Humileco
La termino humileco (ĝi derivas de la latina «'hŭmĭlĭtas, ātis, f. humilis'»,) havas variajn signifojn: kiel virto kiu konsistas en la agnosko de la propraj limigoj kaj malfortoj, kiel malalta naskejo —de malalta klaso aŭ malriĉa deveno—, kaj kiel submeto, aplikata al la persono kiu havas la kapablon depreni gravon el la propraj atingoj kaj virtoj kaj rekoni siajn mankojn kaj erarojn.
Laŭ PIV humila estas opinianta sian situacion malalta kaj montranta tion per sia agmaniero.[1]
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]la paĝojn pri tre similaj virtoj