Hindologio

Hindologio estas la scienco okupiĝanta pri esplorado de lingvoj, literaturo, historio, arto, kulturo kaj religio de Barato. Fakulo pri tiu scienco estas hindologo.

La unua eŭropano esploranta malnovan literaturon de Barato estis anglo Charles Wilkins, kiu en 1785 tradukis Bagavadgiton al la angla lingvo. Franco Abraham Hyacinthe Anquetil-Duperron tradukis fragmentojn de upaniŝadoj de la persa lingvo al latino en laboraĵo Oupnek'hat, publikigitan en la jaroj 1801-1802. La hinda filologio komenciĝis kun establo de katedro pri sanskrito en la universitato de Parizo en la jaro 1815. Profesora katedro estis establita en Bonno en 1818 de August Wilhelm Schlegel. Centra intereso de la germana hindologio koncernis - krom la filologio de sanskrito - la Vedojn, plej malnovajn skribajn atestilojn de la hinda kulturo. Kun la religia pensado de hinduoj kaj hinda filozofio okupiĝis precipe la filozofo kaj teologo Helmuth von Glasenapp en sia ĉefverko La filozofio de la hindoj.

Anglaj hindologoj

• William Jones
• Henry Thomas Colebrooke

Germanaj hindologoj

• August Wilhelm Schlegel
• Friedrich Schlegel
• Franz Bopp
• Otto von Böhtlingk
• Wilhelm von Humboldt
• Friedrich Rückert
• Max Müller
• Hermann Oldenberg

Polaj hindologoj

• Leon Cyboran,
• Maryla Falk,
• Andrzej Gawroński,
• Constantin Régamey
• Eugeniusz Słuszkiewicz
• Franciszek Tokarz
• Maciej Stanisław Zięba

Hungaraj hindologoj

• József Vekerdi

Al hindologoj oni kelkiam alkalkulas ankaŭ tradukantajn de sanskrito poetojn kiel Antoni Lange aŭ popularigantojn kiel Wanda Dynowska.

• Ĉinologio
• Hinda kuirarto
• Hindia lingvo
• Orienta Esplor-Instituto Bhandarkar
• Orientalistiko

• - Tri grandaj nomoj de polaj hindologoj Arkivigite je 2016-06-19 per la retarkivo Wayback Machine (en esperanto)