José de Salamanca y Mayol
| José de Salamanca y Mayol | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Hispana politikisto | |||||
| |||||
| Persona informo | |||||
| José de Salamanca, 1st Count of los Llanos | |||||
| Naskonomo | José de Salamanca y Mayol | ||||
| Naskiĝo | 23-an de majo 1811 en Malago | ||||
| Morto | 21-an de januaro 1883 (71-jaraĝa) en Madrido | ||||
| Tombo | San Isidro Cemetery (en)   vd
| ||||
| Lingvoj | hispana vd | ||||
| Ŝtataneco | Hispanio vd
| ||||
| Alma mater | Universitato de Granado vd
| ||||
| Partio | Moderate Party (en) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | politikisto entreprenisto vd
| ||||
| Aktiva en | Madrido vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
José María de Salamanca y Mayol (Malago, 23-an de majo 1811 - Malalta Karabanĉelo, Madrido, 21-an de januaro 1883), markizo de Salamanca kaj grafo de Los Llanos, estis influa politikisto, elstara gravulo nobela kaj socia kaj ĉefe negocisto dum la reĝado de Isabel la 2-a de Hispanio. Ricevis lian nomon la aktuala kvartalo de Salamanca de Madrido, pri kies plilarĝigo li estis respondeca.
Li estis aventurema kaj nestabila; al José de Salamanca oni atribuas multnombrajn negocojn kun grandaj profitaj en sektoroj kiel fervojoj, konstruado, bankoj aŭ borsa investado, krom kelkaj koruptaĵoj; ofte kiel partnero de aliaj gravaj membroj de la hispana tiama socio, inklude la reĝa patrino nome María Cristina de Borbón, patrino de Isabel la 2-a de Hispanio kaj regentino dum la junaĝo de Isabel. Probable li posedis iam la plej grandan riĉon de Hispanio.
Fine de la 1820-aj jaroj li estis liberala kaj opozicianto de la absolutismo de la reĝo Ferdinando la 7-a. Poste li estis urbestro de Monóvar, (provinco de Alikanto) en 1833, poste, en 1835 li estis urbestro de Vera (Almerio) kaj poste reprezentis tiun provincon en la Junta Revolucionaria (Revolucia Antaŭregistaro) de Sevilo.
Fine de la 1830-aj jaroj li estis deputito kaj komencis sian negocadon pere de monopolo de salo. De tiam li estis ministro, influa politikisto kaj gravulo en la plej altaj instancoj de la hispana povo kaj riĉo. Poste dediĉis sin al konstruado de la menciita kvartalo madrida kaj dum la 1840-aj jaroj al konstruado de fervojoj, la ĉefa negoco tiuepoke. En 1844 faris sian grandan negocon en la Borso per uzado de la informo pri klopodotaj puĉoj. Same malpuraj negocoj faris kun la reĝino kaj la ĵus kreita Banko de Isabel la 2-a. Dum la 1860-aj jaroj komencis la falo de lia riĉo kaj sukceso en la negocoj.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- HERNANDEZ GIRBAL, F.: José de Salamanca, marqués de Salamanca: el montecristo español. Madrid, 1963. Ediciones Lira.
- LACOMBA, Juan Antonio, "Málaga: Personajes en su historia". Ed. Arguval. Málaga 1986.
- ZAVALA, José María, "María Cristina de Borbón, en la picota". La Aventura de la Historia, nº 91. Arlanza ediciones S.A., 2006.