Lajos Windisch-Graetz
Lajos Windisch-Graetz | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Naskiĝo | 20-an de oktobro 1882 en Krakovo | ||||
Morto | 3-an de februaro 1968 (85-jaraĝa) en Vieno | ||||
Lingvoj | germana • hungara vd | ||||
Ŝtataneco | Hungario Germanio Aŭstrio vd | ||||
Alma mater | Imperial and Royal Technical Military Academy (en) (–1904) vd | ||||
Partio | Christian National Union Party (en) National Party of Work (en) vd | ||||
Familio | |||||
Patro | Ludwig von Windisch-Graetz (en) vd | ||||
Patrino | Valéria, Gräfin Dessewffy de Csernek et Tarkeö (en) vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | politikisto ŝtata funkciulo ministro vd | ||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Princo Lajos Windisch-Graetz [lajoŝ vidiŝgrEc], laŭ hungarlingve kutima nomordo Windisch-Graetz Lajos estis hungara diplomato, politikisto, ministro, parlamentano. Lia familia nomo aperis ankaŭ en formoj Windischgraetz, Windisch-Grätz. Lia avo estis Alfred Candidus Ferdinand zu Windisch-Grätz.
Lajos Windisch-Graetz [1] naskiĝis la 10-an de oktobro 1882 en Habsburga Imperio en Krakovo. Li mortis la 3-an de februaro 1968 en Vieno.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Lajos Windisch-Graetz frekventis teknikan akademion. En 1904 li partoprenis en Rusa-japana milito, poste li ricevis diplomatian taskon en Sankt-Peterburgo, en 1912 en Sofio. Inter 1916 kaj 1918 li estis parlamenta deputito. Li apartenis al rondo de Karolo la 1-a (Aŭstrio). gefilojn. En 1918 li estis ministro de Aŭstrio-Hungario. Post la 1-a mondmilito li vivis en Svislando, en 1920 li hejmenvenis kaj li estis parlamentano 2 jarojn. En proceso kontraŭ Mihály Károlyi li estis ĉefatestanto. Li partoprenis en disvastiĝo de falsaj frankoj, tial li estis kondamnita 4 jarojn. Post la liberiĝo li vivis en sia bieno en Sárospatak. En 1932 li ricevis germanan ŝtatanecon, poste li aliĝis al Gestapo. Post la 2-a mondmilito li vivis en Aŭstrio.
Elektitaj publikaĵoj
[redakti | redakti fonton]- Küzdelmeim (1920)
- Vom roten zum schwarzen Prinzen (1920)
- My Memoires (1921)
- Ein Kaiser kämpft für die Freiheit (1957)
- Helden und Halunken. Selbsterlebte Weltgeschichte 1899–1964 (1965)