet
• Nathalie Sarraute
• Claude Simon
• Philippe Sollers
• Kateb Yacine