Jack London

Jack London
Persona informo
Jack London
Naskonomo	John Griffith Chaney
Naskiĝo	12-a de januaro 1876 en
Morto	22-a de novembro 1916 en
Mortis pro	Naturaj kialoj, hommortigo kaj sinmortigo vd
Mortis per	Venenado, uremio kaj trodozo vd
Tombo	Jack London State Historic Park (en) vd
Religio	ateismo vd
Nacieco	usona
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Usono
Alma mater	Universitato de Kalifornio ĉe Berkeley Oakland High School (en) vd
Partio	Partio de Maldekstro vd
Subskribo
Familio
Patro	William Henry Chaney (en) vd
Patrino	Flora London (en) vd
Edz(in)o	Charmian London (en) Bessie Maddern London (en) vd
Infanoj	Joan London (en)  ( Bessie Maddern London (en) ) Becky London (en)  ( Bessie Maddern London (en) ) vd
Parencoj	John London (en) (vicpatro) vd
Profesio
Okupo	verkisto
Laborkampo	Ĵurnalismo, ĵurnalismo pri milito kaj vojaĝo vd
Aktiva en	Sonoma vd
Aktiva dum	1895–1916 vd
Verkado
Ĝenroj	romanoj, noveloj, rakontoj
Verkoj	The Call of the Wild
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

John Griffith "Jack" London ['d͡ʒæk 'lʌndən] (naskiĝinte kiel John Griffith Chaney; naskiĝis la 12-an de januaro 1876, mortis la 22-an de novembro 1916) estis Usona verkisto.

Li pasigis sian infanaĝon en granda malriĉeco. Kiel 14-jarulo li forlasis sian hejmon, por serĉi aventurojn. Komence li laboris en fabriko, poste kiel maristo. Pro vagabondado oni arestis lin en 1894. Unu jaron poste li jam sukcese trapasis la abiturientan ekzamenon kaj ekstudis en la Universitato de Berkeley. En 1897 Jack London ĉesigis la studadon sen diplomo, por serĉi oron en Alasko. Sensukcese li revenis post iom da tempo. Ne trovinte konstantan laborpostenon, li tiam decidis vivteni sin per verkado.

La libroj de London pritraktas la travivon de homoj kaj bestoj en la naturo, sed ankaŭ sociajn problemojn. Ili respegulas la vivon de la aŭtoro, liajn spertojn kiel vagabondo, aventuremulo, maristo, orserĉisto, verkisto kaj alkoholulo. En 1916 Jack London mortis en sia ranĉo en Kalifornio, verŝajne pro malsano, aŭ kiel pluraj esploristoj supozas eĉ pro memmortigo.

• The Son of the Wolf, 1900 (La Filo de la lupo)
• The Call of the Wild, 1903 (La Voko de la sovaĝo)
• The People of the Abyss, 1903 (La Popolo de la abismo)
• The Sea-Wolf, 1904 (La Marolupo)
• White Fang, 1906 (Blanka dentego, kojndento aŭ kaniko)
• The Iron Heel, 1907 (La Fera Kalkanumo)
• Martin Eden, 1909, membiografia romano
• To build a fire, 1910 (Konstrui fajron)
• The Cruise of the Snark, 1911 (La Krozado de Snark)
• The Strength of the Strong, 1914 (La Forto de la fortoj)

• La forto de la fortaj 1914. Trad. Karl Hjalmar Fröding, Internacia Socia Revuo
• Malbona ŝerco kaj ĝiaj konsekvencoj (Heroldo de Esperanto, n-ro 45/1928 (489), p. 3-4, tradukinto ne indikita)
• La fera kalkanumo 1930. Trad. Georgo Saville, SAT
• Ĥinago 1924. Trad. Kalinsky. Vidu ankaŭ la tradukon de Thierry Tailhades: La Ĉinako (2018)
• Rakonto pri Kiŝ 1922. Trad. E.H. Collinson
• Leopard-dresisto rakontas. Trad. Georgo Saville, Literatura Mondo, 3/1936, p. 79-80
• Konstrui fajron 1984. Retradukis el la franca: D. C. SAT.
• Norda odiseado kaj aliaj rakontoj 1988. Trad. Fernando de Diego.
• La balenodento. tr. William Auld; Maitland; sen eldonjaro.
• La meksikiano 2003. Trad. E. Grobe.
• Barka velado (Tradukis Thierry Tailhades, La Gazeto 164, 2013, p. 7-13)
• Sanon al la viro sur la glitvojo (To the man on the trail) (Tradukis Thierry Tailhades, La Ondo de Esperanto, 2019-01, p. 54-61)
• Aloha Oe (Aloha Oe) (Tradukis Scott Page, La Ondo de Esperanto, numero 188, 2010 numero 6)

• Dio de liaj prapatroj (Trad. Reto Rossetti)
• Jack London aŭ la nedresita potenco (en: Le Monde diplomatique en esperanto)

Pri La balenodento

„ Eldonita de nia simpatia skota amiko S-ro Maitland, ni ricevis por recenzoj ĉi tiun broŝuron. Vere ĝi estas tre interesa kaj temas pri la aventuroj de kristana misiisto, inter la kanibala popolo de la Fiĝi-insuloj. La nomo de la tradukinto estas bona garantio pri ĝusteco en la traduko kaj perfekta esperanta stilo. Antaŭ la komenco de ĉi tiu rakonto, troviĝos listo pri tri vortoj netroveblaj en « Plena Vortaro » : Degni: bonvoli fari ion al malaltranguloj, afable, sed tamen sentigante sian moŝtecon. Devanci: atinginte lasi post si, antaŭiĝi. Tripango: komuna nomo de specoj de holonturioj (maraj limakoj) loĝantaj en certaj maroj kaj uzataj en kelkaj orientaj landoj, por fari ŝatatan supon. Mi varme rekomendas tiun verketon al nia legantaro! ” — J. JUAN FORNÉ. Boletín n046 (okt 1952)

Pri Ĥinago

„ Jak London estas dekonata nuntempa angla rakontisto, majstro de la rakontado. La nelonga rakonto „Ĥinago“ donas ĝustan ideon pri la naturo de lia talento. Sub facila stilo li kaŝas teruran sarkasmon kontraŭ la reprezentantoj "civilizitaj" de la «civilizita“ blanka raso. Per la petola tono, en kiu la leganto ekkaptas la maldolĉan kernon de parolo de homo profunde tuŝita de la maljusteco en la mondo, en tiu rakonto estas elportita unu grandaga socia demando, kiu konfuzos la animon de ĉiu homo. —„Ĥinago" (tiel oni nomas la ĥinajn laborantojn en Tahitio) — kion ja valoras „hinago"? — Kaj legante, oni sentas, oni konscias, ke „ĥinagoj" estas ankaŭ inter ni — kvankam ne kun harligajoj kaj kun flavkolora haŭto. La verko estas bone tradukita, kun flua esperanta stilo. Ni rekomendas ĝin al niaj legantoj. ” — Bulgara Esperantisto, j 05 n 07, mar. 1924

• Jack Kerouac

• The Call of the Wild

• Stanislavo Belov (2011-12-03) Norda Odiseado de Jack London: kontraŭdiraj impresoj (esperante). Blogger. Arkivita el la originalo je 2017-09-19. Alirita 2017-09-19 .