Johana de Pentievro

Johana de Pentievro
Persona informo
Jeanne de Penthièvre
Naskiĝo	1319 en Guingamp
Morto	10-an de septembro 1384 (1384-09-10) en Guingamp
Tombo	Guingamp vd
Religio	kristanismo vd
Lingvoj	malnovfranca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Familio
Dinastio	Counts of Dreux • Dinastio de Dreux vd
Patro	Guy of Penthièvre (en) vd
Patrino	Jeanne d'Avaugour (en) vd
Edz(in)o	Karolo de Blezo (1337 (Gregoria)–) vd
Infanoj	Marie of Blois, Duchess of Anjou (en) , John I of Blois-Châtillon (en) , Margaret of Châtillon (en) vd
Profesio
Okupo	politikisto vd
Postenoj Postenoj regento vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Johana de Pentievro, nomata la Lama, (naskiĝis en 1319, mortis la 10-an de septembro 1384) dukino de Bretonio, damo de Majeno^[1], de Avaugour, de l'Aigle kaj de Châtelaudren, grafino de Pentievro kaj de Goëllo, vicgrafino de Limoges, filino de Vito de Bretonio, grafo de Pentievro kaj vicgrafo de Limoges, kaj de Johana, damo de Avaugour, kaj grafino de Goëllo.

Ŝi edziniĝis la 4-an de junio 1337 al Karolo de Blezo, nevo de Filipo la 6-a de Valezio kaj havis plurajn infanojn:

• Johano la 1-a de Châtillon (1345 † 1404), grafo de Pentievro, vicgrafo de Limoges.
• Vito (Gui), sendita kiel ostaĝo al Anglio, kie li mortis.
• Henriko (Henri), mortinta en 1400.
• Maria (1345 † 1404), grafino de Guise, edziniĝinta en 1360 al Ludoviko duko de Anĝevio (1339 † 1384), grafo de Mansio, grafo de Provenco kaj de Forcalquier .
• Margareta (Marguerite), edziniĝinta en 1351 al Karolo de La Cerda († 1354), grafo de Angulemo.

Okaze de ŝia edziniĝo, la fama Bertrand du Guesclin estis rimarkita por la unua fojo.

Per armiloj, ŝi defendis siajn rajtojn al la heredo de Bretonio kontraŭ Johano de Montfort, ŝia onklo, edzo de Johana de Flandrio, kio okazigis la heredan militon de Bretonio. Instigante sian edzon Karolo de Blezo, ŝi rifuzis kompromison, kiu estus pace finĉesiginta la militon per partigo de Bretonio kaj kiu estus doninta al ŝi la nordan duonon. Por findecidi, Karolo de Blezo atakis en Auray kaj tie mortis en 1364.

Post tiu malvenko, ŝi devis forcedi per la unua traktato de Guérande sian suverenecon super Bretonio, tamen konservante la dukan titolon dum sia vivo. En la 9-a de Julio 1369 Johana metis la vicgrafon de Limoges, kiun du Guesclin estis kaptita de la angla regado sub la suverenecon de la reĝo de Francio, Karolo la 5-a, kiu redonis al ŝi la suverenecon en la sama tago^[2], kaj en la 13-a de Januaro 1380 per oficiala letero. ^[3] Iuj asertas, ke ŝi reakiris ĝin ekde 1371, fakte, ŝi tiam ricevis nur kelkajn terbienojn en Limoges, placo de la Motte, sekve de la submetiĝo de la kastelo de Limoges al Karolo la 5-a.

En 1379, kiam Johano la 4-a estis devinta reiri ekzile an Anglio, ŝi ribeliĝis ĉar Karolo la 5-a, reĝo de Francio, decidis aneksi la duklandon, ignorante ŝiajn rajtojn kaj tiujn de siaj filoj. Ŝi estis ĉe la unua vico de la bretonoj, kiuj vokis Johanon la 4-an en ties angla ekzilejo, kaj poste akceptis lin kiam li albordiĝis.

Post la morto de Karolo la 5-a, ŝi subskribis en la 15-a de januaro 1381 la duan traktaton de Guérande per kiu, ŝi akiris trevaloran renton kaj la eblecon por siaj heredontoj heredi la duklandon se Johano la 4-a ne havus idaron. La hereda problemo estis fine solvita.

Ŝi estis entombigita en la ĥorejo de la preĝejo de minoraj fratoj de Guingamp.